သူငယ်ချင်းမို့ပါ

ဒီနေ့ည ညစာအတူစားဖို့ ဖိတ်ထားတာမို့ ဇော်မျိုးအိမ်ကို ကျွန်တော် လာခဲ့ရတယ်။ လာသာလာရတာ မျက်နှာတော့ အပူသား။ အဖြစ်က ဒီလိုဗျ။

ဇော်မျိုးမှာ အရမ်းလှတဲ့ သီတာဆိုတဲ့ မိန်းမရှိတယ်။ သီတာက ခေတ်မီမီနဲ့ အားကစားလိုက်စားလို့ ထင်ပါရဲ့။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကလည်း တကယ့်ရှယ်ပဲ။ မြင်သမျှယောကျ်ားတိုင်းက လှည့်မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်လောက်အောင် လှသလို အရမ်းလည်း ဆက်ဆီကျလွန်းတယ်။

ဇော်မျိုးနှင့် သီတာက တကယ့် ဂုဏ်အသရေရှိ လူကြီးလူကောင်း အသိုင်းအဝိုင်းတွေဆိုတော့ အနေအထိုင်ကလည်း စည်းကမ်းတကျရှိပါတယ်။ အိမ်ထောင်သက် ၈ နှစ်ကျော်ပေမယ့် သားသမီး မရကြတော့ နှစ်ယောက်စလုံးက အရွယ်တင်တယ်။ ဇော်မျိုးဆိုတာကလည်း ခန္ဓာကိုယ်က ကျစ်လစ်ပြီး စမတ်ကျကျနဲ့ တကယ်လန်းတဲ့လူဗျ။ သူ့ကို ကြွေတဲ့ ဆော်တွေဆိုတာလည်း မနည်းဘူး။ သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်က တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အရမ်းချစ်ကြတာပဲ။ ကျနော်နဲ့ ရင်းနှီးတာတော့ သုံးနှစ်ကျော်ပြီ။ ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်တွေလိုပဲ။

ကျနော်က တစ်ကိုယ်ရည်တစ်ကာယသမားဆိုတော့ ဇော်မျိုးတို့အိမ်က ကျနော့်အတွက် စားအိမ်သောက်အိမ်ဆိုလည်း မမှားဘူး။ ကျနော်မကြာခဏ ဝင်ထွက်သွားလာ လည်ပတ်နေကြပဲ။ အဲ လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်ပတ်မတိုင်ခင်အထိပေါ့ဗျာ။ သူတို့လင်မယားကလည်း ကျနော့်ဆို အတော်ခင်ကြတယ်ဗျ။ တိုင်ပင်စရာရှိ တိုင်ပင်တယ်။ ကူညီစရာရှိရင် ကူညီတယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့တစ်ပတ်က ဇော်မျိုးက ကျနော့်ဆီ viber ကနေ စကားလှမ်းပြောတယ်။ အရင်ကလည်း ဒီလိုပဲ မကြာခဏတော့ အလာဘ သလာဘ ပြောဖြစ်တာပေါ့။ အဲ့ဒီနေ့ကတော့ ထွေရာလေးပါး ပြောနေရင်းကနေ ဇော်မျိုးက ထဖောက်တယ်။

“ဟြောင့်… ငါမင်းကို မေးစရာရှိတယ်.. ငါ့မိန်းမ ဘယ်လိုနေလဲကွ “

“ဟမ်.. မင်းဘာကိုပြောတာလဲ “

“ငါ့ မိန်းမ ဆက်ဆီကျလား မေးတာ “

“အေး.. မင်းမိန်းမက ဆက်ဆီ အကျလွန်နေတယ်”

“မင်း ငါ့မိန်းမကို ကြိုက်လား “

“OMG မင်းမိန်းမကို ငါက ကြိုက်စရာလားကွ “

“တကယ်လို့ ငါ့မိန်းမ မဟုတ်ဘူးဆိုရင်ရောကွာ? ??”

“ငင့်… ဘယ်သူ့မိန်းမပဲဖြစ်ဖြစ် လင်ရှိမယား ငါမပြစ်မှားဘူးကွ “

“တကယ်လို့ သီတာက အပျိုဆိုရင်ရောကွာ? ?? “

“အဲ့ဒါဆိုရင်တော့ မပြောတတ်ဘူး.. ဘာဖြစ်လို့လဲ.. မင်းက ငါနဲ့ မင်းမိန်းမကို စိတ်မချလို့လား “

“အာ… ငါက မင်းကိုသာ ငါ့မိန်းမနဲ့ စိတ်ချတာကွ.. တခြားလူဆို စိတ်မချဘူး.. အဲ့ဒါကြောင့် ပွင့်ပွင်းလင်းလင်း မေးနေတာ.. “

“ဟားဟား.. ဖြစ်ရမယ် ငါ့ကောင်ရယ်.. စိတ်သာချ မင်းမိန်းမကို ငါ စိတ်နဲ့တောင် မပစ်မှားဘူး… ကိုယ့်နှမတစ်ယောက်လိုပဲ သဘောထားတယ် “

“ထားပါတော့.. ဒါနဲ့စကားမစပ် မင်းဟာ ဘယ်လောက်ကြီးလဲ “

“ဟမ်.. ဘယ်ဟာလဲ “

“အာ… ပိန်းလိုက်တာ လီးကွာ.. လီး လီး မင်းလီးဘယ်လောက်ကြီးလဲ မေးတာ “

“ဟားဟား.. ခြောက်လက်မပဲ ရှိပါတယ်ကွာ.. ဘာဖြစ်ရပြန်တာတုန်း “

“ဟုတ်လား.. ဓာတ်ပုံရိုက်ပြကွာ “

“တိန်… အေး ခဏစောင့် “

ကျနော်လည်း ဘာရယ်မဟုတ်ဘဲ စချင်တာနဲ့ လီးကို ဆွပြီး ဓာတ်ပုံရိုက်ပို့မိတယ်။

“အင်း.. လီးကတော့ ပေမှီ ဆိုဒ်မှီပဲ “

“အေး.. ငါက လူစဉ်မမှီတဲ့ကောင် မဟုတ်ဘူးကွ… ဟားဟား “

“ဟြောင့်.. ငါ ဒဲ့မေးမယ်.. မင်း ဘယ်သူမှ ပြန်မပြောနဲ့ “

“အေး မေး “

“မင်း ငါ့မိန်းမကို မလိုးချင်ဘူးလား”

“ဟာ.. ဒီကောင် ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ “

ကျနော့စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်သွားတယ်။ အမှန်က ဒီလောက်လှတဲ့ မိန်းမကို မချချင်တဲ့ကောင် ရှိမလားဗျာ။ ချချင်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီကောင် ကျနော်နဲ့ သူ့မိန်းမကို စိတ်မချလို့ စကားအစ်နေတာပဲလို့ ကျနော်ထင်တယ်။

“ဟြောင့်…ကျော်ကြီး.. အမှန်အတိုင်းပဲဖြေ “

“ဟြောင့်.. ဇော်မျိုး.. မင်းက မင်းမိန်းမကို ငါနဲ့ သဝန်တိုနေတာလား.. စိတ်ချဟြောင့်.. မင်းမိန်းမကို မင်းဘာသာ စိတ်ရှိလက်ရှိလိုး.. ငါ စိတ်ကူးတောင်မယဉ်ဘူး.. တော်ပြီဟြောင့်.. မင်းနဲ့ ဒီည စကားပြောရတာ အဆင်မပြေဘူး.. မင်းကို ငါဘလော့ပြီ.. မင်းအိမ်လည်း ငါမလာတော့ဘူး “

ကျနော်လည်း ပြောချင်တာပြောပြီး ဘလော့ထားလိုက်တယ်။ ဒီကောင် ချက်ချင်းဖုန်းခေါ်ပေမယ့် ကျနော် မကိုင်တော့ဘူး။ နောက်ရက်တွေ ဇော်မျိုး ဖုန်းဆက်ပါတယ်။ ကျနော် တမင်ပဲ မကိုင်တော့ဘူး။ အဲဒီတော့ သီတာက ကျနော့်ဆီ ဖုန်းလှမ်းဆက်ပါတယ်။ သူ့ယောကျ်ားနဲ့ ဘာတွေဖြစ်ထားလို့လဲတဲ့။ ကျနော်ကလည်း ဘာမှမဖြစ်ထားဘူးပဲ ပြောရတာပေါ့။ ဒီကိစ္စက သီတာ ပြန်ကြားလို့လည်း ကောင်းတဲ့ကိစ္စမှ မဟုတ်တာကိုး။ ဘာမှမဖြစ်ရင် ဒီစနေနေ့ည ညစာအတူလာစားဆိုတော့ ငြင်းမရမယ့်အတူတူ သဘောတူလိုက်ရတယ်။ အမှန်ကတော့ ကျနော်လည်း စိတ်ပြေနေပြီလေ။

ဒီလောက်ခင်ကြတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေဆိုမှတော့ ဘယ်လွယ်လွယ်နဲ့ မုန်းကြမလဲဗျာ။ စိတ်ဆိုးလည်း ခဏပေါ့။ ဒါနဲ့ ဒီညတော့ ညစာစားဖို့ ကျနော် လာခဲ့လိုက်တာ။ ဒါကြောင့်ပြောတာ မျက်နှာပူပါတယ်လို့။

ဇော်မျိုးတို့အိမ်ရောက်တော့ သီတာက ထမင်းပွဲပြင်နေတုန်းပဲ။ ဇော်မျိုးက ရေချိုးခန်းဝင်နေတုန်း။ ကျနော်လည်း ဧည့်ခန်းမှာပဲ ထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ်။ ဇော်မျိုး ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတော့ ကျနော့်ကို ပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်တယ်။ ကျနော်လည်း အံကြိတ်ပြီး မျက်လုံးပြူးပြလိုက်တယ်။ ဇော်မျိုက ရယ်ပြီး အိမ်နေရင်း ပုဆိုးလဲဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ခဏနေတော့ သီတာက ဧည့်ခန်းထဲရာက်လာပြီး ကျနော်တို့ကို ပြောပါတယ်။

“ကဲ.. ဗိုက်ဆာရင် ထမင်းပွဲက အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ… စားကောင်းအောင် အရင် သောက်ကြဦးမလား “

သီတာက အလိုက်တသိမေးတော့ ဇော်မျိုးကပဲ ပြန်ဖြေပါတယ်။

“အရင် နည်းနည်းသောက်မယ်.. စားသောက်ပြီးတော့ ထပ်သောက်ကြမယ်.. မကောင်းဘူးလား.. မနက်ဖြန်က duty off လေ… ဒီညကဲလို့ရတယ်.. ကျော်ကြီးလည်း မနက်ဖြန် အလုပ်နားရက်ပဲ.. သီတာလည်း မနက်ဖြန် off ပဲမဟုတ်လား “

“အင်း.. ဒါဆို သောက်စရာ အရင်စီစဉ်လိုက်ဦးမယ် ခဏစောင့်ကြ “

သီတာက ပြောပြောဆိုဆို ထမင်းစားခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားပါတယ်။

“ဟြောင့် အခြောက်.. စိတ်ကောက်ပြေသွားပြီလား “

“လီးလို့ ငါက ခြောက်ရမှာလား.. မင်း ရန်မစနဲ့.. မင်းကိုငါ သိပ်ကျေနပ်တာ မဟုတ်ဘူး “

“နို့… မင်းပဲစဉ်းစားလေ.. ငါ့မိန်းမ ဒီလောက် ဆက်ဆီကျတာ.. မြင်သမျှဘဲတိုင်း ဗျင်းချင်တာချည်းပဲ.. မင်းကျမှ စိတ်ကူးတောင်မယဉ်ဘူးဆိုတော့ မင်းခြောက်နေလို့ ဖြစ်မှာပေါ့ကွ.. ခြောက်နေရင်လည်း ပြော.. ငါမင်းကို ဗျင်းပေးမယ် “

“ခွေးကောင် ငါက မင်းဖင်ကို ပြန်ချပေးလိုက်ဦးမယ်.. မင်းဘာသာ မင်းမိန်းမကို စိတ်မချရင် အခန်းထဲ တံခါးပိတ်ထားခဲ့.. ဟိုလူ့လိုက်စကားအစ်.. ဒီလူ့လိုက်စကားအစ် လုပ်မနေနဲ့”

“အောင်မာ ငါက ဘာစကားအစ်လို့လဲ.. ဒါလေးမေးတာနဲ့ တစ်ပတ်လောက်ကို စိတ်ကောက်နေတယ်.. မင်းမရှက်ဘူးလား.. မင်းစိတ်ကသာ ရိုးသားရင် ဘာမှ စိတ်ကောက်စရာ မရှိဘူး.. မင်းဘာသာမင်း မလုံမလဲဖြစ်နေတာ “

“ဟြောင့် အဲ့ဒါ ဘာစကားလဲ.. မင်းအိမ်ခေါ်ပြီး ငါ့သိက္ခာကို စော်ကားနေတာလား “

“ကျွတ် အဲ့ဒီသိက္ခာတွေ ဘေးချိတ်ထားကွာ.. မင်းဘာသာ ထင်ချင်သလို ထင်နေတာ.. မင်းကို ငါ့ညီအစ်ကိုလို သဘောထားလို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မေးနေတာ… မင်းသဘောတူရင် ငါက မင်းကို ပေးချမလို့ မေးတာ ရှင်းပြီလား”

ကျနော် မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်ပဲ သီတာ ပြန်ရောက်လာတော့ စကားစ ပြတ်သွားပါတယ်။

“ကဲ.. သောက်စရာတွေ အဆင်သင့်ပြင်ပြီးပြီ.. ထမင်းစားခန်းကို ကြွကြပါတော့ “

သီတာက ခပ်ငေါ့ငေါ့လေး ပြောပြီး သူမကပဲ ထမင်းစားခန်းကို ဦးဆောင်ဝင်သွားပါတယ်။ အတိုချုံးပြောရရင် သီတာရှိနေတော့ ကျနော်တို့ တခြားထွေရာလေးပါးတွေပဲ ပြောဖြစ်ကြပါတယ်။ အိမ်မှာ ဝီစကီပဲ အဆင်သင့်ရှိတာမို့ ဝီစကီကို အချိုရည်ရောပြီး ကျနော်တို့ သုံးယောက် အတူသောက်ဖြစ်ကြတယ်။ ရယ်လိုက်မောလိုက်နဲ့ ထမင်းစားကလည်း အတော်မြိန်ပါတယ်။ စားသောက်ပြီးတော့ သီတာကပဲ ပန်းကန်တွေသိမ်းဆည်းရင်း ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကို ဧည့်ခန်းမှာပဲ ပြန်စောင့်နေဖို့ပြောတော့ ကျနော်တို့လည်း ပုလင်းနဲ့အမြည်းတွေယူပြီး ဧည့်ခန်းကို ပြန်လာခဲ့ကြပါတယ်။

Your new digest 50