” အာ့… အားး အို… အို့ သားရယ် အန်တီ မရတော့ဘူးကွာ ”

Unicode

ဖင်စီခံ ရောက်လုရောက်ခင် သောက်လက်စစီးကရက်တိုကို ပစ်ချလိုက်ပြီး ရှေ့မှာရှိတဲ့ ဆေးလိပ်ပွဲထဲမှာ လက်ကျန်ရှိနေတဲ့ Ruby တစ်လိပ်ကို ဆက်လက်မီးညှိလိုက်တယ်။

” ရွှတ် ရွှတ် ညီလေး ပိုက်ဆံရှင်းရအောင် ”

လို့ခေါ်ပြီး ပိုက်ဆံထုတ်ရှင်းလိုက်တယ်။

“ဘယ်လောက်ကျလဲ ညီ ”

“လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် ဆေးလိပ်သုံးပွဲ ဆိုတော့ ကိုးရာပါ အစ်ကို ”

သူပြောမှ ကိုယ့်စာပွဲပေါ်က ဆေးလိပ်ပွဲတွေကို ကြည့်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ကိုယ်မှာပြီး ကိုယ်မေ့နေတာ စိတ်နဲ့လူလည်း မကပ်တော့ဘူး။ ကျွန်တော်က စိတ်တအားညစ်ရင် ဆေးလိပ်ကို အဲ့လိုတစ်ထိုင်တည်းနဲ့ ကိုးလိပ် ဆယ်လိပ် သောက်တဲ့အကျင့်က ဖြစ်နေတာ။ စိတ်ညစ်မယ်ဆိုလည်း ညစ်စရာပါ။ ကိုယ့်ကို အမေလို တစ်မျိုး အစ်မလိုတစ်ဖုံချစ်တဲ့ အန်တီဖြိုး ဆိုတဲ့ အိမ်နီးချင်း အန်တီကို ပစ်မှာ စော်ကားမိတဲ့အဖြစ်ပါဗျာ။

ပစ်မှားမယ်ဆိုလည်း ပစ်မှာချင်စရာပါ။ အန်တီဖြိုး လို့ ခေါ်တာကလည်း သူနဲ့က အတွင်းသိအဆင်းသိမို့ ခေါ်ဖြစ်ချင်းပါ။ ကျွန်တော်က သူ့လက်ပေါ်မှာ အရွယ်ရောက်တယ်လို့ ဆိုရမယ်။ အခု ကျွန်တော့် အသက်က ၁၈ နှစ် ရှိပြီ။ အန်တီဖြိုး အသက်က ၃၄ နှစ် ရှိပြီ။ မသိတဲ့သူဆို ၂၇ နှစ် ၂၈ နှစ်လောက်ပဲ ရှိသေးသလိုကိုနုတာ။ အရပ်က မနိမ့်မမြင့်။ မြန်မာအမျိုးသမီးတွေထဲမှာ အတန်အသင့် အရပ်လို့ ပြောရမှာပါ။

အသားအရည်က အဖြူထဲ မပါပေမယ့် ခပ်လတ်လတ်လို့ ပြောရမယ်။ နှာတံက ဆင်းဆင်း။ နှာတံဆင်းဆို သူက ဟိန္ဒူပေါ့။ မျက်လုံးက ဝိုင်းဝိုင်းနဲ့ အလွန်လှတဲ့သူပေါ့။ ညိုချောပေါ့ဗျာ။ သူမရဲ့ နို့လေးတွေက လုံးလုံးကျစ်ကျစ်နဲ့ မြင်လိုက်တာနဲ့တင် ညှစ်ချင်စရာလေး။ သူမကို မြင်သူတကာ ငေးမောရမယ့် အားသာချက်တစ်ခုက သူမရဲ့ အိုးကြီးပေါ့ဗျာ။ ကျန်တော်တို့ လူငယ်အခေါ် ကိတ်တာပေါ့။ ကိတ်တာတော့ တော်တော် ကိတ်တယ်ဗျ။

ကဲ အဲ့ဒါတွေ ထားလိုက်ပါတော့။ ဖြစ်ပျက်ပုံက ဒီလိုပါ။ အန်တီဖြိုးအိမ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့ အိမ်က တစ်အိမ်နဲ့ တစ်အိမ် စားအိမ် သောက်အိမ် ဖြစ်နေတာ ကြာပြီ။ ကျွန်တော်တို့ မိသားစု အဲဒီမြို့ကို စပြောင်းလာတော့ သူ့ရဲ့အိမ်နီးချင်း ဖြစ်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် အသက် ၁၀ နှစ်လောက်မှာ စပြောင်းလာတာ ကျွန်တော့် မိသားစုကလည်း အများကြီး မဟုတ်ပါဘူး။ အဖေရယ် အမေရယ် ကျွန်တော်ရယ်မှ မိသားစုက သုံးယောက်ပဲရှိတယ်။

ကျွန်တော်က တစ်ဦးတည်းသော သား။ အဖေက ကုန်တင်ကား မောင်းတဲ့ ဒရိုင်ဘာပေါ့။ အဖေက နယ်ထွက်ပြီး ကားမောင်းနေရတာ များတယ်။ တစ်လမှ သုံးရက်လောက်ပဲ အိမ်မှာ နေရတာလေ။ အမေကလည်း ဈေးတစ်ခုမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းတဲ့ ကုန်စိမ်းသည်ဆိုတော့ အိမ်နဲ့ဈေး ဈေးနဲ့အိမ် ဆိုတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်က အိမ်နီးနားချင်း အိမ်ဖြစ်တဲ့ အန်တီဖြိုးတို့ အိမ်ပဲ ဆိုပါတော့။

အန်တီဖြိုး အိမ်မှာကလည်း အန်တီဖြိုးရယ် သူ့ရဲ့ အမေရယ်ပဲ ရှိတာဗျ။ အဲ့တော့ သူတို့လည်း အဖော် လိုနေတာနဲ့ ကွက်တိ ဖြစ်သွားတာပေါ့။ အန်တီဖြိုးရဲ့ အမေကတော့ ကျွန်တော် ကိုးတန်းရောက်တော့ ဆုံးသွားတယ်လေ။ အဲ့ဒီကတည်းက ကျွန်တော် အန်တီဖြိုး အိမ်မှာပဲ အိပ်ဖြစ်တာ များတယ်။ အဖော် မရှိလို့ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက် တစ်ခုထဲပါပဲ။ အဲ့ဒါနဲ့ ပြောတာများပြီး လိုရင်း မရောက်ပဲဖြစ်နေတော့မယ်။ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပုံက ဒီလိုဗျ။

ကျွန်တော် ကျူရှင်ကနေ အစောကြီး ပြန်လာတဲ့နေ့မှာ စဖြစ်တာပဲ။ ကျူရှင်ဆိုလို့ ပြောရဦးမယ်။ ကျွန်တော်က ဆယ်တန်းကို နှစ်နှစ်ဆက်တိုက် ကျလို့ အခုဟာက သုံးနှစ်မြောက် ကျူရှင် တက်နေတဲ့အချိန်ပေါ့။ အဲ့လို ကျူရှင်က တစ်ချိန် ဖြတ်လိုက်တဲ့နေ့ပေါ့။ ဆရာမ နေမကောင်းလို့လို့ ပြောတာပဲ။ အိမ်ကိုရောက်တော့ ဗိုက်ကလည်း ဆာနေတာနဲ့ အန်တီဖြိုး ဘာတွေများ ချက်ထားလည်းဆိုပြီး မီးဖိုချောင်ကို ဝင်ရှာကြည့်လိုက်တယ်။

စားစရာ ဘာမှမတွေ့တာနဲ့ အန်တီဖြိုးကို မေးမယ်ဆိုပြီး သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ တစ်ခုခု လုပ်နေလားဆိုပြီး တွေးရင်းနဲ့ သူ့အိပ်ခန်းဘက်ကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။ ပါးစပ်ကလည်း အော်ခေါ်ရင်းနဲ့

”အန်တီဖြိုးရေ အန်တီဖြိုး စားစရာ ဘာတွေ ရှိသေးလဲ”

ပြောရင်းနဲ့ သူ့အခန်းရှေ့ အရောက်မှာ အိပ်ခန်းတံခါးက ခပ်ဟဟလေး ဖြစ်နေတာနဲ့ အခန်းထဲကို အမှတ်မထင် ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော် မျက်လုံးပြူးပြီး ကြောင်ကြည့်နေမိတယ်။

ကြည့်မယ်ဆိုလည်း ကြည့်ချင်စရာ ဖြစ်နေတာပါ။ အိမ်နေရင်း ဂါဝန်လေးကို ဝတ်ပြီး အိပ်နေတာ ဒီအတိုင်းဆို အကြောင်း မဟုတ်ပေမယ့် အခန်းတံခါးကို ကျောပေးပြီး ဘေးတစောင်းလေး အိပ်နေတာ။ ဂါဝန်လေးကလည်း တင်ပဆုံလောက်ထိ လန်နေတော့ အန်တီဖြိုးရဲ့ အမွှေးရေးရေးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်နေရတယ်။ ကြည့်နေရင်းနဲ့ ကျွန်တော့် လီးကလည်း တောင်လာတယ်။ ဘေးတစောင်းအိပ်နေတော့ နဂိုကမှ အိုးကောင်းပါတယ်ဆိုမှ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နောက်လန်ပစ်ပြီး လာလိုးလှည့်ပါလို့ ခေါ်နေသလိုလိုပါပဲ။

ကြည့်နေရင်းနဲ့ တံထွေးတစ်ချပ်ကို ကွတ်ကနဲ့ မြည်အောင် မျိုချလိုက်ရင်း ပြေးပြီး လိုးချင်နေတဲ့ စိတ်ကို မနည်း ထိန်းချုပ်ထားရတယ်ဗျာ။ ကိုယ့်ရဲ့ အဒေါ်ရင်းလိုပါပဲ လားဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ ပြေးပြီး လိုးချင်တဲ့ စိတ်က ဒွန်တွဲနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း သြော် သြော် ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ တံထွေးကို မျိုချရင်း နောက်ပြန်လှည့်ပြီး တံခါးကိုပိတ် မီးဖိုချောင်နဲ့ အခန်းတံခါး အလယ်လောက်ကနေပဲ အော်ခေါ်လိုက်ပါတယ်။

” အန်တီဖြိုးရေ အန်တီဖြိုး သား ဗိုက်ဆာလို့”

”အင်းးးး ဟင် သား လာပြီ အန်တီဖြိုး လာပြီ သားရေ”

ဆိုတဲ့ အသံလေးပြုရင်းနဲ့ ကဗျာကယာနဲ့ ထွက်လာတယ်။ ပြီးတော့ လူက အိပ်ချင်မှုးတူးရုပ် ဆံပင်လေးက ကပိုကရိုနဲ့ အိမ်နေရင်းဆိုတော့ ဘောလီမပါပဲနဲ့ ဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ် ဂါဝန်လေးနဲ့ ဆိုတော့ နို့သီးခေါင်းလေးက ရေးရေးလေး ထွက်နေသယောင်နဲ့ ဆိုတော့ စောနက အရှိန်နဲ့ပေါင်းပြီး လီးက ပြန်တောင်လာတယ်။ တော်သေးတာပေါ့ အောက်ခံဘောင်းဘီပါလို့ နို့မို့ဆို မလွယ်ပါ။

”သား ဒီနေ့ကျူရှင်က စောလှချည်လား ဒါမှမဟုတ် မင်းကျူရှင် လစ်လာတာလား ဟင် ”

” မဟုတ်ပါဘူးဗျာ အန်တီဖြိုးကလည်း ဒီနေ့ တစ်ချိန်နားလို့ စောစော ပြန်လာတာပါ သားကျူရှင် မလစ်ပါဘူး ”

လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ စကားကိုလည်း ထိန်းပြီးပြောနေရတယ်။ မျက်လွှာကို အောက်ချပြီးပေါ့။ မချလို့လည်း မဖြစ် တော်ကြာ မျက်နာပျက်နေတာ ရိပ်မိသွားမှာ စိုးလို့ပါ။

အဲ့ဒီကိစ္စ ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်တော် အန်တီဖြိုးအပေါ်မှာ မရိုးသားတော့ပါဘူး လိုးချင်စိတ်က များနေခဲ့တယ်။ လိုးခွင့်ရအောင်လည်း အမျိုးမျိုး ကြံနေတာပေါ့ဗျာ။ အဖြစ်အပျက်ကတော့ ဒါပဲဗျာ။ အဲ့လိုစိတ်ဖြစ်နေတာ ကျွန်တော် လွန်လား မှားလားဗျာ။

ဒီနေ့လည်း ကျူရှင်ပိတ် လို့ မနက်စာစားပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင် လာထိုင်နေတာ ထိုင်နေတာက ၃ နာရီ ကျော်ရှိပြီဆိုတော့ ပြန်ရတော့မယ်။ စိတ်ကလည်း အန်တီဖြိုးကို ဘယ်လိုလုံးပြီး လိုးခွင့်ရမလဲ ဆိုတာပဲ တွေးနေတာ။

တွေးနေရင်း လက်ကျန် စီးကရက်တိုကို တစ်ချက် ဖွာလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကနေ ပြန်လာပြီး ကုန်မာဆိုင်ကိုဝင် ဆေးလိပ် တစ်ဘူးဝယ်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့တယ်။ အိမ်ကိုရောက်တော့ အိမ်တံခါးက ပိတ်ထားတာ ပိတ်တာကလည်း အတွင်းကဆိုတော့ အန်တီဖြိုး ရှိနေတယ်။ အိပ်နေတာ နေမှာဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ကိုယ့်မှာရှိတဲ့ သော့အပိုနဲ့ ဖွင့်ပြီး ဝင်လာလိုက်တယ် ။

” အန်တီဖြိုးရေ … အန်တီဖြိုး ”

လို့ အော်ခေါ်လိုက်တယ် ရေချိုးခန်းထဲက ရေသံကြားမှ

”အော်…ရေချိုးနေတာနဲ့ တူတယ် ”

ကျွန်တော်လည်း အန်တီးဖြိုး ရေချိုးနေလို့ ဆက်မခေါ်မိတော့ပဲ ဧည့်ခန်းမှာပဲ သတင်းဖတ်ရင်း ဝင်ထိုင်နေလိုက်တယ်။

” ကျွီ …”

”သား မင်း တစ်မနက်လုံး ဘယ်တွေ လျှောက်သွားနေတာလည်း ဟင် သား ”

ကျွန်တော် အန်တီဖြိုးကို မော့ကြည့်လိုက်ပြီး

” ဗျာ……အန်တီဖြိုး ”

” သား ဘယ်တွေ လျှောက်သွားနေတာလဲလို့ မေးနေတာ”

ကျွန်တော် ချက်ချင်း မဖြေနိုင်ဘဲ မျက်လုံးများပြူး၍ ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်တော့်ရှေ့တွင် ရပ်နေသော အန်တီမိုး တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရင်လျားထားသော ထဘီပါးပါးလေး တစ်ကွင်းသာပါတယ်။ ရေချိုးထားလို့ ကိုယ်လုံးမှာ ရေစိုနေတော့ ထဘီနဲ့ အသားက ကပ်နေတယ်။ ဆံပင်ပေါ်မှ ရေစက်ကလေးများကလည်း ဖြူဖွေးမို့မောက်သော နို့အုံကြီး နှစ်ခုကြားသို့ တစ်စက်စက်နဲ့ စီးကျနေတော့ ကျွန်တော်လို ဆယ်ကျော်သက် ပိုးထခါစ အရွယ် မပြောနဲ့ မြင်သူတကာတောင် စိတ်ထိန်း၍ ရနိုင်မည် မဟုတ်။

ထဘီကြားမှ ထိုးထွက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးများမှာလည်း မြင်သူတကာ စို့ချင်အောင် စူထွက်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီဖြိုးရဲ့ မျက်နှာကို မမြင်တော့ပါဘူး။ နို့အုံ ဖွေးဖွေးလေးနဲ့ စူထွက်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေး များကိုသာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

” ဟဲ့ သား … အန်တီ မေးနေတယ်လေ ”

” အာ …ဟိုဟာ… ဘယ်မှမသွားပါဘူး သား လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်နေတာပါ ”

” သားနော် အသက်ကဖြင့် ဘာမှမရှိသေးဘူး လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်ရတာနဲ့ ဆေးလိပ်လေး သောက်ရတာနဲ့နော် ဟင်း ဟင်းးးး ”

မျက်နှာကျောလေးတင်းပြီး မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ပြောရင်း အန်တီဖြိုး လှည့်ထွက်သွားတယ်။ သူလမ်းလျှောက်တာကို ငေးကြည့်နေခဲ့တယ်။ အန်တီဖြိုး ဖင်ကြီးက စူကောက်နေပြီး ရေစိုထားတာကြောင့် ဖင်အောက်က အရစ်ကြီးတွေက ထင်ရှားနေတယ်။ ဖင်ကြီးက ကိတ်ကလည်းကိတ် ဖင်ကြားထဲမှာ ထဘီက ညက်နေသေးတော့ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲမှာ ပြေးပြီးသာ ဆောင့်လိုးနေမိတော့တယ်။

လီးကလည်း တောင်လာတော့ အန်တီဖြိုးရဲ့ ဖင်ကြီးကို ဖုန်းနဲ့ ဓါတ်ပုံရိုက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အိမ်သာထဲကိုသွား ဖုန်းထဲက အန်တီဖြိုး ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုပစ်လိုက်တယ်။ ထုပြီးသွားတော့မှ ဧည့်ခန်းမှာ ပြန်ထိုင်နေလိုက်တယ်။ အန်တီဖြိုးကလည်း ကျွန်တော် အမူအရာတွေ ပျက်နေတာကို သတိထားမိတယ် ထင်တယ်ဗျ။

ကျွန်တော် ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေတုန်း အန်တီဖြိုး သူ့အခန်းထဲကနေ အဝတ်အစားလဲပြီး ဧည့်ခန်းကို ထွက်လာတယ်။ အားပါးပါး လှလိုက်တာဗျာ အစိမ်းရောင် ရေညှိ အကွက်တွေနဲ့ ခပ်ပါးပါး အင်္ကျီကို ဝတ်ထားတော့ အင်္ကျီအောက်က အနီရောင် ဘော်လီကို ထင်းထင်းကြီး မြင်နေရတယ်။ ထဘီကလည်း အစိမ်းရောင်နုနု အအိသားကို ဝတ်ထားပြန်တော့ ကောက်ချိတ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးက နုအိပြီး ရမ်းခါနေတာပေါ့။

အသားအရေက ခပ်လတ်လတ် အရပ်က မနိမ့်မမြင့်နဲ့ ဖွံ့ဖြိုးတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ သူဆိုတော့ မြင်ရတဲ့ ပုထုဇဉ် ယောကျ်ားသားတွေ လီးမတောင်ရင် ခံနိုင်ရိုးလားဗျာ။ အခန်းပြင်ရောက်မှ ဒေါက်ဖိနပ်ကို ကုန်းပြီးစီးလိုက်တော့ နို့အုံကြီးတွေက အောက်ကို တွဲကျလာတယ်။ နို့အုံကြီးကြားထဲကို ကျွန်တော့်လီးနဲ့တာ ပြေးပြီး လိုးချင်နေမိတယ်။ ဖွပြီး ကောက်ထားတဲ့ ဆံပင်တွေကိုလည်း ကျွန်တော့် လီးကို အယားပြေ ပွတ်ချင်နေမိတယ် ။

” သား … ထမင်းစားရအောင်”

“ဟုတ် အန်တီဖြိုး”

ထမင်းက သိပ်ပြီးဆာလှတယ် မဟုတ်။ အန်တီဖြိုးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို အနီးကပ်ထပ်ပြီး ကြည့်ချင်နေတာကြောင့်ပါ။

” သား … ဟင်းတွေ ထည့်စားလေ ”

ပြောလည်းပြော ဟင်းကိုလည်း ထမင်းပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးရင်းပေါ့။

” ဟုတ် … အန်တီဖြိုး ကန်တော့နော် ”

” အမလေးဟယ် ဒီနေ့မှ ထူးထူးခြားခြား ပြီးတော့ သားကို တစ်ခု ပြောရဦးမယ် သားက အရွယ်မရောက်သေးဘူး ဘာညာဘာညာတွေ အန်တီ မကြားချင်ဘူးနော် ”

” သားက ဘာတွေ လုပ်နေလို့လည်း ဗျ ”

” ဟင်း ဟင်းးးးး သားရဲ့ အဝတ်အစားတွေနဲ့ အိပ်ယာခင်းတွေကို အန်တီ လျှော်တာပါ မင်းဘာတွေ လုပ်နေတယ်ဆိုတာ အားလုံးသိတယ် ”

ကျွန်တော်လည်း သူ့စကားကို ဂရုမစိုက်နိုင်ပဲ သူ့ရဲ့ နို့အုံကြီးကိုပဲ ငေးကြည့်နေမိတယ်။

” ဟဲ့ …သား ဘာကြည့်နေတာလဲ ”

လို့ပြောမှ ကျွန်တော့် မျက်လုံးကို ထမင်းပန်းကန်ပေါ် လွှဲလိုက်ရတယ် ထမင်းစားပြီးတော့ကို လီးက တောင်နေသေးတယ်။ စားသောက်ပြီးသွားတော့ အန်တီဖြိုး ပန်းကန်တွေ သွားဆေးတယ်။ ဆေးပြီးသွားတော့ ပန်းကန်တွေကို ကြောင်အိမ်ထဲ ထည့်နေတယ်။ ထမင်းစားပွဲနဲ့ ကြောင်အိမ်ကလည်း ကပ်နေတာဆိုတော့ အန်တီဖြိုး စားပွဲကြားဝင်ပြီး ကြောင်အိမ်ထဲ ပန်းကန်တွေထည့်တော့ သူ့ရဲ့ဖင်ကြီးနဲ့ နေရာက တင်ပြည့်နေတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ထမင်းစားပြီး ဆေးလိပ်လေး သောက်ပြီး ရေသောက်ချင်တာနဲ့

” အန်တီ နည်းနည်းလောက် ”

အန်တီဖြိုးက ရှေ့ကိုကုန်းပြီး တိုးလိုက်တော့ ကျွန်တော့် စိတ်ကြိုက် ဒီဇိုင်း ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ဖင်လုံးကြီးက အပေါ်ကို ကော့တတ်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စားပွဲကြားကို တိုးဝင်လိုက်ပြီး အိစက်ပြီး ကော့တက်နေတဲ့ အန်တီမိုးဖင်ကို တောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးနဲ့ သွားထောက်မိတယ်။ ဖင်ကြီးကလည်း တင်းတင်းလေးဆိုတော့ စက္ကန့်တော်တော်ကြာတဲ့အထိ ပွတ်နေမိတယ်။ သူကလည်း ငြိမ်ခံတော့

” အိုး… … ရှီး..… ကောင်းလိုက်တာ အန်တီဖြိုးရယ် ”

ဆိုပြီး စိတ်ထဲကနေ ပြောနေတုန်းရှိသေး..

” အို့ ဟင့် … အင်း သားရယ် သားလီးက နွေးနေတာပဲ ”

အန်တီဖြိုး ပြောလည်းပြော သူ့ဖင်ကြီးကို အပေါ်မြောက်လိုက် အောက်ချလိုက်နဲ့ ပွတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေတော့ ကျွန်တော်လည်း ခါးကို နောက်နည်းနည်းဆုတ် အားနဲနဲယူပြီး ဆောင့်နေလိုက်တာ တော်တော်လေးကြာတော့ ကျွန်တော့် လီးထိပ်က အရည်လေးတွေ စို့လာတာကို သတိထားမိတယ်။

” အာ့ … အာ … အိုး.. ဆောင့်ပါဦး သားရယ် ”

လို့ အန်တီဖြိုးက ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဆံပင်တွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ဆွဲပြီး လက်တစ်ဖက်က ဖင်တွေကို ပွတ်နေရင်းနဲ့ ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆံပင်ဆွဲထားတဲ့ လက်ကို ဖယ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့် ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပုဆိုး ချွတ်လိုက်တော့မှ အန်တီဖြိုးက ကျွန်တော့်ဘက်လှည့်ပြီး ကျွန်တော့် ပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့တေ့ပြီး နမ်းတယ်။

ပြီးမှ ကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲကို သူ့ရဲ့ လျှာနဲ့ တိုးပြီး ဝင်လာပြီး ကလိသွားလိုက် ကျွန်တော့် ပါးစပ်လေးကို ခပ်ဖွဖွကိုက်လိုက် လုပ်တော့ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်လိုမှကို မနေနိုင်တော့နဲ့ သူ့ကို ဆွဲလှန်မယ်လုပ်မှ သူက ဒူးထောက်ထိုင်ကာ သူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့် အောက်ခံဘောင်းဘီ ကြားထဲ လက်နိုက်ပြီး လီးကို အပေါ် ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့

”အန်တီဖြိုးရဲ့ အဖုတ်လေးကိုလည်း ကုန်းပြီး ပွတ်ပေးပါဦးကွယ် ”

ပြောလည်းပြော ဂွင်းတိုက်သလိုလေး လုပ်ပေးနေတော့

” အာ့ … အား… သား ပြီးတော့မှာ ”

လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ကိုယ့်လီးကို ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုတာနဲ့ ခုလို မိန်းမတစ်ယောက်က ကိုင်ပြီး လုပ်ပေးနေတာက ခံစားရတာချင်း မတူဘူးဗျ ခံစားလို့ အရမ်းကောင်းတာဗျ။

ပြီးတော့ အန်တီဖြိုးက ဘောင်းဘီကြားကနေ အပေါ်ကို ထောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို အောက်ခံဘောင်းဘီ အပေါ်ကနေပဲ သူ့သွားနဲ့ မနာအောင် ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်ပေးလိုက် ဒစ်ကလေးကို စုပ်လိုက်ဆိုတော့ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမိုးရဲ့ ခေါင်းကိုဆွဲ သူ့ပါးစပ်ကို ကျွန်တော့်လီးနဲ့ တအားဆောင့်ထိုးမိလိုက်တယ်။

” အာ့… အွတ်… ဟွတ်… အဟွတ် အဟွတ်…”

သူလည်တွေတောင် နင်ပြီး ချောင်းတောင်ဆိုးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဖီးတအားကောင်းလာတာနဲ့ အန်တီဖြိုးကို ခဏဖယ်ခိုင်းပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီ ကို ချွတ်လိုက်တယ်။ အန်တီဖြိုးလည်း ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကို ကြည့်နေရင်း သူ့ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို အကုန် ချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်လီးကို သူ့လက်နဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပြီး ဂွင်းထုပေးတယ်။

ကျွန်တော်က အန်တီဖြိုးရဲ့ မေးရိုးကို လက်နဲ့ ညှစ်လိုက်မှ ပါးစပ်လေး ဟသွားတာ အဲ့တော့မှ သူ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ကျွန်တော် တစ်ချက် နမ်းလိုက်ပြီးမှ လီးဒစ် ထိပ်လေးနဲ့ ပွတ်လိုက် ပါးစပ်ကို လိုးလိုက်နဲ့ ဆယ့်ငါးချက်လောက်ပဲ ရှိဦးမယ် ကျွန်တော်လည်း အရှိန်မထိန်းနိုင်တာနဲ့ သူ့ရဲ့ ပါးစပ်ထဲတင် တစ်ချီ ပြီးလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ ပါးစပ် တစ်ခုလုံးလည်း ကျွန်တော့် လီးရည်တွေ ပေပွကုန်တယ်။

ပါးစပ်ထဲဝင်တဲ့ လရည်တွေကို မျိုချပြီး အပြင်မှာ ပေနေတဲ့ လရည်တွေကိုလည်း သူ့လက်နဲ့ယူပြီး စုပ်ပြတော့ ကျွန်တော်လည်းခါးကို နောက်နည်းနည်းဆုတ် အရှိန်ယူပြီး သူ့ပါးစပ်ကို တအားဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။

” အို့… အား…… ရှီး.. ကောင်းလိုက်တာ အန်တီဖြိုးရယ် ”

အန်တီဖြိုး ပါးစပ်ထဲကို လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားပြီး သူရဲ့ မျက်နှာကလည်း ကျွန်တော့် ပေါင်ရင်းသို့ ကပ်သွားတယ်။

”အွန့်… ဂွတ် … အွတ် … အဟွတ် အဟွတ် ”

အန်တီမိုးက ကျွန်တော့်လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲက ထုတ်လိုက်တယ်။ သူလည်း မောမောနဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဖင်ချထိုင်လိုက်တယ်။ နံရံကို ကျောမှီပြီး ခြေထောက်ကို နည်းနည်း ကားထားတော့ ဖုဖောင်း ပြည့်မောက်နေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက အရည်တွေကို ရွှဲလို့။ ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ အန်တီမိုးရဲ့ ပေါင်ကို ဖြဲလိုက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ဝမ်းလျားမှောက် ကျွန်တော့်ခေါင်းကို သူ့ပေါင်းကြားထဲ တိုးဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီး တစ်ခုလုံးရဲ့ ဘေးမှာပေနေတဲ့ သူ့ရဲ့ စောက်ရည်တွေကို ပါးစပ်နဲ့ ကုန်းစုပ်လိုက်တယ်။

ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း တစ်လျှောက်ကို လျှာဖျားနဲ့ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက် စောက်ဖုတ်ထဲကို လျှာနဲ့လိုးလိုက် စောက်ဖုတ် အတွင်းထဲကို ရောက်နိုင်သမျှ ရောက်အောင် ကျွန်တော့် လျှာကို ထိုးထည့်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ စောက်စေ့လေးကို သွားလေးနဲ့ မနာအောင် ဖွဖွလေး ထပ်ကိုက်လိုက်တော့ အန်တီဖြိုးလည်း ခါးလေး ကော့လာပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆံပင်အုံကြီး တစ်ခုလုံးကို သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လွတ်သွားမှာ စိုးသည့်အလား တအား ဆုတ်ကိုင်လိုက်တယ်။

” အင့် … အို့ … အား… မခံစားနိုင်တော့ဘူးကွာ အန်တီဖြိုး တအားလိုချင်နေပြီ သားရယ် အန်တီဖြိုးကို နှိပ်စက်နေတာလားကွာ ”

လို့ မပီမသနဲ့ ပြောရင်း

” သား … ထတော့ ပြီးရင် ခြေထောက်ကို ဆင်းပြီး ထိုင်လိုက် ”

ကျွန်တော်လည်း မှုတ်နေရာက ရပ်လိုက်ပြီး ခြေဆင်းထိုင်ပေးလိုက်တယ်။ အန်တီဖြိုးလည်း တော်တော် ထန်နေပါပြီ။ အငမ်းမရကို ဖြစ်လို့ပေါ့။ အန်တီဖြိုးလည်း ထိုင်နေရာက ထလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီး အပေါ်ကနေ ခွထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးကိုတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ဆီးခုံးနှစ်ခု ထိတဲ့အထိ ထိုင်ချလိုက်တယ်။

” ဗျစ်……ဗျစ်…… ဗြီး…..”

စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးအဆုံး ဝင်သွားတော့မှ ခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးတယ်။

” အာ့ အို့ အင်း…”

” ဖတ်… ဖတ် … ဖတ် ဖောက် … ဖာက် … ဖောက် ဖွတ် … ဖွတ် … ဖွတ် ”

” အာ့ အို့ အင်း… ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်”

” ဖတ်… ဖတ်… ဖတ် ဒုတ် … … ဗွီ … … ဗျစ် … … ဗျစ် ”

ပြောလည်းပြော အပေါ်ကနေ တအားဆောင့်နေတော့ ကျွန်တော် လက်ကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး။ သူ့ရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ဆွဲပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ခပ်ဖွဖွ ချေပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ဖြူဖွေးပြီး အိစက်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားကို ခေါင်းဝင်ပြီး တအားရှုံ့နမ်းပြီး ကုန်းစို့နေမိတယ်။ သူကတော့ အဆောင့်မပျက်ဘူး။ ကျွန်တော်လည်း နို့ကြားကနေ ခေါင်းကို ဖယ်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့သီးတစ်လုံးကို ဖမ်းစုပ်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို အားထည့်ပြီး ကိုက်လိုက်တော့။

” အာ့… အားး အို… အို့ သားရယ် အန်တီ မရတော့ဘူးကွာ ”

” ဖတ်… ဖတ်… ဖွတ်… ဖွတ်… ဗြီး… ”

” အာ့ … အာ့… အာ့… ”

အန်တီဖြိုး တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကလည်း ပူနွေးနွေး အရသာကို ခံစားလိုက်ရတော့ အောက်ကနေပြီးတော့ လက်နှစ်ချောင်းလုံးကို နောက်မှာ အားယူထောက်လိုက်ပြီး တအား ပြန်ဆောင့်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲက သားအိမ်လေးကို ကျွန်တော့်ရဲ့ လရည်နွေးနွေးလေးတွေ ပြန်ပန်းထည့်ပေးလိုက်တယ်။

” အား…. ကောင်းလိုက်တာ အန်တီဖြိုးရယ် ”

အန်တီဖြိုးကလည်း မောမောနဲ့ ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို ဖက်းထားရင်းနဲ့ မှိန်းပြီး အမောဖြေနေတယ်။ အမောပြေတော့ သူကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ ထပြီး ဆင်းမယ်အလုပ် မဆင်းစေပဲ သူ့ကို ပြန်ဆွဲဖက်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ သူ့မျက်နှာကို ကျွန်တော့်ဘက် လှည့်လိုက်ပြီး

”နောက်ထပ်လည်း အန်တီဖြိုးကို လိုးချင်သေးတယ်”

” သြော် သားရယ် အန်တီဖြိုးကလည်း ဘယ်မှ ထွက်မပြေးပါဘူး။ သားနဲ့ အန်တီဖြိုးက တစ်အိမ်ထဲမှာ အတူနေနေကျတာလေ သားဆန္ဒရှိတဲ့ အချိန်တိုင်း အန်တီဖြိုးရဲ့ အခန်းကိုလာ အန်တီဖြိုး ဆန္ဒရှိရင်လည်း သားအခန်းကို လာမှာပေါ့ ဟုတ်ဘူးလား ” လို့ ချစ်စဖွယ် ပြုံးရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ပြောလာတယ်လေ။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

” အာ့… အားး အို… အို႔ သားရယ္ အန္တီ မရေတာ့ဘူးကြာ ”

ဖင္စီခံ ေရာက္လုေရာက္ခင္ ေသာက္လက္စစီးကရက္တိုကို ပစ္ခ်လိုက္ၿပီး ေရွ႕မွာရွိတဲ့ ေဆးလိပ္ပြဲထဲမွာ လက္က်န္ရွိေနတဲ့ Ruby တစ္လိပ္ကို ဆက္လက္မီးညႇိလိုက္တယ္။

” ႐ႊတ္ ႐ႊတ္ ညီေလး ပိုက္ဆံရွင္းရေအာင္ ”

လို႔ေခၚၿပီး ပိုက္ဆံထုတ္ရွင္းလိုက္တယ္။

“ဘယ္ေလာက္က်လဲ ညီ ”

“လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ ေဆးလိပ္သုံးပြဲ ဆိုေတာ့ ကိုးရာပါ အစ္ကို ”

သူေျပာမွ ကိုယ့္စာပြဲေပၚက ေဆးလိပ္ပြဲေတြကို ၾကည့္မိတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ကိုယ္မွာၿပီး ကိုယ္ေမ့ေနတာ စိတ္နဲ႔လူလည္း မကပ္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က စိတ္တအားညစ္ရင္ ေဆးလိပ္ကို အဲ့လိုတစ္ထိုင္တည္းနဲ႔ ကိုးလိပ္ ဆယ္လိပ္ ေသာက္တဲ့အက်င့္က ျဖစ္ေနတာ။ စိတ္ညစ္မယ္ဆိုလည္း ညစ္စရာပါ။ ကိုယ့္ကို အေမလို တစ္မ်ိဳး အစ္မလိုတစ္ဖုံခ်စ္တဲ့ အန္တီၿဖိဳး ဆိုတဲ့ အိမ္နီးခ်င္း အန္တီကို ပစ္မွာ ေစာ္ကားမိတဲ့အျဖစ္ပါဗ်ာ။

ပစ္မွားမယ္ဆိုလည္း ပစ္မွာခ်င္စရာပါ။ အန္တီၿဖိဳး လို႔ ေခၚတာကလည္း သူနဲ႔က အတြင္းသိအဆင္းသိမို႔ ေခၚျဖစ္ခ်င္းပါ။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔လက္ေပၚမွာ အ႐ြယ္ေရာက္တယ္လို႔ ဆိုရမယ္။ အခု ကြၽန္ေတာ့္ အသက္က ၁၈ ႏွစ္ ရွိၿပီ။ အန္တီၿဖိဳး အသက္က ၃၄ ႏွစ္ ရွိၿပီ။ မသိတဲ့သူဆို ၂၇ ႏွစ္ ၂၈ ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးသလိုကိုႏုတာ။ အရပ္က မနိမ့္မျမင့္။ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြထဲမွာ အတန္အသင့္ အရပ္လို႔ ေျပာရမွာပါ။

အသားအရည္က အျဖဴထဲ မပါေပမယ့္ ခပ္လတ္လတ္လို႔ ေျပာရမယ္။ ႏွာတံက ဆင္းဆင္း။ ႏွာတံဆင္းဆို သူက ဟိႏၵဴေပါ့။ မ်က္လုံးက ဝိုင္းဝိုင္းနဲ႔ အလြန္လွတဲ့သူေပါ့။ ညိဳေခ်ာေပါ့ဗ်ာ။ သူမရဲ႕ ႏို႔ေလးေတြက လုံးလုံးက်စ္က်စ္နဲ႔ ျမင္လိုက္တာနဲ႔တင္ ညႇစ္ခ်င္စရာေလး။ သူမကို ျမင္သူတကာ ေငးေမာရမယ့္ အားသာခ်က္တစ္ခုက သူမရဲ႕ အိုးႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ က်န္ေတာ္တို႔ လူငယ္အေခၚ ကိတ္တာေပါ့။ ကိတ္တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ကိတ္တယ္ဗ်။

ကဲ အဲ့ဒါေတြ ထားလိုက္ပါေတာ့။ ျဖစ္ပ်က္ပုံက ဒီလိုပါ။ အန္တီၿဖိဳးအိမ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္က တစ္အိမ္နဲ႔ တစ္အိမ္ စားအိမ္ ေသာက္အိမ္ ျဖစ္ေနတာ ၾကာၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိသားစု အဲဒီၿမိဳ႕ကို စေျပာင္းလာေတာ့ သူ႔ရဲ႕အိမ္နီးခ်င္း ျဖစ္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အသက္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္မွာ စေျပာင္းလာတာ ကြၽန္ေတာ့္ မိသားစုကလည္း အမ်ားႀကီး မဟုတ္ပါဘူး။ အေဖရယ္ အေမရယ္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္မွ မိသားစုက သုံးေယာက္ပဲရွိတယ္။

ကြၽန္ေတာ္က တစ္ဦးတည္းေသာ သား။ အေဖက ကုန္တင္ကား ေမာင္းတဲ့ ဒ႐ိုင္ဘာေပါ့။ အေဖက နယ္ထြက္ၿပီး ကားေမာင္းေနရတာ မ်ားတယ္။ တစ္လမွ သုံးရက္ေလာက္ပဲ အိမ္မွာ ေနရတာေလ။ အေမကလည္း ေဈးတစ္ခုမွာ ကုန္စိမ္းေရာင္းတဲ့ ကုန္စိမ္းသည္ဆိုေတာ့ အိမ္နဲ႔ေဈး ေဈးနဲ႔အိမ္ ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ စားအိမ္ေသာက္အိမ္က အိမ္နီးနားခ်င္း အိမ္ျဖစ္တဲ့ အန္တီၿဖိဳးတို႔ အိမ္ပဲ ဆိုပါေတာ့။

အန္တီၿဖိဳး အိမ္မွာကလည္း အန္တီၿဖိဳးရယ္ သူ႔ရဲ႕ အေမရယ္ပဲ ရွိတာဗ်။ အဲ့ေတာ့ သူတို႔လည္း အေဖာ္ လိုေနတာနဲ႔ ကြက္တိ ျဖစ္သြားတာေပါ့။ အန္တီၿဖိဳးရဲ႕ အေမကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ကိုးတန္းေရာက္ေတာ့ ဆုံးသြားတယ္ေလ။ အဲ့ဒီကတည္းက ကြၽန္ေတာ္ အန္တီၿဖိဳး အိမ္မွာပဲ အိပ္ျဖစ္တာ မ်ားတယ္။ အေဖာ္ မရွိလို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခုထဲပါပဲ။ အဲ့ဒါနဲ႔ ေျပာတာမ်ားၿပီး လိုရင္း မေရာက္ပဲျဖစ္ေနေတာ့မယ္။ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ပုံက ဒီလိုဗ်။

ကြၽန္ေတာ္ က်ဴရွင္ကေန အေစာႀကီး ျပန္လာတဲ့ေန႔မွာ စျဖစ္တာပဲ။ က်ဴရွင္ဆိုလို႔ ေျပာရဦးမယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဆယ္တန္းကို ႏွစ္ႏွစ္ဆက္တိုက္ က်လို႔ အခုဟာက သုံးႏွစ္ေျမာက္ က်ဴရွင္ တက္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ အဲ့လို က်ဴရွင္က တစ္ခ်ိန္ ျဖတ္လိုက္တဲ့ေန႔ေပါ့။ ဆရာမ ေနမေကာင္းလို႔လို႔ ေျပာတာပဲ။ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ဗိုက္ကလည္း ဆာေနတာနဲ႔ အန္တီၿဖိဳး ဘာေတြမ်ား ခ်က္ထားလည္းဆိုၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ကို ဝင္ရွာၾကည့္လိုက္တယ္။

စားစရာ ဘာမွမေတြ႕တာနဲ႔ အန္တီၿဖိဳးကို ေမးမယ္ဆိုၿပီး သူ႔အိပ္ခန္းထဲမွာ တစ္ခုခု လုပ္ေနလားဆိုၿပီး ေတြးရင္းနဲ႔ သူ႔အိပ္ခန္းဘက္ကို ေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္။ ပါးစပ္ကလည္း ေအာ္ေခၚရင္းနဲ႔

”အန္တီၿဖိဳးေရ အန္တီၿဖိဳး စားစရာ ဘာေတြ ရွိေသးလဲ”

ေျပာရင္းနဲ႔ သူ႔အခန္းေရွ႕ အေရာက္မွာ အိပ္ခန္းတံခါးက ခပ္ဟဟေလး ျဖစ္ေနတာနဲ႔ အခန္းထဲကို အမွတ္မထင္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္လုံးျပဴးၿပီး ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတယ္။

ၾကည့္မယ္ဆိုလည္း ၾကည့္ခ်င္စရာ ျဖစ္ေနတာပါ။ အိမ္ေနရင္း ဂါဝန္ေလးကို ဝတ္ၿပီး အိပ္ေနတာ ဒီအတိုင္းဆို အေၾကာင္း မဟုတ္ေပမယ့္ အခန္းတံခါးကို ေက်ာေပးၿပီး ေဘးတေစာင္းေလး အိပ္ေနတာ။ ဂါဝန္ေလးကလည္း တင္ပဆုံေလာက္ထိ လန္ေနေတာ့ အန္တီၿဖိဳးရဲ႕ အေမႊးေရးေရးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ျမင္ေနရတယ္။ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ လီးကလည္း ေတာင္လာတယ္။ ေဘးတေစာင္းအိပ္ေနေတာ့ နဂိုကမွ အိုးေကာင္းပါတယ္ဆိုမွ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေနာက္လန္ပစ္ၿပီး လာလိုးလွည့္ပါလို႔ ေခၚေနသလိုလိုပါပဲ။

ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ တံေထြးတစ္ခ်ပ္ကို ကြတ္ကနဲ႔ ျမည္ေအာင္ မ်ိဳခ်လိုက္ရင္း ေျပးၿပီး လိုးခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ကို မနည္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားရတယ္ဗ်ာ။ ကိုယ့္ရဲ႕ အေဒၚရင္းလိုပါပဲ လားဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေျပးၿပီး လိုးခ်င္တဲ့ စိတ္က ဒြန္တြဲေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေၾသာ္ ေၾသာ္ ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ တံေထြးကို မ်ိဳခ်ရင္း ေနာက္ျပန္လွည့္ၿပီး တံခါးကိုပိတ္ မီးဖိုေခ်ာင္နဲ႔ အခန္းတံခါး အလယ္ေလာက္ကေနပဲ ေအာ္ေခၚလိုက္ပါတယ္။

” အန္တီၿဖိဳးေရ အန္တီၿဖိဳး သား ဗိုက္ဆာလို႔”

”အင္းးးး ဟင္ သား လာၿပီ အန္တီၿဖိဳး လာၿပီ သားေရ”

ဆိုတဲ့ အသံေလးျပဳရင္းနဲ႔ ကဗ်ာကယာနဲ႔ ထြက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူက အိပ္ခ်င္မႈးတူး႐ုပ္ ဆံပင္ေလးက ကပိုက႐ိုနဲ႔ အိမ္ေနရင္းဆိုေတာ့ ေဘာလီမပါပဲနဲ႔ ဝတ္ထားတဲ့ ညဝတ္ ဂါဝန္ေလးနဲ႔ ဆိုေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးက ေရးေရးေလး ထြက္ေနသေယာင္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ေစာနက အရွိန္နဲ႔ေပါင္းၿပီး လီးက ျပန္ေတာင္လာတယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီပါလို႔ ႏို႔မို႔ဆို မလြယ္ပါ။

”သား ဒီေန႔က်ဴရွင္က ေစာလွခ်ည္လား ဒါမွမဟုတ္ မင္းက်ဴရွင္ လစ္လာတာလား ဟင္ ”

” မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ အန္တီၿဖိဳးကလည္း ဒီေန႔ တစ္ခ်ိန္နားလို႔ ေစာေစာ ျပန္လာတာပါ သားက်ဴရွင္ မလစ္ပါဘူး ”

လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ စကားကိုလည္း ထိန္းၿပီးေျပာေနရတယ္။ မ်က္လႊာကို ေအာက္ခ်ၿပီးေပါ့။ မခ်လို႔လည္း မျဖစ္ ေတာ္ၾကာ မ်က္နာပ်က္ေနတာ ရိပ္မိသြားမွာ စိုးလို႔ပါ။

အဲ့ဒီကိစၥ ျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ကြၽန္ေတာ္ အန္တီၿဖိဳးအေပၚမွာ မ႐ိုးသားေတာ့ပါဘူး လိုးခ်င္စိတ္က မ်ားေနခဲ့တယ္။ လိုးခြင့္ရေအာင္လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကံေနတာေပါ့ဗ်ာ။ အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ ဒါပဲဗ်ာ။ အဲ့လိုစိတ္ျဖစ္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္ လြန္လား မွားလားဗ်ာ။

ဒီေန႔လည္း က်ဴရွင္ပိတ္ လို႔ မနက္စာစားၿပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ လာထိုင္ေနတာ ထိုင္ေနတာက ၃ နာရီ ေက်ာ္ရွိၿပီဆိုေတာ့ ျပန္ရေတာ့မယ္။ စိတ္ကလည္း အန္တီၿဖိဳးကို ဘယ္လိုလုံးၿပီး လိုးခြင့္ရ

Your new digest 49

Post a Comment

Previous Post Next Post