“မ”ကျမ်းကြေတဲ့ ကားသမားကို ခန့်လိုက်မိတဲ့ သူဌေးမရဲ့အဖြစ်

ကုမ္ပဏီတစ်ခုရှိ မန်နေဂျာအခန်းထဲတွင် ဒေါ်မော်မော်ဌေး တစ်ယောက် အလုပ်ချိန် ပြီးသွားသဖြင့် အိမ်မပြန်သေးဘဲ FB fake account တစ်ခုဖြင့် chatting ထိုင်နေသည်။ သူ့ account က “Akary”။ တစ်ဖက်မှ သူနှင့် chat နေသည့် account က “David”။ အစပိုင်းတွင် အပျော်သဘောဖြင့် Fake account ကို သုံးသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် Sex account များနှင့် add မိရင်း fake account တွင် ပျော်နေမိသည်။ အလုပ်အားလပ်ချိန်တိုင်း Akary account ကို ဖွင့်ကြည့်ပြီး David ပို့လာမည့် message ကို မျှော်ရတာ အမော။

အပြောကောင်းသော David ဆိုသည့် account ပိုင်ရှင်၏ အမြှောက်အပင့် ချွဲနွဲ့မှုများ၌ ပျော်ဝင်ရင်း မနေ့ညက Sex chat ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုအောင်မင်း ခရီးထွက်နေသည်မှာ တစ်လ ကျော်သွားပြီ ဖြစ်သဖြင် သူမ၏ သွေးသား တောင့်တမှုကို David က line ပေါ်မှနေ၍ ဖြေဖျောက်ပေးနိုင်စွမ်း ရှိသည်။ ကုမ္ပဏီမန်နေဂျာ ဟူသော ရာထူးကြောင့် ဒေါ် တပ်ခေါ်ရသော်လည်း အသက်က 30 သာ ရှိသေးသည်။ အိမ်ထောင်ရှင် ဖြစ်သော်လည်း gym ပုံမှန် ကစားသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစား ပြေပျစ်တောင့်တင်းသည်။ ချပ်ရပ်သော ဗိုက်သား၊ လုံးဝန်းပြီး စွန့်ကားသော တင်ပါး၊ ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တန်နှင့် မို့မောက်သော ရင်သားတို့က မြင်သူတကာ ပုရိသတို့ကို ဖမ်းစားနိုင်စွမ်း ရှိသည်။

ယခုလည်း ည line ပေါ် တက်မည့် အချိန်ကို date လိုက်သည်။ 6:30 pm ရှိပြီ ဖြစ်သဖြင့် အိမ်ပြန်ရန် ရုံးခန်းအောက်သို့ ဆင်းခဲ့သည်။ ရုံး အပေါက်ဝတွင် သူမ၏ Driver ကိုထွန်းဦး ကားထိုးကာ အရံသင့် စောင့်နေသည်။ ဒေါ်မော်မော်ဌေး ရုံးထဲမှ ထွက်လာသည်ကို တွေ့သဖြင့် ကိုထွန်းဦး Phone ပွတ်နေရာမှ ပိတ်ကာ ကားတံခါး ဖွင့်ပေးသည်။ အိမ်သို့ရောက်သော် ရေချိုး၊ စားသောက်ပြီး ကိုအောင်မင်းထံ ph ဆတ်လိုက်သည်။ David နှင့် line 9:30 pm တွေ့ရန် ချိန်းထားသဖြင့် ထိုအချိန် မတိုင်မှီ လုပ်စရာရှိသည်များ လုပ်ထားကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခဲ့သည်။ 7:00 pm ဘဲ ရှိသေးသည်လေ။

ကိုထွန်းဦးတစ်ယောက် အခန်းထဲတွင် အရက်ခွက်လေး မော့ရင်း မိအေး လာမည့် အချိန်ကို စောင့်နေသည်။ 7:30 pm ရောက်သော် စေ့ထားသော အခန်းတံခါး ပွင့်လာသည်။ မိအေး ဆိုသည့် အသက် 18 နှစ်ကျော်ကျော် လုံးကြီးပေါက်လှ အိမ်ဖော်မလေး သနပ်ခါး အဖွေးသားဖြင့် အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ သူ့ရှေ့တွင် ခေါင်းငုံ့ကာ လက်ဖဝါးခြင်းပွတ်လျှက် ရပ်နေသော ကောင်မလေး၏ ခန္ဓာကိုယ် ထွားထွားကြီးကို ကြည့်ရင်း ထွန်းဦး တံတွေးမျိုချလိုက်သည်။ ထွန်းဦးဆိုသည့် အကောင်က တွေ့မရှောင်၊ စားဖား၊ မိန်းမကျမ်းကျေသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ဒီကောင်မလေးကို ဖန်တီးရတာ သိပ် အချိန်မပေးလိုက်ရ။

လွန်ခဲ့သည့် နှစ်လ ခန့်ကပေါ့။ ကိုအောင်မင်း ခရီးမထွက်ခင် သုံးရက်ခန့်အလို၊ ဒေါ်မော်မော်ဌေးလည်း ကုမ္ပဏီတွင် အလုပ်သွားနေခိုက်၊ အိမ်၌ ခြံစောင့် ကုလား ရာဂျစ်နှင့် ထွန်းဦးတို့သာ အိမ်တွင် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ ရာဂျစ်မိန်းမ ထမင်းချက် ကရင်မနော်မူက ရွာခဏ ပြန်သွားသည့် ရက်ကပေါ့။ ထွန်းဦးနှင့် ရာဂျစ်တို့ နှစ်ယောက်သား အိမ်ရှေ့မီးသီးများ ပြုပြင်ရန် ဓါတ်တိုင်ပေါ် တက်နေစဉ် သူဌေးလင်မယား အခန်းထဲ၌ လှုပ်ရှားမှု တစ်ခုကို ထွန်းဦး တွေ့လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ရာဂျစ်ကို မီးသီးဝယ်ရန် ပထုတ်ကာ ခါးမှ ဖုန်းကိုထုတ်၍ အပီအပြင် ရိုက်ကူးလိုက်သည်။

အခန်းထဲတွင်တော့ အခန်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရန် ဦးအောင်မင်း ခေါ်သဖြင့် မိအေး ရေချိုးပြီးခါစ အဝတ်အစားကို ကပြာကယာ ဝတ်ကာ သူဌေးအခန်းသို့ ဝင်ခဲ့သည်။ ကမန်းကတန်း လာခဲ့ရ၍ အောက်ခံများ မဝတ်ခဲ့မိပေ။ မိမိရှေ့တွင် ကုန်းကုန်းပြီး အမှိုက်သိမ်းနေသော မိအေး ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းကြီးများကို ကြည့်ရင်း အောင်မင်း တံတွေးမျိုချလိုက်သည်။ ဒီကောင်မလေး အပျိုပေါက်သာ ပြောတယ်၊ အိုးကြီးတွေက နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး။ ဒီကောင်မလေးကို အောင်မင်း ချောင်းနေတာ ကြာပြီ။ ဒီကနေ့တော့ ရအောင် တွယ်ရမည်။

“မိအေး”

“ရှင် ဦးလေး”

“ငါ့ ပိုက်ဆံအိပ် တွေ့မိသေးလား”

“မိအေး မတွေ့မိဘူးရှင့်”

“ဘာ”

မိအေး ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားသည်။

“ဒီအခန်းထဲ နင်ဘဲဝင်တာလေ၊ နင် မယူရင် ဘယ်သူ ယူမှာလဲ”

“ဟိုဟို မိအေး မယူပါဘူး ဦးလေးရယ်”

“တိတ်စမ်း!!!!!!!!”

ဦးအောင်မင်း၏အသံ ကျယ်လာသဖြင့် မိအေး လန့်သွားသည်။ တုန်တုန်ရီရီဖြင့် လက်ပိုက်ရပ်နေသော မိအေးအား တစ်ပတ်ပတ်ကာ ကြည့်ရင်း

“နင် မယူတာ သေချာလား”

“သေ သေချာပါတယ် ဦးလေးရယ်၊ ဘုရားစူးရပါစေ၊ မိအေး မခိုးပါဘူး ဟင့်ဟင့်ဟင့်”

မိအေး မျက်ရည်များ ကျလာသည်။

“ဒါဆို ငါ နင့် ကိုယ်ပေါ်မှာ ရှာမယ်၊ မဟုတ်လို့ကတော့ ရဲလက်အပ်မှာ”

ကြောက်မှန်းသိ၍ အောင်မင်း ဖြဲခြောက်ပြီလေ။

“ရဲလက်တော့ မအပ်ပါနဲ့ ဦးလေးရယ်၊ ရှာပါ၊ ကြိုက်သလောက် ရှာပါ အီးဟီးဟီးဟီး”

“ကဲ ဒါဆို နင့် ထမိန် ချွတ်လိုက်စမ်း”

“ရှင် ဦး ဦးလေး”

“မချွတ်ချင်ဘူးလား ငါ ရဲခေါ်လိုက်ရမလား”

“မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ ဦးလေးရယ်၊ ချွတ်ဆို ချွတ်ပါ့မယ် အီးဟီးဟီးဟီး”

မိအေး ကြောက်လန့်စွာဖြင့် ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်က စောက်ပတ်လေးကို ဖုံးထားသည်။

“ဟားးး နင် အောက်ခံ ဝတ်မထားဘူးကိုးး”

မိအေးခင်မျာ ကြောက်စိတ်ရော ရှက်စိတ်ပါ ရောထွေးနေကာ အသားများ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။

“အင်္ကျီရောချွတ်လေ ဖြန်းဖြန်းဖြန်း”

ပြောရင်းဆိုရင်း တင်ပါးအား လက်ဝါးဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်လိုက်ရာ

“အားးး ဟုတ်ဟုတ် ချွတ်ပါ့မယ်၊ ချွတ်ပါ့မယ် ရှင့် အီးဟီးဟီးဟီး”

အောင်မင်းတစ်ယောက် ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ကာ အရက်သောက်ရင်း ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ကြောက်ရွံ့စွာ မတ်တပ်ရပ်နေသော မိအေးကို တစ်စိမ့်စိမ့် ကြည့်နေသည်။ ဒီကောင်မလေးကို ဒီကနေ့ အမုန်း တွယ်ရမည်။

“ဟိုဟို ဦးလေး မိအေးကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာမှ မရှိဘူးနော်၊ မိအေး အဝတ်ပြန်ဝတ်လို့ ရပြီလား”

“မရသေးဘူး”

“ရှင်!!!! ဦး ဦးလေး”

“အေး ငါ့ ပိုက်ဆံအိတ်က နင့် အခန်းထဲမှာရှိတယ်၊ မနက်က ငါကိုယ်တိုင် ထားခဲ့တာလေ၊ အခုချိန် ရဲ ခေါ်ပြီး နင့်အခန်းကို စစ်ခိုင်းလိုက်ရင်”

“အိုးးးး ဦး ဦးလေး၊ ကျွန်မကို ဘာလုပ်ချင်လို့ ဒီလို လုပ်ရတာလဲ”

“ငါ ဘာလုပ်ချင်တယ်ဆိုတာ ခဏနေ သိရမှာပေါ့၊ ဘယ်လိုလဲ ငါခိုင်းတာ လုပ်မှာလား ရဲ ခေါ်လိုက်ရမလား”

“အီးဟီးဟီးဟီးဟီး”

မိအေး ကြောက်လန့်ကာ ငိုကျွေးနေသည်။

“ဝုန်းးးး….. ဟေ့ ငါမေးတာ ဖြေလေ”

“ရဲတော့ မခေါ်ပါနဲ့ ဦးလေးရယ်…. အီးဟီးဟီး မိအေးလေ ဦးလေးခိုင်းတာ လုပ်ပါ့မယ် အီးဟီးဟီးဟီး”

အောင်မင်း သဘောကျစွာ ပြုံးလိုက်သည်။

“ကဲ မိအေး ငါ့ဆီလာခဲ့”

မိအေးခင်မျာ နို့တွေကိုလည်း လက်ဖြင့် သိုင်းဖုန်းလိုက်၊ ပေါင်ကို လိန်ကျစ်ကာ လျှောက်လိုက်ဖြင့် အောင်မင်းအနီး ရောက်လာသည်။ အောင်မင်းက ပေါင်ကားပေးပြီး

“ဒူးထောက်လေ”

မိအေးလည်း အောင်မင်း ကားထားသော ပေါင်ကြား ဒူးထောက်လိုက်သည်။

“ငါ့ ဘောင်းဘီ ဇစ်ကို ဖွင့်လိုက်”

“ရှင်”

အောင်မင်း မိအေး၏ မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ

“မိအေးးးးးး”

“ဟုတ် ဟုတ်”

မိအေး အောင်မင်း၏ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်လိုက်သည်။

“ငါ့ လီးကို လက်နဲ့ ဆွဲထုတ်လိုက်”

မိအေး မျက်နှာအား ဘေးသို့လွှဲကာ အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်မှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ လီးကြီးက လက်ထဲတွင် မာတောင့်တောင့်ကြီး ပါလာသည်။ အောင်မင်းက လွှဲထားသော မိအေးမျပ်နှာအား ဆွဲလှည့်လိုက်ရာ လီးကြီးအား နီးနီးကပ်ကပ် မြင်လိုက်ရသည်။ အစပိုင်းတွင် ကြောက်လန့်နေသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အား အနီးကပ် မြင်တွေ့ရသဖြင့် အပျိုပေါက်မလေး ရင်တွေ ခုန်နေသည်။ ဖွဖွလေး မရဲတရဲ ကိုင်ထားသဖြင့် လီးကြီးမှာ နူးညံ့သော အထိအတွေ့ကြောင့် ပိုမိုတောင်မတ်လာရာ မိအေး လက်တစ်ဆုပ် မကပေ။ လီးကြီးအား ကြည့်ရင် မိအေးတစ်ယောက် အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်ကာ တံတွေး မျိုချနေရသည်။

“ငါ့ လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးစမ်း”

“ရှင် မိအေး မိအေး”

“ကြာတယ်နော် မိအေး”

“ဟုတ် ဟုတ်”

မိအေးလည်း အလန့်တကြား ပါးစပ်ဟကာ လီးကြီးကို ငုံလိုက်သည်။ ရွာမှာနေတုန်းက လူပျို အပျိုတွေ ပြောကြသည့် လီးစုပ်၊ စောက်ပတ်လျက် စသည်တို့ကို ကြားဖူးသော်လည်း နားမလည်ပေ။ ယခုလည်း မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နှင့် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေရာ

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“အ အ မိအေး ငါ့လီးကို သွားနဲ့ မခြစ်နဲ့၊ ပါးစပ်ကို ဟပြီး လျှာက ရေခဲချောင်း စုပ်သလို လျက်သလို လုပ် အေးး အေးး အဲ့လိုလေးး ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဟားးးးးးးးးးး”

ဦးအောင်မင်း ပြောသည့်အတိုင်း စုပ်ပေးနေရင်း လီးစုပ်သည့် အရသာ တွေ့လာရာ စောက်ပတ်လေးထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ အောင်မင်း၏ လီးကြီးလည်း မိအေး အာငွေ့ကြောင့် ပိုမိုတောင်မတ်လာသည်။

“ကဲ တော်တော့ မိအေး သွား ကုတင်ဘက်ကို”

မိအေးလည်း စိတ်ညှို့ခံရသူပမာ ကုတင်ဘက်သို့ လျှောက်ခဲ့သည်။

“ကုတင်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး လေးဘက်ကုန်းလိုက်”

ဦးအောင်မင်း၏ စေခိုင်းမှုအတိုင်း လုပ်လိုက်သည်။ အောင်မင်းက မိအေး၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားလိုက်သည်။ လုံးဝန်းကားစွန့်သော တင်ပါးကြီးများ ကော့တက်လာကာ အမွှေးနုလေးများ ယစ်သန်းနေသော စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းလေး အနောက်သို့ ပြူထွက်လာသည်။ အောင်မင်းက သူ၏ လီးဒစ်ကို တံတွေးဆွတ်ကာ စောက်ပတ်အကွဲလေးတွင် တေ့လိုက်သည်။

“အ”

မိအေး ကိုယ်လေးတွန့်သွားကာ အိပ်ယာခင်းကို လက်ဖြင့် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း အံကြိတ်ထားသည်။ မကြာမှီ လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ ဝင်တော့မည်။

“အင့် ဇွိဇွိဗျိ အိ”

လီးဒစ် ဝင်သွားပြီ။ မိအေး အံကို ပိုကြိတ်ထားသည်။ မိအေး၏ခါးကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်၍ ဖိချလိုက်ရာ ဖင်ကြီး ပိုကော့လာသည်။ အထိမိဆုံး အနေအထားသို့ ရောက်သော် အောင်မင်း အားကုန် ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

“အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးးးးးး အမလေးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး”

ကျဉ်းမြောင်းသော အပျိုစောက်ပတ်လေးထဲ လီးကြီးက တစ်ဆို့စွာ အရှိန်ဖြင့် ဝင်လာရာ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား အနည်းငယ် ကွဲသွားသည်။ မိအေးလည်း ငယ်သံပါအောင် အော်ရင်း မျက်ရည်များ ကျလာသည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင် အရည်များ ရွှဲနေ၍ လျှောလျှောလျှူလျှူ ဝင်သွားသော်လည်း လီးဒစ်အား အပျိုမှေးက တင်းခံထားသည်။ အောင်မင်း လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး မိအေး၏ခါးကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ အားရပါးရ ပြန်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

“အင့် ဗျစ်ဗျစ်ဗျစ်ဗျစ် ဒုတ် အူးးးးဟူးးး ဟူးးးဟူးးးးး နာတယ် နာတယ် အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး”

လီးဒစ်က အပျိုမှေးကို ထိုးခွဲပြီး သားအိမ်ကို အရှိန်ဖြင့် ဝင်ဆောင့်၍ မိအေးခင်မျာ အလွန်တရာ နာကျင် ခံခက်စွာ အော်ဟစ် ငိုကျွေးနေသည်။ လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ရာ မိအေး ပေါင်တံတစ်လျှောက် စောက်ပတ်ထဲမှ သွေးများ ကျဆင်းလာသည်။

“အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ် အားးးး အားးး အားး အားးးး ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အားး အားးး အားး အားးး”

မိအေးခင်မျာ ခေါင်းများ ခါရမ်းကာ နာကျင်စွာ ငိုကျွေးနေသလောက် အောင်မင်း၏ ဆောင့်ချက်တွေက ညှာတာမှု မရှိ။ စောက်ပတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လိုးရသည်မှာ အရိုးနုလေး ဝါးနေရသကဲ့သို့ အရသာ ရှိလှသည်။ မိအေး အော်လေ အောင်မင်း၏ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လေဖြင့် အချက် ၄၀ ခန့် အားရပါးရ ဆောင့်ပြီးသော်

“အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားး အားး အားး အားး ဇွိဇွိ ဗျိဗျိ အူးးးး ဟူးးး ဟူးးး ဟူးးးး ဗျစ်ဗျစ်ဗွတ်ဗွတ် အ အအအ အားးးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးး”

အောင်မင်း၏ သုတ်ရည်များ မိအေး စောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ ဝင်ရောက်သွားသည်။ မိအေးလေး ကုတင်ပေါ် မှောက်လျှက် အရုပ်ကြိုးပျက် လဲကျသွားသည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် တစ်သိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေသော မိအေးကို အရက်သောက်ရင်း တစ်စိမ့်စိမ့် ကြည့်နေရာမှ ၁၅ မိနစ်ခန့်ကြာသော်

“ကဲ မိအေး ပက်လက်လှန်လိုက်၊ နောက်တချီ ဆွဲမယ်”

“ရှင်”

“အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးး နာတယ် နာတယ် အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး အင့် ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အားးးးးးးးးးးးးးး”

မိအေးခင်မျာ အောင်မင်း ခရီးမထွက်မှီ သုံးရက်လုံးလုံး အိမ်အလုပ် မလုပ်ရဘဲ အောင်မင်း၏ ခေါ်လိုးခြင်းကို ခံရသည်။ ဦးအောင်မင်း ခရီးထွက်ပြီး နောက်တစ်ညတွင် ထွန်းဦး ခေါ်သဖြင့် မိအေး ထွန်းဦး အခန်းသို့ လာခဲ့သည်။ ထွန်းဦး အရက်သောက်ရင်း အခန်းထဲတွင် မိအေး အလာကို စောင့်နေသည်။

“ကျွီ”

မိအေး ဝင်လာပြီ။

“ကိုထွန်းဦးကြီး ဘာကိစ္စရှိလို့ ခေါ်တာလဲ၊ ကိုရာဂျစ်ရော ဒီနေ့ မသောက်ဘူးလား”

“ထိုင်ပါဦးဟ၊ ဒီနေ့ ရာဂျစ်က နော်မူ ပြန်ရောက်လာလို့ ငါ့မှာ စကားပြောဖော် မရှိလို့လေ အဟဲ”

“မိအေး ဘာမှမစားရသေးဘူး၊ ဗိုက်ဆာတယ်”

“အေးပါဟာ ဒီမှာ ခေါက်ဆွဲကြော်ရှိတယ် စားပေါ့”

မိအေးလည်း ခေါက်ဆွဲကြော် စားလိုက် ထွန်းဦးနှင့် ရောက်တက်ရာရာ ပြောလိုက် လုပ်နေသည်။ မိအေးနှင့် နော်မူတို့မှာ ထွန်းဦးတို့ အရက်ဝိုင်းတွင် အမြည်း စားနေကြ ဖြစ်သည်။ စကားပြောနေရင်း နာရီဝက် ခန့် အကြာတွင်

“မိအေး”

“ဘာတုန်း ကိုထွန်းဦး”

“ငါ နင့်ကို Video တစ်ပုဒ် ပြမလို့”

“ကိုထွန်းဦးနော် မဟုတ်တဲ့ကားတွေ မပြနဲ့ဗျ၊ မိအေးက ကလေးပဲရှိသေးတာ”

“အေးပါ နင် ကြည့်ပြီးရင် သဘောကျမှာပါ ဟဲဟဲ ဟဲဟဲ”

ထွန်းဦး သူ့ Handset ကို ဖွင့်ကာ မိအေးကို ပြလိုက်သည်။ ပထမမြင်ကွင်းက မသဲကွဲသဖြင့် မိအေး ဖုန်းကိုယူကာ အနီးကပ်ကြည့်ရင်း မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

“ဟင် ဒါ!!! ဒါ!!! ကိုထွန်းဦး!!! ဘယ်ကနေ ဘယ်လို!!!!!”

မိအေး စကားမဆက်နိုင်ဘဲ ထွန်းဦးကို ကြောင်ကြည့်နေသည်။

“ဟိုနေ့က ငါ အကုန်မြင်တယ် မိအေး၊ မမလေးကို အဲ့ video ပြလိုက်ရ ကောင်းမလားလို့ စဉ်းစားနေတာ”

“ဟို ဟို အဲ့လိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ ကိုထွန်းဦးရယ်၊ မိအေး တောင်းပန်ပါတယ် အဟင့်ဟင့်ဟင့်”

“ဒါဆို နင် ငါ့ကို ဘာနဲ့ နှုတ်ပိတ်မလဲ”

“မိအေးမှာ ပိုက်ဆံမရှိဘူး အဟင့်ဟင့်”

“ငါ ပိုက်ဆံမလိုချင်ဘူး မိအေး၊ နင် ငါနဲ့ လင်မယားလို ညအိပ်ပေးရင် ရပြီ၊ ဘယ်လိုလဲ ဟဲဟဲဟဲ”

“ရှင်!!!! ဟိုဟို”

“ရပါတယ်ဟာ၊ ငါ မမလေးကို သွားပြလိုက်တော့မယ်”

“မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ ကိုထွန်းဦးရယ်”

“ဒါဆိုရင်”

“ဟုတ် ဟုတ်”

မိအေး ခေါင်းငြိမ့်ရုံမှလွဲ၍ အခြားရွေးစရာ လမ်းမရှိပေ။

“ကဲ လာ ဒီနားကို”

ထွန်းဦး ကုတင်ပေါ်တွင် ခြေထောက်ချ ထိုင်ရင်း ပြောသည်။ ထွန်းဦးက သူ့ပေါင်ပေါ် ပုတ်ပြသဖြင့် ပေါင်ပေါ်သို့ မရဲတရဲနှင့် တင်ပါးလွှဲ ထိုင်လိုက်သည်။ မိအေး၏ ခန္ဓာကိုယ်အား သိမ်းကြုံးဖက်ထားရင်း နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလိုက်သည်။ ထွန်းဦး၏ အနမ်း ရိုင်းရိုင်းတွေကြောင့် အပျိုပေါက်မလေး မိအေးခင်မျာ ရင်တွေဗျောင်းဆန်နေသည်။ ဦးအောင်မင်းက သူမကို လိုးသာလိုးသည် တစ်ခါမျှ ထိုကဲ့သို့ မနမ်းရှိုက်ဖူးခဲ့။ ပါးစပ်ထဲ ဝင်မွှေနေသော ထွန်းဦး၏ လျှာကို ပြန်လည်ကလိပေးနေမိသည်။ ထွန်းဦးက မိအေး၏လျှာကို စုပ်ရင်း နို့အုံကြီးကို ပွတ်ချေနေသဖြင့် မျက်လုံးများ မှေးစင်းသွားသည်။

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အင်းဟင်းဟင်းဟင်း”

“ဟားးးး နို့လေးတွေက တင်းနေတာဘဲ၊ ကိုအောင်မင်း နင့်ကို လိုးရင် နို့မစို့ဘူး ထင်တယ်”

“အိုးးး ဘာတွေပြောနေတာလဲ အ”

မိအေးနို့အုံအား ဖျစ်ညှစ်ခြင်း ခံရသည်။ မိအေး၏ အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး နို့သီးများအား ဘယ်ပြန် ညာပြန် စို့နေသည်။ နို့စို့နေရင်း ထွန်းဦး၏ လက်က မိအေး၏ထမိန်ကို ဆွဲတင်ကာ စောက်ပတ်ကို ပွတ်ပေးနေသည်။

“အင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးးးး”

စောက်ပတ်ထဲ လက်ညှိုးဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်ရာ မိအေး ရင်ဘက်ကြီး ကော့တက်လာသည်။

“ဇွစ်ဇွစ် ဇွိဇွိ အအအအ ပျစ်ပျစ်ပျိပျိ အအအအ အားးးးဟားးးးး”

လက်ညှိုးနှင့် လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ ခပ်သွပ်သွပ်လေး အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်ရာ

“အ အ အ အ အားးးးးးးးးးးးးး”

စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ပန်းထွက်ကာ မိအေး တချီပြီးသွားသည်။

“ကောင်းလား မိအေး”

“အွန်း အဟွန်းး ဟွန်း ဟွန်း”

“ဒါဆို လိုးကြစို့”

“အို!!! ဦးထွန်းဦးကြီးကလည်း၊ ဘယ်လိုကြီးပြောမှန်း မသိဘူး”

ထိုနေ့မှစ၍ မိအေးတစ်ယောက် ထွန်းဦးခေါ်သည့် အချိန်တိုင်း အခန်းထဲသို့ ရောက်ရောက် လာခဲ့ရသည်။ ယခုလည်း ကုတင်ပေါ်ထိုင်၍ အရက်သောက်နေသော ကိုထွန်းဦး၏ရှေ့တွင် မတ်တပ်လေး ရပ်လျက်

“လာလေ မိအေး”

“ဟုတ် ဟုတ်”

ထုံးစံအတိုင်း ထွန်းဦး ပေါင်ပေါ်သို့ တင်ပါးလွှဲ ထိုင်လိုက်သည်။ ထွန်းဦးက မိအေး ပါးပေါ်ရှိ သနပ်ခါးနံ့များကို အားရပါးရ ရှူရှိုက်လိုက်သည်။

“ရွှတ်!!! ဟားးး မွှေးနေတာဘဲ၊ ဒါနဲ့ ငါ ဒီနေ့ ဘာလုပ်မယ် ပြောထားလဲ”

“ဟိုဟိုလေ ဖင်ကို ဖင်ကို လိုးမယ်လို့ ပြောထားတာ”

“နင် အလိုးခံမှာလား”

“နာမှာတော့ ကြောက်တယ်”

“အလိုးတော့ ခံမယ်ပေါ့”

“အွန်း”

“စောက်ပတ်ကိုရော လျက်ပေးရဦးမလား”

“အဟွန်း”

မိအေး ရှက်ရွံ့စွာ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။

“ဒါဆို ငါ့လီးကို အရင်စုပ်ပေး”

“ဟုတ် ဟုတ်”

မိအေးတစ်ယောက် ထွန်းဦး၏အမိန့်ကို တသွေမတိမ်း လိုက်နာလျှက်ရှိသည်။ ထွန်းဦးပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ ပုစိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ကလေးလက်သီးဆုပ်ခန့်ရှိ လီးဒစ်ပြဲပြဲကြီးနှင့် ဓါတ်ခဲနှစ်လုံးထိုး ဓါတ်မီးခန့် တုတ်သော လီးကြီး ပေါ်လာသည်။ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ကာ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်ပြဲကြီးအား နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်ရင်း လီးဒစ်ကို လျှာဖြင့် ဝိုက်လိုက်ရာ

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ရှလွတ် အားးးး ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ မိအေးရယ် ဟားးးး”

လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ အားရပါးရ စုပ်နေရင်း 10 mins ခန့် ကြာသော်

“ပြွတ်ပြွတ် ပလပ် ပြွတ် အအအအ ဟားးးးးးးးးး”

မိအေးပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ မိအေးလည်း ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော သုတ်ရည်များကို မျိုချလိုက်သည်။

“ကဲ မိအေး ကုတင်ပေါ်တက်”

မိအေးလည်း အဝတ်များချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်၍ ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ ထွန်းဦး မိအေးပေါင်ကြား ခေါင်းငုံ့ကာ စောက်ပတ်ကို လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက်သည်။ အမွှေးနုများ ရစ်သိုင်းနေသော စောက်ပတ်လေးမှာ အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ။

“ဇွိ!!! အ !!!!!!! ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အ ဟား”

လက်ညှိုးကို စောက်ပတ်ထဲထိုးကာ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ရင်း စောက်စိလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်လိုက်သည်။

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အအအ ဟားးးး စိစိ ပလက် ပလက် ပျစ်ပျစ် အအအအ အားးးးး ဟားးးးး ရှီးးးးးးးး”

မိအေး ဖင်ကြီး ကော့ကော့လာကာ စောက်ပတ်လေး ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့် အရည်တွေ ညှစ်ထွက်လာသည်။ ကုတင်ပေါ် ဖင်ကြီး ပြန်အကျတွင် မိအေး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ မိအေးဖင်အား ကုတင်စောင်းသို့ဆွဲကာ ထွန်းဦး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရာ လီးနှင့် ဖင်ပေါက် တစ်တန်းတည်း ဖြစ်သွားသည်။ ထွန်းဦးက လီးဒစ်ကို Aphaw ဂျယ်အနည်းငယ် သုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဂျယ်အနည်းငယ်ကို လက်ညှိုးတွင် သုတ်ကာ မိအေး၏ စအိုပေါက်ထဲ လက်ညှိုးကို ထိုးမွှေလိုက်သည်။

“ဇှိ!!!အအအ”

လက်ညှိုးနှင့် လေးငါးချက်ခန့် မွှေပြီး လီးဒစ်ကို စအိုဝတွင် တေ့လိုက်သည်။ စအိုပေါက်တွင် အေးစက်စက် ချွဲကျိကျိ အထိအတွေ့ကြောင့် ဖင်ရှုံ့မိကာ အိပ်ယာခင်းကို လက်ဖြင့် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားမိသည်။

“ဖင်ကို ရှုံ့မထားနဲ့၊ နာလိမ့်မယ်၊ နာရင်လည်း တအားမအော်နဲ့၊ သူများတွေ ကြားသွားလိမ့်မယ်၊ အံကြိတ်ပြီးခံ၊ ကြားလား”

“ဟုတ်ဟုတ်”

မိအေး အံကြိတ်ထားလိုက်သည်။

“အင့်!!! ဇိဇိဇွိ!!! ဗျစ်!!! အီးးးဟီးးဟီးးး”

ဂျယ်သုတ်ထား၍ လီးဒစ်ကြီး ကျဥ်းမြောင်းသော စအိုပေါက်ထဲ လျှောလျှူစွာ ဝင်သွားသည်။ မိအေးလည်း လက်ကို နောက်ပစ်ကာ ခေါင်းအုံးကို လက်ဖြင့် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း မျက်စိစုံမှိတ် အံကြိတ်နေသည်။

“ဇိဇိဇွိဇွိ!!!! အူးးးဟူးးးဟူးးး နာတယ် နာတယ်!!! ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်”

ထွန်းဦး ချော့သွင်းရင်း သွင်းရင်းဖြင့် လီးကြီးမှာ ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသည်။ ထွန်းဦးက မိအေး၏ နို့တစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ရင်း ကျန် တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ချေပေးလိုက် လီးကို တစ်ရစ်ခြင်း သွင်းလိုက် လုပ်နေရာ လီးမှာ ဖင်ပေါက်ထဲ တဆုံးဝင်သွားသည်။

“ဗျိဗျိဇွိဇွိ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး”

မိအေး မျက်ရည်တွေကျလျှက် ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းကား အံကြိတ်၍ တီးတိုးညည်းတွားနေသည်။ လီးအား ဖင်ပေါက်တွင် တစ်စို့ကြီးထားပြီး မလိုးသေးဘဲ စောက်စိလေးကို လက်မဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ စက္ကန့် အနည်းငယ်ကြာသော် မိအေးဖင်လေး မသိမသာ ကော့ကော့လာသဖြင့် ထွန်းဦး လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံထုတ်ကာ အားကုန်‌ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“အင့်!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!! အူးးး ဟူးးး ဟူးးးး အမလေးးးး သေပါပြီ သေပါပြီ၊ အင့် အင့် အင့် ဗျစ်ဗျစ်ဗျိဗျိ အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး နာတယ် နာတယ် ဖင်ကွဲပါပြီတော့ အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ် အားးး ဟားး ဟားးးးးး”

မိအေးခင်မျာ မျက်ရည်တွေကြလျှက် အော်ညည်းနေသော်လည်း ထွန်းဦးက ညှာတာခြင်း မရှိဘဲ ဖင်ပါကင်ဖွင့်နေသည်။ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာသော် မိအေးထံမှ ငိုညည်းသံ မထွက်တော့ဘဲ ဖင်ကို ပင့်ပင့် ပေးလာသဖြင့် ထွန်းဦး ဆောင့်ချက်တွေ အားပါလာသည်။ မိအေး ဖင် ဇိမ်တွေ့လာပြီ။

“အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျစ်ဗျစ် အအအအ ဇွိဇွိဗျိဗျိ အအအအ ဗွတ်ဗွတ် ဗျွတ်ဗျွတ် အအအအ ဆောင့်ဆောင့် အအအအ အားးးးးး ရှီးးးးးးး ဟားးးးးး”

မိအေး ဖင်ကြီး ကော့ကော့ထိုးကာ ထွန်းဦးခါးကို အားရပါးရ ဖက်ထားရင်း စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ပန်းထွက်လာသည်။ မိအေး နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားသဖြင့် စအိုကြွက်သားများကို ညှစ်လိုက်ရာ ထွန်းဦးလည်း ကြာရှည် မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးဆောင့်သွင်းရင်း သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်သွားသည်။ ထွန်းဦး လီးကြီးကို မိအေး ဖင်ပေါက်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် အာ ဟာ ပျစ်ပျစ် ဗလစ် တစ်တစ်”

ဖင်ပေါက်လေး ဟာတာတာဖြစ်ကာ သုတ်ရည်များ အံထွက်လာသည်။

“ကောင်းလာ မိအေး”

“အွန်း ကောင်းတော့ ကောင်းတယ်၊ ဒါပေမယ့် အစပိုင်း အရမ်းအောင့်ပြီး နာတယ်၊ ဖင်ကိုလိုးတာ ဘာဖြစ်လို့ မိအေး စောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေ ထွက်တာလဲ မသိဘူး၊ အခုလည်း ဖင်ပေါက်က ကြိမ်းပြီး စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့”

“ဖင် နည်းနည်းကွဲသွားလို့ပါကွာ၊ နောက်ပိုင်း နင် ဖင်ဘဲ ခံချင်လာလိမ့်မယ်၊ ကဲ ကိုယ့်အခန်းကို သွားအိပ်တော့”

“ဟုတ်”

အချိန်က 9:27 pm ရှိပြီ။ ထွန်းဦး Facebook ကို ဖွင့်လိုက်သည်။

………………………………………………………….

ရာဂျစ်တစ်ယောက် နော်မူအား လိုးပြီး သေးပေါက်ချင်၍ အခန်းအပြင် ထွက်လာစဉ် ကိုထွန်းဦး အခန်းတံခါး ပွင့်လာသဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ပေါင်ကို လိမ်ဖယ် လိမ်ဖယ်ဖြင့် ကွတတ လမ်းလျှောက်လာသော မိအေးကို တွေ့လိုက်ရ၍ အံ့သြသွားသည်။

— ဧကန္တ ကိုထွန်းဦး ဒီကောင်မလေးကိုများးးး—

ရာဂျစ် တွေးမိရင်း လီးကြီး ပြန်လည်တောင်မတ်လာသည်။

— သေး မြန်မြန်ပေါက်ပြီး မိန်းမကို နောက်တစ်ချီ ဆွဲဦးမှဘာ——-

…………………………………………………………..

9:30 pm

ဟော David တက်လာပြီ

“Hi”

“hi ပါ Akary ၊ အချိန်ကွက်တိဘဲနော်”

“အင်းပါ။ ဒါ့ကြောင့် David ကို Akary က ချစ်နေရတာ”

တစ်ဖက်မှ အသဲပုံလေးတွေ တက်လာသည်။

“Akary ရေ၊ ဒီနေ့ စာနဲ့ မ chat တော့ဘူး၊ V-Call နဲ့ chat ချင်တယ်”

“အာ David ကလည်းကွာ”

“စိတ်ချပါ Akary၊ အဝတ်အစားတွေဘဲ ချွတ်ပြီး မျက်နှာကို ပုဝါဖုံးထားရင် Akary ကို David မသိနိုင်ပါဘူး”

David ၏ အပြောကောင်းမှုကြောင့် နောက်ဆုံး မော်မော်ဌေး လိုက်လျောလိုက်သည်။ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပြီး မျက်နှာကို ပုဝါစီးလိုက်သည်။ အခန်းထဲတွင် မီးထိန်ထိန် လင်းနေသဖြင့် David တစ်ယောက် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို ထင်ရှားစွာ မြင်ရမှာ သေချာသည်။ မျက်နှာမမြင်ရင် ပြီးတာဘဲလေ။

David ဘက်မှ V-Call ခေါ်လာပြီ။ အတွေ့အကြုံသစ် ဖြစ်သဖြင့် မော်မော်ဌေး ရင်းခုန်နေသည်။ တစ်ဖက်မှ ခန္ဓာကိုယ် ထွားကျိုင်းတောင့်တင်းသော အမျိုးသားတစ်ဦး မျက်နှာကို ပုဝါစီးလျက် ပေါ်လာသည်။ David မှ ဦးဆောင်ကာ သင်ပေးသလို လိုက်လုပ်ရင်း ပြောရင်း စောက်ပတ်ကို လက်ဖြင့် ပွတ်နေမိသည်။ သူမ စောက်ပတ် ကလိနေသည်ကို David ရှင်းလင်းစွာ မြင်နိုင်ရန် အနီးကပ် ပြလိုက်သည်။

David ကလည်း သူ့လီးကို ဂွင်းတိုက် ပြနေသည်။ David လီးကို စမြင်ကတည်းက မော်မော်ဌေးခင်မျာ အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်ကာ စောက်ပတ် ပွစိ ပွစိ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ကြီးမား တုတ်ရှည်လိုက်သည့် လီးကြီး။ ကိုအောင်းမင်းလီးထက် ကြီးသည်။ ဒါကြီးနဲ့သာ အလိုးခံလိုက်ရရင်ဟု တွေးမိရင် စောက်ပတ်ကို ပွတ်နေသည့် လက်က ပိုမို သွက်လက်လာကာ

“အ အ အ အ ဟားးးး ပြီးပြီ ပြီးပြီ အားးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးးးး”

မော်မော်ဌေး တစ်ချီပြီးသွားသည်။

“ပြီးပြီလား Akary”

“အွန်းးးး”

“ကောင်းလား”

“အင်းးးး ကောင်းတယ် အဟွန့်၊ ဒါနဲ့ David ရော”

“ပြီးတော့မှာ၊ David ပြီးရင် လရည်တွေ လျက်ပေးလေ Akary”

“အပြင်မှာမှ မဟုတ်တာ ဘယ်လိုလျက်ရမှာလဲ”

“အပြင်မှာဆို လျက်ပေးမှာလား”

“အွန်း”

“ဒီလိုလုပ်ကွာ၊ David ပြီးရင် David ရဲ့ phone screen ပေါ် လရည်တွေ ပန်းလိုက်မယ်၊ Akary က Akary ရဲ့ phone screen ပေါ် လျှာနဲ့လျက်ပြ၊ ဘယ်လိုလဲ”

“တတ်လည်း တတ်နိုင်တဲ့ David ဘဲ၊ Ok ကွာ လုပ်ကြည့်မယ်”

David က သူ၏ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော လီးကြီးကို အနီးကပ် ဂွင်းတိုက်ပြရင်း

“အအအအ အားးးးး ရှီးးးးးးးးးးးး”

တဖက်မှ သုတ်ရည်များ Scree ပေါ် ပန်းလာသဖြင့် Akary လည်း ရုတ်တရက် ပုဝါကို ဖယ်မိကာ Phone scree ကို လျှာဖြင့် လျက်ပြလိုက်သည်။

“ကဲ ကျေနပ်ပြီလား”

“ကျေနပ်ပါပြီဗျာ OK OK Good night အားဘွား မွမွ”

“Good night ပါ David ရေ အာဘွား”

မော်မော်ဌေး အိပ်ယာပေါ် လှည်းချလိုက်ရင်း ပြုံးမိသည်။ ယောက်ျား ခရီးထွက်နေချိန်တွင် line ပေါ်မှနေ၍ အာသာဖြေပေးနိုင်စွမ်းရှိသော David ဆိုတဲ့ တစ်ယောက်ရေ၊ ကျေးဇူးပါကွယ်။

………………………………………………………..

ထွန်းဦး phone ပိတ်လိုက်ပြီး ကျေနပ်စွာ ပြုံးမိသည်။ ဒေါ်မော်မော်ဌေး၏ FB Account သည် ထွန်းဦး account တွင် Friend ဖြစ်ပြီးသား။ ကိုအောင်မင်း ခရီးထွက်တိုင်း သူမ FB သုံးလျှင် မော်မော်ဌေး account မှာ မီးစိမ်း မလင်းပေ။ ဒါဆို ဒီ အမျိုးသမီး တခြား account နှင့် သုံးတာ သေချာပြီ။ သိပ် မစောင့်ကြည့်လိုက်ရပေ။

လွန်ခဲ့သော တစ်လက အိမ်အပြန် စတိုးဆိုင်တစ်ခုတွင် ပစ္စည်းဝယ်ဖို့ ကားပေါ်မှ ဆင်းသွားစဉ် အမှတ

Your new digest 49