သကလမပ ရမကရ

Unicode

ဒီနေ့နံနက် (၇) နာရီခွဲလောက်တွင် နိုးနေကြအတိုင်း ကိုကျော်အေး အိပ်ရာမှ နိုးလာသည်။ အိပ်ရာမှနိုးသောအခါ မိမိ၏ လိင်တန် မတ်မတ်ကြီး တောင်နေသည်ကို တွေ့ရသောအခါ ကိုကျော်အေးအတော့်ကို သဘောကျသွားသည်။ ကိုကျော်အေးသည် အသက် (၃၀) ခန့်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ သူ့တွင် သူ့ထက် အသက် (၅) နှစ်ခန့်ငယ်သော ဖြူဖြူတောင့်တောင့်ကြီးနှင့် မယားချောကို ရထားသည်။

ကိုကျော်အေး၏မယား တင်တင်စောသည် တရုတ်စပ် ပရှုးသွေးအနည်းငယ်ရောသော မိုးမိတ်သူ ဖြစ်သည်။ အရပ်အမောင်း (၅) ပေ (၅) လက်မ၊ ရင် (၃၃)၊ ခါး (၂၄)၊ တင် (၃၄) ကိုယ်လုံးအတိုင်းအထွာ ရှိသည်။ ပင်ကိုရုပ်ရည် ချောသည့်အပြင် ဝတ်တတ်ပြင်တတ်ရာ ကိုကျော်အေးကို မယားချောရလျှက် အိမ်ထောင်ရေးကံကောင်းလှသူဟု အပေါင်းအသင်းများက ထောပနာပြုကြသည်။

တင်တင်စောသည် ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ကာ မယားဝတ္တရားလည်း ကျေပြွန်သည်။ သားသမီးမထွန်းကားဘဲ လင်မယားနှစ်ယောက်တည်းသာ ရှိသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး အလုပ်လုပ်ကြသည်။ ကိုကျော်အေးက အငယ်တန်းအရာရှိ၊ တင်တင်စောကတော့ ရုံးအုပ်။ ဝန်ထမ်းတွေဖြစ်ကြသော်လည်း အလုပ်လုပ်ရာ ရုံးချင်းကတော့ မတူကြပါ။

ကိုကျော်အေး၏ မိဘများကွယ်လွန်၍ အမွေရထားသော အိမ်လေးတစ်လုံးရှိကာ၊ တစ်ခြမ်းကို အိမ်ငှားထားလျှက်၊ တစ်ခြမ်းတွင် သူတို့လင်မယား နေကြသည်။ ကိုကျော်အေးက အိမ်မြေပွဲစားလေး ဘာလေးလည်း လုပ်ကာ တစ်ခါတလေ ပွဲကောင်းများရတတ်သည်။ သာမာန်အားဖြင့် ကြည့်လျှင်တော့ ပြည့်စုံသာယာသော အိမ်ထောင်သည်စုံတွဲဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။

တစ်ခုဘဲ ပြောစရာရှိသည်။ ကိုကျော်အေးသည် ကာမမှုကိစ္စတွင် စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါနိုင်ဘဲ၊ စွမ်းစွမ်းဆောင်ဆောင် မရှိလှပေ။ သူသည် ပန်းသေနေခြင်းတော့ မဟုတ်ပါ။ သူ့လီးက တစ်ခါတစ်လေတော့ မတ်တောင်သည်။ အချိန်များစွာတော့ မတောင်နိုင်ဘဲ ပျော့နေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်သက်ကတော့ ငါးနှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ ညားခါစအချိန်ကပင် ကိုကျော်အေးမှာ မယားငယ်ဖြူဖြူချောချောတောင့်တောင့်ဖြိုးဖြိုးလေးကို သိပ်မလိုးနိုင်ခဲ့ပါ။ အိမ်ထောင်သက် နှစ်ကြာလာသည်နှင့် လိုးနိုင်သည့်အကြိမ်က နည်းသည်ထက် နည်းလာသည်။

ရှားရှားပါးပါး ကိုကျော်အေး လီးတောင်လာသည့်အချိန်များတွင်သာ လိုးရ ဆော်ရလေ့ရလေသည်။ ကျန်အချိန်များမှာတော့ မယားချောလေးကို ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်လောက်သာလုပ်၍ အာသာဖြေရလေသည်။ ရုပ်လည်းချော၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကလည်း တောင့်တင်းဆူဖြိုးသော မယားချောငယ်ငယ်လေးကို အားရပါးရ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးပစ်လိုသည့်စိတ်က ပြင်းပြထက်သန်သောကြောင့် လီးတောင်နိုင်မည့် နည်းလမ်းများ၊ ဆေးနည်းကောင်းများကို ရှာဖွေကာ အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားနေသော်လည်း ဘာမျှအရာမထင်ခဲ့ပါ။

အခုတော့……. လီးကြီး မတ်တောင်နေသည်ကို သိသည်နှင့် ကိုကျော်အေး အရင်ဆုံး တွေးမိသည်က မယားချောလေးကို လိုးဖို့ပင် ဖြစ်သည်။

“တင်တင်လေး …. ဟေ့ တင်တင် ”

ထို့ကြောင့် ကိုကျော်အေးက ဇနီးသည်ကိုလှမ်းခေါ်လိုက်၏။

“ရှင်…. လာပါပြီ….. လေးလေး”

ထူးသံနှင့် မရှေးမနှောင်းမှာပင် တင်တင်စော အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာသည်။ တင်တင်စောသည် သူ့ထက်အသက် (၅) နှစ်လောက်ကြီးသော လင်တော်မောင်ကို လေးလေးဟု ခေါ်လေ့ရှိသည်။ တင်တင်စောသည် ဝီရိယကောင်းသော အိမ်ရှင်မတစ်ယောက်မို့ မိုးလင်းထဲကပင် အိပ်ရာထ ဈေးသွားကာ ချက်ပြုတ်လေ့ရှိသည်။ ယခုလည်း ချက်ပြုတ်စရာရှိတာ ချက်ပြုတ်ပြီး၍ ရေမိုးပင်ချိူးပြီးကာ ရေချိူးခန်းမှအထွက် ခင်ပွန်းသည် လှမ်းခေါ်သံကြောင့် အိပ်ခန်းထဲသို့ ခပ်သွက်သွက် ဝင်လာခဲ့ရလေရာ ထမီရင်လျားနှင့် ဖြစ်နေလေသည်။

“လေးလေး နိုးနေပြီကိုး”

ခြောက်လကျော်မျှ လီးမတောင်နိုင်ဘဲရှိနေခဲ့ရာ၊ ယနေ့နံနက် အိပ်ယာအထတွင်မှ ထူးထူးခြားခြား လီးတောင်နေရာ မယားချောလေးအား အပြတ်လိုးပစ်လိုက်မယ်ဟု အားခဲထားသော ကိုကျော်အေးသည် ရေမိုးချိူးပြီးခါစ ထမီရင်လျားနှင့် ရှိနေသော ဇနီးလေးကို ဘာမပြော ညာမပြော အတင်းပင်ဆွဲလှဲကာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်လေတော့သည်။

“အိုး … အမေ့…”

တင်တင်စောသည် ရောင်ရမ်းသံလေး ပါးစပ်မှထွက်၍ ကုတင်ပေါ်လှဲကျလာကာ ကိုကျော်အေး၏ဘေးတွင် အိပ်လျှက်သား ဖြစ်သွားသည်။ ရင်လျားထားသောထမီလည်း လျော့တိလျော့ရဲ ဖြစ်သွားသည်။ လိုးချင်စိတ် တအားသန်နေသော ကိုကျော်အေးသည် တင်တင်စော၏ထမီကို လက်မြန်ခြေမြန်ပင် ဆွဲလှန်ကာ တက်ခွသည်။ သူ၏ပုဆိုးကတော့ ပြေလျှော့၍ကျသွားခဲ့ပါပြီ။

ငနဲကြီးသည် အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းကာ လီးကြီးအငေါ့သားတောင်လျှက် တင်တင်စောကိုယ်ပေါ်ရောက်သွားသည်။ ကိုကျော်အေး၏ လီးကြီးကတော့ သာမာန်အရွယ်ကလေးသာ ဖြစ်၏။ အရှည် (၅) လက်မလောက်နှင့် လုံးပတ်က ငါးမူးသားလုံးသာသာလောက် တုတ်သည်။ မတောင်စဖူး ထူးထူးခြားခြားတောင်မတ်နေကာ လီးတန်လုံးပတ်မှ အကြောကြီးများ ဖုထစ်၍ ထွက်နေသည်။

တက်ခွမိသည်နှင့် ကိုကျော်အေးသည် စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးကို အတင်းထိုးချလေတော့သည်။ စလိုးလိုးချင်းတော့ လီးကမဝင်။ ဘေးသို့ချော်၍ ထွက်သည်။ ဒုတိယအကြိမ် ထိုးသွင်းရာတွင်လည်း အပေါက်မတည့်။ ဘေးချော်ထွက်သွားပြန်သည်။ ထိုးထိမိသော အထိအတွေ့အရ ကိုကျော်အေး၏လီးကြီး တောင်မတ်မာကြောနေကြောင်းကို တင်တင်စော သိလိုက်သည်။ အလိုးခံချင်သည့် ဆန္ဒအသိတွေ ရှိပါလျှက် မိမိ၏ကာမပိုင် လင်တော်မောင်က လီးမတောင်နိုင်၍ အလိုးမခံရဘဲရှိနေသော တင်တင်စောမှာ ခင်ပွန်းသည်၏လီး တောင်နေပြီမို့ များစွာ သဘောကျသွားသည်။

“ဟာ… ဘေးချော်နေပြီ လေးလေးရဲ့ တကယ်ဘဲ လုပ်ဖို့ဘဲသိတယ်။ အပေါက်တည့်အောင်တော့ မထိုးတတ်ဘူး”

တင်တင်စောက စိတ်မရှည်သော လေသံလေးနှင့်ပြောကာ ကိုကျော်အေး၏လီးကို လှမ်း၍ဆွဲကာ မိမိ၏စောက်ပတ်ဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ တင်တင်စောသည် ပိပိပြားပြားနေထိုင်တတ်သော အခြေကြီးသည့် မိန်းကလေးဖြစ်သော်လည်း ကိုကျော်အေးမှာ မိမိ၏ကာမပိုင် တရားဝင် လင်ယောက်ျားဖြစ်သည့်အပြင် အလိုးကောင်းကောင်းမခံရ၍ ကာမဆိပ် မပြည့်မဝ ဖြစ်နေရသည်ကလည်း ကြာမြင့်လှပြီမို့ အိန္ဒြေတွေ သိက္ခာတွေ ဘေးချိတ်ထားကာ မရှက်နိုင်မကြောက်နိုင်တော့ဘဲ လီးကိုလှမ်းဆွဲကာ စောက်ပတ်တွင် တေ့ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ကိုကျော်အေးက ခါးကို ဆတ်ကနဲလှုပ်ကာ ဖိထိုးချသည်။ တင်တင်စောလက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်တေ့ပေးထားသောကြောင့် ဒီတစ်ခါတွင်တော့ လွဲချော်ထွက်မသွားဘဲ လီးလည်း စောက်ပတ်ထဲသို့ တန်းတန်းမတ်မတ်ပင် အဆုံးတိုင် နစ်ဝင်သွားတော့သည်။

“အား …ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်”

တင်တင်စော စောက်ပတ်ထဲတွင် အရည်အနည်းငယ်သာ စိုနေသေးလျှက် ခြောက်ကပ်နေရာ အခြာက်တိုက် ထိုးသွင်းသည့် သဘောမျိူးမို့ စောင်ခေါင်းမှာ ပူကနဲဖြစ်သွားပြီး တင်တင်စောမှာ စုပ်သတ်ညည်းငြူလိုက်ရှာသည်။

“နာသွားလား တင်တင်…”

ဇနီးချောလေး ညည်းတော့ ကိုကျော်အေးက ကြင်ကြင်နာနာလေး မေးမိသည်။

“အရမ်းကြီး အဆုံးအထိ ဖိချတာကိုး။ အောင့်သွားတာပေါ့။ ရပါတယ် .. လုပ်လေ… ဆက်လုပ်”

လီးက သာမာန်မျှသာဖြစ်ပြီး တင်တင်စောမှာလည်း သွေးသားဆူဖြိုး ရမက်ပြင်းလာသည်မို့ နာတာကို အရေးမလုပ်ပါ။ လီးဝင်သွားပြီဖြစ်၍ အရသာကိုလည်း ခံစားရပြီမို့၊ နာကျင်မှုကလည်း ချက်ချင်းလိုပင် ပပျောက်သွားလေပြီ။ ကိုကျော်အေးကလည်း မယားချောလေးက မနာဟုဆိုသည့်အတွက် စိတ်ရှိလက်ရှိပင် အားကုန်ကျူံးကာ လိုးလေတော့သည်။ ခါးနားဆီသို့ လှန်တက်နေသော ထမီရင်လျား၏ အပေါ်ပိုင်းကိုလည်း အောက်သို့ဆွဲချလိုက်ရာ တင်တင်စော၏ နုထွက်တင်းအယ်နေသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုက အဖွေးသားပေါ်လာသည်။

ကိုကျော်အေး ကောင်းကောင်းဆွဲပေးထားခဲ့သည်မို့ နို့ကြီးတွေက အားရဖွယ်ရာ ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်း ဆူဆူဖြိုးဖြိုးကြီး ဖြစ်နေသည်။ အနည်းငယ်တော့ ပျော့အိသည်။ ကိုကျော်အေးသည် ဇနီးချော၏ နို့တွေကို သုံးရတာ ဝါသနာပါသူမို့ လီးမတောင်နိုင်သည့်အခါများတွင် နို့အုံဘဲ ဆွဲနေကိုင်နေခဲ့ရာ ယခုလီးတောင်၍ တက်ခွလိုးနေနိုင်သော အချိန်တွင်တော့ ပို့လို့ပင် ဆွဲနေသည်။

တင်တင်စော၏ ကြီးမားလုံးဝန်းသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို ဘယ်ညာ လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ဆွဲ၍ တအားကုန် ဆောင့်လိုးပစ်ရာ တင်တင်စော၏ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်စောက်ရည်ကြည်များလည်း စို့ထွက်လာနေပြီမို့ စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သံ ထွက်သံတို့သည် တဘွပ်ဘွပ်မြည်၍ နေလေသည်။ တင်တင်စောလည်း ဖီလင်တွေတက်လာကာ ကာမယမ်းအိုး ပေါက်ကွဲလာသည့်အတွက် တက်ခွလိုးနေသူ လင်တော်မောင်၏ ရင်ခွင်အောက်တွင် လူးလွန့်ကာ ကော့ပျံလှုပ်ရှားနေသည်။ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပင့်တင်ပေးရာ ဆုံကကြီး၍ ပေါင်အားကလည်းသန်သည်မို့ အပေါ်မှတက်ခွလိုးဆောင့်သူ ကိုကျော်အေး၏ကိုယ်ပင် မြှောက်၍ ကြွ၍တက်သွားသည်။

ထိုသို့မြောက်ကြွရာမှ အောက်ပြန်ကျသည့် အားအရှန်နှင့် ကိုယ်လုံးလေးကပါ ထပ်အားဖြည့်သည့်အတွက် စောက်ပတ်ထဲ လီးအဝင် ပိုအရှိန်ပြင်းထန်လျှက် တင်တင်စောအဖို့ ပို၍ဖီလင်တက်ကာ အရသာတွေ့သွားရသည်။

“အား အင့်အင့်….. ဆောင့်လေ….. ဆောင့်စမ်းပါလေးလေးရဲ့။ အင့် ဟင့် ….”

“ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးစမ်းပါနော် ..ဟင်း .. ”

အလိုးမခံရသည်မှာ ကြာနေသည့်အပြင် ယခုမိမိကို တက်လိုးနေသည်ကလည်း ကာမပိုင် လင်ယောကျ်ားမို့ ရှက်ကြောက်အားနာမနေနိုင်ဘဲ၊ တင်တင်စော၏ပါးစပ်မှ ပွင့်အံထွက်လာသည်။ မိမိကိုလိုးနေသူ လင်တော်မောင်၏ ကျောပြင်ကြီးကိုလည်း လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်လိုက်၊ သိုင်းဖက်လိုက် လုပ်နေသည်။ မယားလေး၏ပါးစပ်မှ ဒီလိုအပြောလေးတွေကြားရတော့ တက်ခွလိုးနေသူ လင်တော်မောင်အဖို့လည်း ရမက်ဇောတိုးလို့ ပြင်းထန်လာရသည်။ ရင်နှစ်ခြမ်း ဖျန်းဖျန်းကွဲပါစေ အပြတ်ကို ဆော်တီးပစ်လိုက်မည်ဟု တအားကျူံး၍ လိုးပစ်လိုက်ရာ နောက်ထပ် ဆယ်ချက်ခန့် ဆောင့်ပြီးသည်နှင့် သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကာ လီးကပျော့ခွေသွားသည်။

သုတ်ရည်ထွက်သည်ဆိုသည်နှင့် စိတ်အားတင်းထားသည်များလည်း ကျသွားရာ ပင်ကိုယ်ကမှ ကာမအားမသန်လှသော ကိုကျော်အေးမှာ မလှုပ်နိုင်မရှားနိုင်တော့ဘဲ တင်တင်စောကိုယ်ပေါ်တွင် ခြေပစ်လက်ပစ် ကားရားမှောက်လျှက် ဖလက်ပြသွားလေတော့သည်။ သူ၏လီးပျော့လေးသည်လည်း စောက်ပတ်ထဲမှ ပြုတ်ထွက်သွားသည်။ တင်တင်စောမှာမူ အလိုးခံ၍ အရသာတွေ့စပြုကာ အရှိန်ရမည်ကြံကာရှိသေး လီးကပျော့ကျ ပြုတ်ထွက်သွားသည့်အတွက် အလွန်ကိုအနေရခက်ကာ ရူးလုလုအခြေပင် ဆိုက်သွားသည်။

သူမဗိုက်ပေါ် မှောက်ရက်သားရှိနေသော ကိုကျော်အေးကို အားမလိုအားမရနှင့် အတင်းဖက်တွယ် ဖျစ်ညှစ်ထားသည်။ သူမ၏ ပေါင်ကြီးနှစ်ခုကလည်း ကိုကျော်အေး၏ခါးကို ညှပ်ကာချိတ်၍ ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်လှုပ်ခါနေသည်။ ထိုအခါ လီးနှင့်စောက်ပတ်မှာ ထိမိပွတ်မိသည်။ ဒါပေမယ့် လီးသေးသေးလေးက ခွေပျော့ကျနေရာ တင်တင်စောအဖို့ ဘာအရသာမှ မတွေ့နိုင်တော့။ လင်တော်မောင်ကို ဆွဲဆိတ် ထုရိုက်ပစ်ချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာသည်။

သို့သော် အသက်ကိုပင် မနည်းကြီးရှူရကာ ဟောဟဲစိုက်နေသော ကိုကျော်အေး၏အဖြစ်ကို သတိပြုမိသည့်အတွက် မိမိ၏စိတ်များကို ချူပ်တည်းထားလိုက်ရသည်။ အတင်းဖျစ်ညှစ်ထားသည်ကိုလည်း မချင့်မရဲဖြင့် ဖြေလွတ်ကာ ခြေကားရားလက်ကားရား သက်ပြင်းရှူ၍ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ သူမ၏သွေးသားတွေကတော့ဖြင့် ဆူဝေလှုပ်ရှားနေပြီး ရမက်ဇောကလည်း ပြန်မကျသေး။ အံကို တင်းတင်းခဲကာ စိတ်ကိုမနည်းပင် ထိန်းထားရသည်။ အရမ်းလည်း အလိုမကျ စိတ်ညစ်ပွေ၍ နေလေသည်။ လီးအပြတ်မာတောင်နိုင်လျှက် ကြာကြာဆွဲ၍လိုးနိုင်သော ယောက်ျားတစ်ယောက်များ ရောက်လာလျှင် ကောင်းမည်ဟုပင် တွေးမိသည်။ ထိုသို့တွေးမိပြီးမှ ဒါမျိူးစိတ်ကူးတာ မကောင်းပါဘူးဟု ဆင်ခြင်မိလျှက် ထိုအတွေးကို ကြိုးစားဖျောက်ဖျက် ပစ်လိုက်ရသည်။

အတန်ကြာအောင် မယားချောလေး၏ ကိုယ်လုံးဆူဆူဖြိုးဖြိုး တောင့်တောင့်ကြီးပေါ်တွင် မှောက်အိပ်ကာမှိန်းနေပြီး ကိုကျော်အေး အသက်ရှူပြန်မှန်လာသည်။ မိမိတက်ဖိထားသောကြောင့် ဇနီးသည်လေး အသက်ရှူကြပ်မှာ တွေးမိနေကာ အသာပင် ဘေးသို့ ဖယ်ချဆင်းလိုက်သည်။

“မောသွားလား တင်တင်”

နဖူးလေးကိုသပ်၍ ကြင်နာစွာမေးသည်။ တင်တင်စောမှာတော့ ဆွပေးသလိုမျိူးဖြစ်ကာ တက်ကြွနေသော ရမက်အာသာ မပြေနိုင်၍ အလွန်ကို အနေရခက်နေလေရာ လင်တော်မောင်၏ အမေးစကားကို ပြန်မဖြေနိုင်။ မျက်စိကိုသာ စုံမှတ်၍ မိမိ၏ရမက်စိတ်များကို အတင်းဖိနှိပ် ဖြေချနေရလေသည်။ ကိုကျော်အေး ဆင်းသွားသည့်တိုင် ပေါင်းကားရား လက်ကားရားနှင့် ရှိမြဲနေသည်။ မစို့မပို့ လိုးထားသော စောက်ဖုတ်သည် မို့မို့ကြီး ဆူကြွဖောင်းတက်ကာ ကိုကျော်အေး ပန်းထုတ်ထားသော သုတ်ရည်များ ပေကျန်နေသည်။ ကာမဆိပ်တွေတက်နေသည်မို့ စောက်စေ့ကြီးကလည်း မို့ဖောင်းဖုထစ်နေသည့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းနှစ်ခုအကြားမှာ ငေါ့တော့ကြီး ထောင်နေသည်။

“အေးကွာ… လေးလေး နည်းနည်းမြန်သလို ဖြစ်သွားတယ်..။ အသာနားနေလိုက်ဦး .. ဟုတ်လား”

ကိုကျော်အေးကတော့ မိမိအတင်းဆွဲခေါ်ကာ တက်ခွ၍ လိုးပစ်လိုက်မှုကြောင့် ဇနီးသည် မောဟိုက်နွမ်းလျသွားသည်ဟု ထင်မှတ်ကာ ဖြေသိမ့်ချော့မော့စကားပြောနေသေးသည်။ လန်နေသောထမီကို အသာဆွဲချကာ စောက်ပတ်ကို ဖုံးပေးလိုက်သည်။ ထမီအထက်ဆင်စကိုလည်း ရင်ဘတ်ပေါ် ပြန်တင်ပေးကာ အခန်းထဲမှ အသာပင်ထွက်သွားသည်။

အလိုမကျ၊ အာသာမပြေ၊ ရမက်ခိုး တဏှာစိတ်တွေ ဆူဝေနိုးကြွနေပြီး ဘာကိုစိတ်ဆိုးရမည်မှန်း မသိသလို ဒေါသဖြစ်နေသော တင်တင်စောမှာ ကုတင်ပေါ်တွင် ခြေကားရား လက်ကားရား ပက်လက်အိပ်လျှက်သားကြီး ကျန်နေခဲ့တော့သည်။

……………………………………………………

လင်တော်မောင်၏ မစို့မပို့ လိုးပေးမှုကြောင့် တင်တင်စောတစ်ယောက် စိတ်တွေမရိုးမရွ၊ အလိုမကျ ဒေါသတွေဝင်စားကာ နေအိမ်မှ ရုံးသို့အထွက် အတော်ပင် နောက်ကျနေသည်။ ဖယ်ရီတော့ မမှီတော့ပါ။ ထို့ကြောင့် ဘတ်စ်ကားဖြင့်သာ ရုံးကိုသွားရတော့သည်။ ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင် လက်ရဲဇက်ရဲနှင့် ကိုင်မည့် နှိုက်မည့်သူ မတွေ့ရပါစေနှင့်ဟု တင်တင်စော ဆုတောင်းမိသည်။ အနှိုက်အကိုင်ခံရမှာကို မလိုလားသောကြောင့်မဟုတ်။ ထိုသို့ အနှိုက်အကိုင်ခံရလျှင် မိမိ၏ အလိုမပြည့်နိုင်ဘဲ နိုးကြွနေဆဲဖြစ်သည့် ကာမရမက်စိတ်များ ဟုန်းဟုန်းထကာ ပေါက်ကွဲကုန်မှာစိုးသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

တင်တင်စော၏ဆုတောင်း မပြည့်ခဲ့ပါ။ သူမ ဘတ်စ်ကားပေါ် တိုးတက်မိသည်နှင့် လူရွယ်တစ်ယောက်၏ စူးရဲသောအကြည့်ကို ရင်ဆိုင်ရသည်။ ထိုအကြည့်တွင် ရမက်ဆွဲအားတို့ အပြည့်ပါသည်။ စူးစူးရဲရဲကြည့်လိုက်သော အကြည့်သည် မိမိ၏ အဝတ်အစားများကို ထိုးဖောက်ကာ ပင်ကိုယ်ပကတိအလှများကို ထွင်းဖောက်၍ ရှုမြင်သွားသလို တင်တင်စောခံစားရသည်။ တင်တင်စောစိတ်တွေ ပိုလှုပ်ရှားလာသည်။ လူရွယ်ကို မျက်လုံးတစ်ချက်ဝင့်ကာ ပြည့်ကြည့်မိသည်။ မစို့မပို့ အလိုးခံခဲ့ရမှုကြောင့် အာသာမပြေ။

ဆန္ဒမပြည့်ဘဲ လောင်မြိုက်နေဆဲဖြစ်သော အချိန်တွင် ထိုလူရွယ်၏ ကာမညို့ဓါတ်အား အပြည့်ပါသော စူးရဲသည့် အကြည့်ကြောင့် တဏှာစိတ်များ နိုးကြွမှုက ထပ်ဆင့်ပေါင်းထားရာ တင်တင်စော၏ ဝင့်ကြည့်လိုက်သော မျက်ရိပ်မျက်ရောင်တွင်ပင် သူမ၏ ရမက်ဆန္ဒဇောအဟုန်တို့က ထပ်ဆင့်ပါဝင်သွားသည်။ လူရွယ်နှင့် အကြည့်ချင်းဆုံသည်။ တင်တင်စောရင်တွင် ဖိန်းကနဲဖြစ်သည်။ မျက်နှာပေါ်တွင် သွေးလျှမ်းကာ ထူပူဖိန်းရှိန်းသည်။ အကြည့်ချက်ချင်း ပြန်လွှဲသော်လည်း ရင်ကတော့ ပိုမိုခုန်လာသည်။ ထိုအခါ သူမ၏ မျက်နှာအမူအရာမှာလည်း ခါတိုင်း ဘတ်စ်ကားစီးသည့်အခါများတွင် လုပ်ထားလေ့ရှိသည့် မျက်နှာထားတင်းတင်းမျိုး မဟုတ်တော့။ ကာမစိတ်နိုးကြွ ရင်ခုန်လှုပ်ရှားနေမှုတို့ ပြည့်လျှံထင်ဟပ်နေသော အလိုးခံလိုသည့် မိန်းမတစ်ယောက်၏မျက်နှာ အမူအယာမျိူးဖြစ်၍နေသည်။

အသာလေး မသိမသာ မျက်လုံးစွေကာ လူရွယ်ထံ ကြည့်မိပြန်သည်။ လူရွယ်သည် သူမနှင့် လူချင်း လေးငါးယောက်လောက် အကွာတွင် ရှိနေရာမှ၊ သူမရှိရာသို့ မသိမသာနှင့် ဟိုကပ်ဒီကပ် တိုး၍ လာနေသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည်။ ဒီလိုကပ်လာမှုမျိူးသည် ကောင်းသောလာခြင်း မဖြစ်နိုင်ကြောင်းကို မိန်းမသားတစ်ယောက်၏ သဘာဝထိုးထွင်းဉာဏ်ဖြင့် တင်တင်စောတစ်ယောက် သိလိုက်သည်။ တင်တင်စောမှာ အလိုလိုနေရင်းပင် ကြက်သီးတွေ ဖြိုးကနဲ ဖျန်းကနဲ ထသည်။

တကယ်အကိုင်မခံရသေးမှီ အချိန်တွင်ပင် ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသည်။ မိမိကို ကိုင်ရန်၊ နှိုက်ရန် လူရွယ် အသာတိုးကပ်လာမှန်း ရိပ်မိသည့်တိုင်အောင် မျက်နှာထားတင်းတင်း မလုပ်နိုင်တော့။ မလိုလား၊ ရှောင်ဖယ်သည့် အရိပ်အရောင်လေးပင် မပြနိုင်တော့။ ခေါင်းကိုသာ ငုံ့၍ငြိမ်ကာ ရပ်နေမိသည်။ လူရွယ် လာကိုင်မည့် အချိန်ကို အသင့်ကြိုဆိုနေသည့် အသွင်မျိူး။

လူရွယ်သည် မသိမသာ တိုးကပ်လာနေရာမှ သိသိသာသာ ခပ်မြန်မြန်ပင် လူများကြား အတင်းဝင်တိုးကာ တင်တင်စောအနားသို့ ချဉ်းကပ်ရောက်၍လာသည်။ အနားကပ်မိသည်နှင့် တင်တင်စော၏ တင်ပါးအိအိကြီးကို လက်နှင့်အသာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ တင်တင်စောမှာ ကိုယ်လေးပင် သိမ့်ခနဲတုန်သွားသည်။ အောက်နှုတ်ခမ်းသားကို သွားဖြင့် မသိမသာကိုက်ကာ ငြိမ်နေမိသည်။ သူမ၏ စိတ်တွေကတော့ အရမ်းကိုလှုပ်ရှားလို့လာပါပြီ။ သူစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ကိုင်တွယ်တာခံရမှန်း သိလျှက်နှင့်ပင် ငြိမ်နေလိုက်ရသည်။ ငနဲသားက ပို၍ရဲတင်းလာသည်။

မောင်မောင်စိုးသည် ကိုထွန်းထွန်း၏ ဆက်သွယ်စီစဉ်ပေးမှုဖြင့် အလုပ်အကိုင်ရခဲ့သော ရုံးသို့ ပထမဆုံးရက် စတင်ရုံးတက်ရန် ဘတ်စ်ကားစီး၍ လာခဲ့သည်။ ရုံးတွင် လူများအားလုံး အစုံရောက်သည့်အချိန်တွင်မှ သွားရန် စိတ်ကူးဖြင့် ရုံးချိန်ထက် အနည်းငယ်မျှ နောက်ကျနေရန် အချိန်ကိုစောင့်ပြီး လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘတ်စ်ကားစီးလာရင်း ခရီးသွားဟန်လွှဲ နှိုက်စရာ ကိုင်စရာ မိန်းမတစ်ဦးဦးများ တွေ့မလားဟု မျက်စိကစားလာသည်။

မောင်မောင်စိုးမှာ ကာမမှု အတွေ့အကြုံ အတော်များကာ မိန်းမကဲခတ်လည်း အတော်ပင်ကျွမ်းကျင်နေလေရာ ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင် အထာကြည်နိုင်မည့် အမျိူးသမီးတစ်ယောက်ကို အကဲခတ်ရှာဖွေဖို့ အခက်မတွေ့လှပါ။ ဒီနေ့အဖို့ကတော့ မောင်မောင်စိုး ကံကောင်းနေလား မပြောတတ်။ ဘတ်စ်ကားပေါ်ရောက်၍ နှစ်မှတ်တိုင်ကျော်ကျော်မှာပင် သူ့အတွက် အထာကြည်နိုင်စရာရှိသော အမျိူးသမီးတစ်ယောက် ကားပေါ်တက်လာခဲ့သည်။

အမျိူးသမီးသည် အသက်အစိတ်ခန့်ရှိကာ အသားဖြူဖြူ ရုပ်ချောချော အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်း လှပဆူဖြိုးသည်။ စ၍ အကဲခတ်လိုက်မှုတွင်ပင် ထိုအမျိူးသမီးသည် တဏှာဇောပြင်းထန်သော ရာဂကြွယ်သူ ဖြစ်ရမည်ဟု မောင်မောင်စိုးတစ်ယောက် အကဲခတ် ကောက်ချက်ချသည်။ ထို့ကြောင့် အမျိူးသမီးကို တဏှာဇောအဟုန် အပြည့်ပါသော မျက်လုံးများဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

အမျိူးသမီးသည် အဝတ်အစားများကိုသေသေသပ်သပ် လုံလုံလဲလဲ ဝတ်ထားသည့်တိုင်၊ ဆူဖြိုးတင်းမာမို့ဝိုင်းနေသည့် ရင်သားစိုင်တို့၏ အနေအထားချီနေဟန်ကို မောင်မောင်စိုး၏ စူးရဲသော အကြည့်က ထိုးဖောက်မြင်သည်။ သူမသည် နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထိုးထောင်ချွန်ကြွတက်နေကြောင်းကို မို့မောက်နေသော ရင်သားကိုကြည့်၍ မောင်မောင်စိုး နားလည်လိုက်သည်။ ဒါက တဏှာထန်၊ ရမက်ဇောကြွနေသော မိန်းမတစ်ယောက်၏ လက်ခဏာတစ်ခုမို့ ဒီမိန်းမကိုကပ်၍ နှိုက်လျှင် အထာကြည်မည်ဟု သေချာပေါက်တွေးမိသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် အမျိူးသမီးက သူ့ထံသို့ မျက်လုံးတစ်ချက်ပင့်ကြည့်ရာ အကြည့်ချင်းဆုံသည်။ အမျိူးသမီး၏ မျက်ရိပ် မျက်ရောင်တွင် ကာမခိုးတွေရှိနေရာ ညို့ခေါ်သည့်သဘောပင်ရှိသည်ကို မောင်မောင်စိုးက ‘‘ဖျံ’’ ကျသူတစ်ယောက်ပီပီ ဒက်ခနဲသိသည်။

ထို့ကြောင့် မောင်မောင်စိုးသည် အမျိူးသမီး ရှိရာသို့ အသာပင် တိုးကပ်သည်။ အစပိုင်းတွင်တော့ မသိမသာ နေရာရွေ့သလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် အသာလေး တိုးကပ်သွားသည်။ အမျိူးသမီးကိုကြည့်ရင်း ဂွင်မိနိုင်မည့် အခြေအနေက ပိုထင်ရှားလျှက်၊ မောင်မောင်စိုးအနေဖြင့်လည်း ကိုင်ချင်နှိုက်ချင်စိတ် ပိုထန်လာသောကြောင့် ခပ်ရဲရဲခပ်ရှင်းရှင်းပင် အနားသို့အရောက် တိုးကပ်သွားသည်။ ဘတ်စကားပေါ်တွင် မျက်နှာသိလည်းမပါ။ အားလုံး လူစိမ်းတွေချည်းမို့ မောင်မောင်စိုးအဖို့ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း လုပ်ရန်လည်း သိပ်မလိုပါ။ ထို့ပြင် အမျိူးသမီးက အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနှင့် မသိမသာ ကိုက်ကာ ငြိမ်၍ကျသွားသည်ကိုလည်း တွေ့ရသည်။ ဒီလိုအမူအရာမျိူးသည် အမျိူးသမီး စိတ်လှုပ်ရှားနိုးကြွကာ ကိုင်တွယ်မှုကို ဖီလင်တက် အရသာတွေ့သည့်သဘော ထင်ရှားနေသည်မို့ မောင်မောင်စိုးမှာ ရဲတင်း၍လာသည်။

အသာအယာ လုပ်မနေတော့ဘဲ ခပ်ရဲရဲပင် အမျိူးသမီး၏ တင်ပါးကြီးကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။ ခပ်တင်းတင်းပင် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်သားအောက်ခြေပိုင်းကိုပင် ခပ်နာနာလေး ဆိတ်လိုက်သည်။ အမျိူးသမီး တစ်ချက်တွန့်သည်။ သို့သော် မနှစ်မြို့သည့် အရိပ်အရောင်မပြ။ မျက်နှာကိုသာ တစ်ဘက်သို့ လွှဲထားသည်။ ထိုအခါ မောင်မောင်စိုးက အမျိူးသမီးဝတ်ထားသည့် အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနားသားရစ်၏ အပြင်ဖက်သို့ တစ်ထွက်နေသော တင်သားအိအိကို ညာလက်ညှိုးဖြင့် ထိကပ်ကာ အသာအယာ ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒီလုပ်ရပ်မှာ အမျိူးသမီးကို ယားကျိကျိနှင့် စိတ်လှုပ်ရှားအောင် လုပ်လိုက်မှုဖြစ်သည်။ ညာလက်ညှိုးဖြင့် ထိုသို့ပွတ်နေရင်း အကဲခတ်၍ အမျိူးသမီး၏ ဘယ်ဘက်ဖင်သားကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ညှစ်သည်။ ဖိ၍ကိုင်ပွတ်သည်။ လက်ဝါးတစ်ခုလုံး တင်သားအိအိကြီးပေါ်တွင် ခပ်တင်းတင်း ထိမိနေအောင်ပင် ပွတ်ရင်း တစ်ဘက်သို့ တိုးသွားသည်။ ရှေ့သို့ အသာတိုးလိုက်ရာ သူ့ဘက်ကျောပေးထားသော အမျိူးသမီး၏ တင်ပါးကြီးကို သူ့ဆီးစပ်နှင့် အိကနဲနေအောင် ထိကပ်မိသည်။

သူ၏မတ်တောင်နေသော လီးချောင်းကြီးကလည်း အမျိူးသမီး၏ ဖင်ကြီးကို သွားထိမိ ထိုးမိသည်။ အမျိူးသမီးက သိသိသာသာပင် တုန်လှုပ်သွားသည်။ မောင်မောင်စိုးက ညာလက်ဖြင့် အပြင်ဖက် တစ်ထွက်နေသော ဖင်သားကို ခပ်နာနာလေး ဆွဲဆိတ်လိုက်ပြန်သည်။ အမျိူးသမီးသည် ဖင်ကြီးကိုနောက်သို့ မသိမသာ ထိုးတွန်းပေးသည်။ မောင်မောင်စိုးက အမျိူးသမီး ဆီးခုန်အထက်နားပေါ်ရောက်နေသော မိမိ၏လက်ကို အောက်သို့ပို့၍ တိုးရွေ့သည်။ အမျိူးသမီးပေါင်ကြားကို အသာထိုးနှိုက်ကာ ဖောင်းကားနေသော စောက်ပတ်လေးကို အုပ်၍ ပွတ်လိုက်သည်။ လူရွယ်၏ ခပ်ရဲရဲ၊ ခပ်ကဲကဲ အကိုင်အနှိုက်များကြောင့် တင်တင်စောတစ်ယောက် ရင်တဖိုဖို၊ အသည်းတအေးအေးနှင့် ဖြစ်နေသည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်း အရည်ကြည်တွေ စို့ထွက်ကာ တစ်ချီပြီးလုလုတောင် ဖြစ်လာရသည်။

အဝတ်အစားများ ကြားခံနေသည့်တိုင် လူရွယ်၏လီးကြီးသည် ကြီးမားတုတ်ခိုင်ကာ သန်မာလှကြောင်း တင်တင်စော ထိတွေ့မှုအရ သိလိုက်ရသည်။ သူမယောက်ျား ကိုကျော်အေး၏လီးထက် နှစ်ဆကျော်အောင်ပင် ကြီးပေလိမ့်မည်။ တောင်နေတာကလည်း တန်း၍မတ်နေသည်။ ဖင်ကို ထိမိထောက်မိနေရာ လီးကြီး၏ ပူနွေးနွေး အငွေ့အသက်ကိုပင် ကူးစက်ခံစားရနေသလို ဖြစ်နေသည်။ ထိုမှတဖန် စောက်ပတ်ကို အပွက်ခံလိုက်ရသောအခါတွင်တော့ တင်တင်စောခင်မျာ ပါးစပ်မှ ‘‘အိုး’’ ဟု အသံမထွက်ရမိအောင် မနည်းပင် ကြိုးစား၍ ထိန်းလိုက်ရသည်။ သူမ၏ဖောင်းကားနေသော စောက်ပတ်ကြီးက ပို၍ဖောင်းကြွလာသည်။

လူအတက်အဆင်းများသော မှတ်တိုင်တစ်ခုတွင် ကားကထိုးအဆိုက် ကားပေါ်မှ လူတော်တော်များများ ဆင်းသွားပြီး လူအများအပြား ပြန်တက်လာ၍ ဟိုရွှေ့ဒီပြောင်း လုပ်ချိန်တွင်တော့ လူရွယ်က အခွင့်အခါကောင်းကို အပြတ်အသုံးချကာ တင်တင်စောကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲကိုင်လှည့်လိုက်သည့်အတွက် နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ရက် ဖြစ်သွားသည်။ တက်လာသည့် လူတွေက အထူးများကာ ကားထဲတွင် ငါးပိသိပ် ငါးချဥ်သိပ်သလို ပြည့်နှက်သွားသည်။ လူရွယ်နှင့် တင်တင်စောတို့မှာလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်လျှက် ရင်ချင်းကပ်မိသွားသည်။လီးက စောက်ဖုတ်ကို ကျကျနန ထောက်မိသည်။ ဒီကြားထဲတွင် လူရွယ်က သူ့ကိုယ်ကို မသိမသာ လှုပ်နေရာ လီးကိုစောက်ဖုတ်ပေါ်တွင် ပွတ်သလိုဖြစ်လျှက် တင်တင်စောတစ်ယောက် တစ်ချီပြီးသွားရလေတော့သည်။

စောက်ရည်ကြည်များ စိုစိမ့်ထွက်ရာ ဝတ်ထားသော အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးရဲ့ ကြားနေရာမှာ စိုစိစိ ဖြစ်သွားသည်။ တင်တင်စောသည် ရှက်စနိုး အမူအယာလေးနှင့် လူရွယ်ကို အသာကြည့်မိသည်။ လူတွေ အရမ်းကြပ်လာသောကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက် လုပ်နေကြတာကို တခြားလူများ မသိမမြင်နိုင်ပါ။လူရွယ်က ဖင်ကြီးကို အပီကို ကိုင်ပွတ်သည်။ ဖျစ်ညှစ်သည်။ တင်တင်စောမှာ တစ်ချီ ‘‘ပြီး’’ ခဲ့ရသည့်တိုင် စိတ်လှုပ်ရှား ရမက်ထန်နေမှုကတော့ ကျမသွားသေး။ ထို့ပြင် ခင်ပွန်းသည်၏ အလိုးခံခဲ့ရသည့်အချိန်များတွင်ပင် မ ‘‘ ပြီး ’’ ခဲ့ရသော တင်တင်စောမှာ ယခု ဘတ်စကားပေါ်တွင် အကိုင်အနှိုက်ခံရရင်း ‘‘ ပြီး ’’ သွားရသည်တွင် အရသာအတော်တွေ့လျှက် တစ်ချီ ‘‘ ပြီး’’ ရုံနှင့် အားမရ။ ထပ်၍ ဖီလင်ယူလိုစိတ်တွေကသာ ပြင်းထန်လာသည်။

သူမ၏ စောက်ပတ်ပေါ်တွင် ထောက်မိနေသော လီးကြီးသည် အပြတ်ကိုမာတောင်နေသည်။ နည်းနည်းလေးမျှ မကျသေး။ အမျိူးသမီး ရင်သိမ့်တုန်သည်။ အစက လီးကြီးကို အသာထိကိုင်ကြည့်ဖို့ စိတ်ကူးထားသော်လည်း၊ ယခုမူ လီးချောင်းကြီးကိုပင် ခပ်တင်းတင်းပင် ဆုပ်ကိုင်မိလိုက်သည်။ လီးကြီးသည် တဆုတ်တခဲ ရှိလှသည်။ ရှည်လည်းရှည် ကြီးလည်းကြီးသည်။ လူရွယ်က အသာငုံ့၍ တင်တင်စော၏ ဘယ်ဘက်ပါးကိုနမ်းသည်။ တင်တင်စောမှာ အတော်လေး အရပ်မြင့်သဖြင့် သိပ်ကိုအဆင်ပြေနေသည်။ တင်တင်စော၏ ပါးလေး နွေးကနဲ နွေးကနဲဖြစ်သလို စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်ကြည်တို့ကလည်း စိုကနဲထွက်လာသည်။ လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်မိသော လီးကြီးကိုလည်း ပို၍ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်မိသည်။ လူရွယ်က စောက်ပတ်ကို ပွတ်ပေးသလို တင်တင်စောကလည်း လူရွယ်၏လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်ပေးနေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ဖီလင်တွေ အတော့်ကို ရနေကြသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ……

‘‘ ဟော မမတင်၊ ရုံးဖယ်ရီမမှီလို့လား ’’

လှမ်းနှုတ်ဆက်သံကြောင့် တင်တင်စော လန့်သလိုဖြစ်၍ သွားသည်။ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ သူမ၏ရုံးမှစာရေးမလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

‘‘ အေးကွာ အိမ်ကထွက်လာတာ နောက်ကျလို့ ဖယ်ရီ လွဲသွားတယ်လေ ’’

တင်တင်စော အလိုက်သင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ထိုစာရေးမလေးသည် တင်တင်စောတို့နှင့် သိပ်မလှမ်း။ ကား အတက်အဆင်း အပေါက်နားတွင် ရပ်နေသည်။ သို့သော် လူကြပ်သော ကားအတွင်းဖြစ်၍ တင်တင်စောတစ်ယောက် ဘယ်လိုဖြစ်နေသည်ကိုတော့ စာရေးမလေး မသိမမြင်နိုင်ပါ။

‘‘ မှတ်တိုင်ရောက်ပြီလေ မမတင်ရဲ့ မဆင်းတော့ဘူးလား’’

မှတ်တိုင်သို့ ရောက်နေပြီဆိုတာတောင် တင်တင်စော မသိတော့။ ဖီလင်တွေ တက်နေသည်။ အကယ်၍ စာရေးမလေးကသာ လှမ်း၍ သတိမပေးလျှင် ကားပေါ်ဆက်ပါသွားမှာ သေချာသည်။ ယခုတော့ ဖီလင်တက် အရသာတွေ့နေသော်လည်း မဆင်းလို့မဖြစ်သည့် အခြေအနေမို့ တင်တင်စောတစ်ယောက် ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ရတော့သည်။ သူမနှင့် အတူပါလာသော စာရေးမလေး မရိပ်မိအောင် ကွတတလမ်းလျှောက်မှုမျိူး မဖြစ်အောင် အတော့်ကိုထိန်း၍ လျှောက်လှမ်းရင်း ပင်တီကို မသိမသာဆွဲ၍ ထုတ်ယူရာ ရုံးနားရောက်မှပင် စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်သွားသော ပင်တီဂွအစ ထွက်လာလေတော့သည်။ စိုစိုစိစိ စေးကပ်ကပ် ဖြစ်နေမှုကတော့ ကျန်ရှိနေဆဲပင်။

မောင်မောင်စိုးအဖို့ကတော့ တော်တော် ‘‘တန်’’ သွားခဲ့သည်။ မောင်မောင်စိုးသည် ကားမှတ်တိုင်အနားရှိ ကွမ်းယာဆိုင်တွင်ဝင်ကာ စီးကရက်တစ်လိပ် ဝယ်သောက်သည်။ အမျိူးသမီးကို ဒီကားမှတ်တိုင် အနီးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ရုံးများတွင် လိုက်စုံစမ်းရှာဖွေလျှင် တွေ့နိုင်ဖို့က ရှိသေးသည့်အတွက် ယခုလောလောဆယ် နောက်မှ လိုက်မသွားခြင်း ဖြစ်သည်။

စီးကရက်ဝယ်သောက်ပြီး မောင်မောင်စိုးသည် သူလုပ်ရမည့်ရုံးသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ရုံးရှိရာနေရာကို အတိအကျမသိသောကြောင့် မေးမြန်းစုံစမ်းရသေးသည်။ အခက်အခဲတော့ သိပ်မရှိလှ။ ရုံးရှိရာသို့ အရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။ မြို့နယ်ရုံးခွဲလေးဖြစ်သောကြောင့် လူသိပ်မများလှပါ။ ရုံးခန်းနေရာကလည်း သိပ်မကျယ်။ ရုံးအဝင်ဝနားတွင် တွေ့သော စာရေးတစ်ယောက်ကို သူ၏ အလုပ်ခန့်စာ ထုတ်ပြပြီး အကျိူးအကြောင်းကို ပြောပြလိုက်သည်။

‘‘လာ.. ရုံးအုပ်ဆီမှာ သတင်းပို့ရမယ်’’

ထိုစာရေးက မောင်မောင်စိုးကို ရုံးအုပ်ထံသို့ ခေါ်သွားလေသည်။ ရုံးအုပ်စားပွဲတွင် ထိုင်နေသူကို တွေ့ရသောအခါတွင်တော့ မောင်မောင်စိုးမှာ မျက်လုံးမသိမသာပြူး၍ သွားရလေသည်။ သူသတင်းပို့ရမည့်ရုံးအုပ်မှာ စောစောလေးတင်ကမှ ဘတ်စ်ကာ

Your new digest 49