ဧကရီရဲ့ ငရဲခန်း ( အပိုင်း ၄)
[အပြာစာပေ]
ဧကရီရဲ့ ငရဲခန်း 🏵️ ( အပိုင်း ၄)🏵️
ရေးသားသူ – မောင်အောင်မျိုး
ဧပရယ်၏ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း ချွေးများဖြင့် ရွှဲစိုဝင်းပြောင်နေသည်။ မာလက ရှိုက်ငိုနေသော ဧပရယ်၏ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်များနောက်တွင် နေရာယူလိုက်သည်။ လေးဖက်ကုန်းနေရသဖြင့် ဧပရယ်၏ အဖုတ်လေးမှာ ပြူးထွက်နေပြီး လုံးဝန်းတင်းယင်းသည့် ဖင်ကြားမှ စအိုပေါက်လေးမှာ မာလ၏ လီးကြီးကို ချက်ချင်းပြန်ထောင်လာစေသည်။ အလှနတ်သမီးလေး ဧပရယ်မှာ မုဒိမ်းသမားများ၏ လုပ်ချင်တိုင်းလုပ်မှုကို ကယ်သူမရှိ ခံနေရတော့သည်။
မာလ၏ လီးတံကြီးမှာ ဧပရယ်၏ အပျိုရည်များ သွေးစများ ပေကျံနေသည်။ ဧပရယ်၏ ပန်းလေးမှာလည်း မုဒိမ်းသမား၏ မညှာမတာ ချွေဖျက်ခြင်း ခံခဲ့ရသဖြင့် ပေပွနေသည်။ မာလက ဧပရယ်၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ နှိုက်၍ အရည်များကို လီးတွင် လိမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဧပရယ်၏ ဖင်ပေါက်လေးတွင် လီးကို တေ့လိုက်သည်။
”ဟို ဟို အဲဒီမှာတော့ မလုပ်ပါနဲ့ရှင် ဟင့်”
”ဖြောင်း ဖြန်း စကားမရှည်နဲ့ကောင်မ။ ငါလိုးချင်တဲ့နေရာ လိုးမယ်”
ဧပရယ်၏ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးမှာ ဆံထုံးထုံးထားသဖြင့် ကျော့ရှင်းစွာ ပေါ်နေသော်လည်း မာလနှင့် ကာမစပ်ယှက်ခဲ့ရမှုကြောင့် ဆံစလေးများ အနည်းငယ်ဖွာကာ ကပိုကရို လှနေသည်။ မာလက ဧပရယ်၏ ခါးနွဲ့လေးကိုဆွဲ၍ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်လိုက်သည်။ ဧပရယ်မှာ ကျန်းမာသန်စွမ်းပြီး ဖင်ဆုံတောင့်ကာ စအိုကြွက်သားတောင့်သဖြင့် မာလက ဖင်ထဲလီးထည့်စဉ် မေ့မြောမသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ မာလ၏ ဂေါ်လီများမှာ ဧပရယ်၏ အတွင်းသားများကို ထိုးခွဲသွားသဖြင့် ဧပရယ် မခံနိုင်အောင် နာသည်။
”ဟင့် အ အ မလုပ်ပါနဲ့ရှင် နာလွန်းလို့ပါ ဟင့်”
မာလကတော့ ဧပရယ်၏ အတွင်းသားများက ဆွဲညှစ်နေသဖြင့် အလွန်ကောင်းနေသည်။ လီးကို တစ်ဝက်ခန့် သွင်းပြီးနောက် မာလက အနည်းငယ် ပြန်ထုတ်၍ ဆောင့်ချလိုက်သည်။
”ဗြစ် ဖွတ် ဇစ် အမေ့ အ အ အားး ဟင့်ဟင့်”
မာလ၏ လီးကြီးမှာ ဆရာဝန်မလေး ဧပရယ်၏ ဖင်ထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီး မာလ၏ ပေါင်ခြံနှင့် ဧပရယ်၏ ဖင်နှစ်လုံးတို့ ဖိကပ်မိနေသည်။ မာလက လီးကို ပြန်မထုတ်သေးပဲ ဧပရယ်၏ နို့နှစ်လုံးကို နယ်ပေးနေသည်။ ဆရာဝန်မချောလေး ဧပရယ်မှာ ကူလီကြီးတစ်ယောက်၏ လေးဖက်ထောက် ဖင်လိုးခြင်းကို ခံနေရသည်။ ခဏအကြာတွင် မာလ လီးကိုထုတ်၍ ဆောင့်တော့သည်။ ဧပရယ်မှာ နာလွန်းသဖြင့် မာလကို တောင်းပန်၍ ရုန်းကန်ရှာသည်။
”ဟင့် ဟင့် ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ် အစ်ကိုရယ်။ အ ဖွတ် ဇွတ် နာလွန်းလို့ပါ။ ဟင့် ဟင့်”
မာလကတော့ ဧပရယ့်နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်၍ ဆက်လိုးနေသည်။ ဧပရယ်မှာ နာလွန်းလှသော်လည်း တဆက်တည်းပင် ကူလီကြီးတစ်ယောက်၏ ဖင်လိုးခြင်းကို အလိုမတူပဲ ခံနေရသဖြင့် ကာမဆိပ်များ အလွန်ထကြွလာသည်။ မာလက ဧပရယ်အား သွင်းလျက်ပင် ဆင်စီးတမ်း ကစားမည်ဟုဆိုကာ လမ်းပတ်လျှောက်နေသည်။ ကောင်းကျော်မှာ သူ၏ဇနီးချောလေးအား လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်နေကြသဖြင့် ယူကြုံးမရ ဖြစ်နေသည်။ မာလမှာ ဧပရယ်၏ နာကျင်စွာ အော်ညည်းသံအား နှစ်သက်စွာ နားထောင်ရင်း ကောင်းကျော်ရှေ့သို့ ပြန်ခေါ်လာကာ အားရပါးရ လိုးပြပြန်သည်။
ဧပရယ်မှာ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းသူဖြစ်၍ ဘယ်အချိန်က ကွဲသွားမှန်းမသိသော ဖင်ထဲမှ သွေးများ ထွက်လာသည်။ မာလ၏ လီးတံကြီးမှာလည်း နီရဲရဲအရောင် ဖြစ်နေပြီ။ ဧပရယ်မှာ ဖင်ထဲ လီးဝင်နေသဖြင့် တစ်ဆို့ဆို့ကြီးနှင့် နာကျင်လှသော်လည်း မာလအတွက်ကတော့ ဒီလိုမိန်းမချောလေးကို မုဒိမ်းကျင့်ဖင်လိုးရသည်မှာ နတ်စည်းစိမ်ထက်ပင် ကောင်းနေသည်။
”ဗြစ် ဖွတ် ဖွတ် ဇစ် ဗြစ် ဖောက် ဖွတ် ရှိးးး။ အိုးလေးက တင်းနေတာပဲကွာ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ရှိးးးး”
ဧပရယ်၏ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်တွင် စုကိုင်ထားပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဧပရယ်၏ ရင်သားတစ်ဖက်ကို ကိုင်လိုးသည်။ ဧပရယ်မှာလည်း မာလ၏ လီးမွှေးများက ဖိပွတ်နေသဖြင့် စိတ်များအလွန်ထကာ မကြာခဏ ပြီးနေရသည်။ နာလည်းနာလွန်းလှသလို ထိုကဲ့သို့ နာကျင်မှုကြောင့်လည်း ဧပရယ် စိတ်ထဲတွင် အားကိုးရာမဲ့သလို ခံစားရသည်။ မာလက ကောင်းကျော်ရှေ့တွင်ပင် ကျွဲကောသီးတခြမ်းခန့်ရှိသည့် ဧပရယ့်နို့နှစ်အုံကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်ပြီး ဖင်လိုးပြသည်။
ဧပရယ်မှာ နာကျင်မှုနှင့်အတူ မာလက ပန်းလေးကိုပါ တခါတခါ ပွတ်ပွတ်ဆွဲနေသဖြင့် ကာမစိတ်များ အလွန်ပြင်းထန်နေသည်။ ချစ်သူရှေ့တွင် အခြားယောက်ျားကြီးနှင့် ကာမဆက်ဆံရာတွင် တတ်နိုင်သလောက် ရုန်းကန်နေဖို့ လုပ်သော်လည်း ကာမစိတ်များတက်ကာ မာလ၏ လက်ကြမ်းကြီးအား ပန်းလေးဖြင့် လိုက်ကပ်နေမိသဖြင့် ဧပရယ့်ကိုယ်လုံး ဖြူဖြူဝင်းဝင်းလေးမှာ တွန့်လိမ်နေသည်။
”ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြစ် ဖောက် အားးးးး ဟားးးး ဟင့် ဟင့် ဟင့် ဟီးးးးးး”
လီးသွင်းချက် တစ်ချက်က ပြင်းလွန်းသဖြင့် ဧပရယ် ငယ်သံပါအောင် အော်ငိုမိသည်။ မာလကတော့ ဂရုမစိုက်။ ဧပရယ့်လည်ကုပ် ဝင်းဝင်းလေးကို ခဲထားပြီး နို့အုံများကိုကိုင်ကာ ဆက်လိုးသွင်းသည်။ အရေးထဲ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံနေရသော ဧပရယ်အား အနီးကပ် ဗီဒီယိုရိုက်နေသေးသည်။ ဧပရယ်မှာ မျက်နှာကိုကွယ်ရန် ကြိုးစားသော်လည်း မာလက ဧပရယ့်လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ချုပ်၍ နို့အုံတင်းတင်းနှစ်အုံကို စိတ်ကြိုက် ကိုင်ပြသည်။ ဖြူဝင်းနေသော ဧပရယ်၏ ကိုယ်လုံးလေးအား ညိုမည်းသည့် မာလက ဖက်၍ အားရပါးရ ဖင်လိုးနေသည်မှာ အသည်းယားဖွယ် ကောင်းလှသည်။
”ရှိးးးး အင့် အ ဟင့်”
ဧပရယ်၏ နှုတ်မှ ညည်းသံလေး အမှတ်တမဲ့ ထွက်သွားသည်။ မာလမှာ ဧပရယ်ကဲ့သို့ လှပချောမောပြီး တောင့်ဖြောင့်လွန်းသော မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဖင်လိုးနေရပါလားဟူသော အသိကြောင့် သုတ်ကို ကြာကြာမထိန်းနိုင်။ မိနစ် ၂၀ ခန့် အားရပါးရ လိုးပြီးသောအခါ ဧပရယ်၏ ဖင်ထဲသို့ သုက်ရည်များကို အားရပါးရ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
”ဟာ ဟျောင့်တွေ ဒါဆရာဝန်မလေးပဲကွ ငါသိတယ်”
ကူလီတစ်ဦးက ထအော်သဖြင့် မာလ မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။
”ငါဆေးရုံမှာ တွေ့ဖူးတယ်။ ငါ တစ်လမ်းလုံး ရုပ်ကို သေချာမကြည့်မိဘူး။ တစ်နေရာရာမှာ မြင်ဖူးသလို ရှိတယ်လို့ ထင်နေတာ ဟားဟား။ စားရကံတော့ ကြုံပြီပေါ့ကွာ။ ငါတောင် ရန်ဖြစ်လို့ ဆေးရုံတက်ရတုန်းက သူ့ကိုမှန်းပြီး ဂွင်းထုတာ ဘယ်နှခါမှန်း မသိဘူး ဟားဟား”
ထိုသူမှာ သူမှန်းခဲ့သော ဆရာဝန်မလေးအား အပြင်တွင် အမှန်တကယ် မုဒိမ်းကျင့်ရမည်ဖြစ်၍ အလွန်စိတ်ကြွနေသည်။
”အေး ငါပြီးပြီ။ မင်းနဲ့ချက်ကြီး နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး အရင်လုပ်ကြ။ ဒါပေမယ့် ဆော်လေးကို ခဏအနားပေးရမယ်”
မာလက ဧပရယ်၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးကို ချွတ်လိုက်ပြီး ဧပရယ်တစ်ကိုယ်လုံးရှိ ချွေးများနှင့် အရည်များကို ဧပရယ့်အင်္ကျီဖြင့် သုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဧပရယ်အား အဝတ်အစားများ ပြန်ဝတ်ပေးသည်။ ဧပရယ်၏ အဝတ်အိတ်ကို စိတ်ကြိုက်မွှေနှောက်၍ အသားရောင် ချိတ်နှစ်ခုတပ် ဘရာစီယာအား ကိုယ်တိုင် တင်းယင်းစွာ ဝတ်ပေးသည်။ ထို့နောက် လိမ္မော်ရောင်နုနု ပြောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီ အပါးလေးကို ဝတ်ပေးသည်။ ပင်တီတော့ မဝတ်ပေးပဲ အဝါရောင်ချိတ်ထဘီပါးလေးကို ဝတ်ပေးလိုက်သည်။
ချိတ်ထဘီပါးလေးမှာ ဒေါက်များနှင့် အံကိုက် ချုပ်ထားသဖြင့် အတွင်းခံမပါသော ဧပရယ်၏ တင်သားနှစ်လုံးကို အလုံးလိုက် ပေါ်နေစေသည်။ ဧပရယ်မှာ ဂုဏ်သရေရှိ အမျိုးသမီးချောလေး တစ်ဦးအဖြစ် အလွန်လှနေသည်။
”ကဲ နောက် ၁ နာရီစောင့်ပြီးရင် လိုးလို့ရပြီ”
ချက်ကြီးနှင့် ကျန် ၆ ယောက်မှာ ၁ နာရီ စောင့်ရမည်ဆို၍ မကျေနပ်ကြ။
”ဟျောင် မင်းက ဆွဲပြီးပြီလေ။ ငါတို့က ဘယ်လိုနေမှာလဲ လီးပဲ”
”အေးကွာ မစောင့်နိုင်လည်း တက်ချကြကွာ”
ချက်ကြီးက ရှိုက်ငိုနေသော ဧပရယ်အား လေးဖက်ကုန်း အနေအထားသို့ ပြောင်းရာ ဧပရယ်မှာ အသိစိတ် ဝင်လာသဖြင့် ရုန်းသည်။
”မ မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင် အီးးး ဟီးးး မလုပ်ကြပါနဲ့ အ အ ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့ရှင် ကယ်ကြပါဦး ကယ်ကြပါဦးရှင် အီးးး ဟီးးးးး ဟီးးးး”
”ဟျောင်တွေ နှစ်ယောက်ကလာစမ်း ကောင်မကို ဆံပင်ဆွဲထား အေးအေး အဲ့လို”
”ဟျောင် ရှိးးးး နို့တွေက တင်းအိနေတာပဲ”
”လီးး အင်္ကျီပေါ်ကပဲ ကိုင်မနေနဲ့ အထဲနှိုက်ကြည့်”
”ငါလိုးမ ဖယ်ဦး ငါမကိုင်ရသေးဘူး။ ကိုင်ကြည့်ဦးမယ်”
”လီး ဖယ်ဦး ငါအရင်ကိုင်မယ် မင်းဖင်တွေကိုင်လိုက်”
မုဒိမ်းသမားများ၏ အော်ဟစ်သံများနှင့် ဧပရယ့်ငိုသံများကို တောထဲတွင် ဘယ်သူမှ မကြားကြ။ ဧပရယ်မှာ လူကောင်သေးသော ချက်ကြီးထက် အရပ်မြင့်သဖြင့် ချက်ကြီး မထိန်းနိုင်။ နောက်သို့ လှန်ကျသွားသည်။ ချက်ကြီးမှာ မိန်းမတစ်ယောက်ကို မထိန်းနိုင်သဖြင့် ရှက်လည်းရှက် ဒေါသလည်းဖြစ်ကာ ဧပရယ်အား အကြမ်းပတမ်း လုပ်တော့သည်။
ချက်ကြီးက ဧပရယ်အား နို့နှစ်လုံးကို အားဖြင့်ကိုင်ညှစ်ထားပြီး ထဘီလှန်လိုက်သည်။ ဧပရယ်အား မာလကဲ့သို့ ကြာရှည်ထိန်းနိုင်မည် မဟုတ်သဖြင့် ချက်ကြီး အဓိကအချက်ကို တစ်ခါတည်း ဦးတည်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ဧပရယ်၏ ခါးနွဲ့လေးအား အတင်းဖက်ထားပြီး လီးကို အဖုတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
ဧပရယ်မှာ လီးသွင်းခံလိုက်ရသဖြင့် မရုန်းတော့။ အခြားကူလီတစ်ယောက်က ဧပရယ်၏ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးကို အတင်းထည့်သည်။
”ရှိးးး အားး စုပ်ပါကောင်မရာ။ မင်းကို ဆေးရုံမှာ မြင်ကတည်းက လိုးချင်နေတာ”
ဧပရယ်မှာ မည်းနက်ရှည်လျားပြီး နံစော်နေသော ကူလီလီးကို မစုပ်ချင်သဖြင့် အတင်းရုန်းသော်လည်း ထိုသူက ဧပရယ်အား ဆံပင်ဆွဲ၍ လီးကို ဧပရယ့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်လို့ရသလောက် ထည့်ထားရာ ဧပရယ်မှာ အသက်ရှူမဝသဖြင့် မြန်မြန်ပြီးအောင် လီးစုပ်ပေးရတော့သည်။
ဧပရယ့်ပါးလေးမှာ ဖြူဖွေးနူးညံ့လွန်းသဖြင့် လီးစုပ်ခိုင်းသော ကူလီမှာ သူ့လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် ဧပရယ့်ပါးလေးကို ကိုင်၍ စုပ်ခိုင်းသည်။ ဧပရယ်၏ လျှာလေးမှာ ကူလီကြီး၏ လီးကို ရစ်ပတ်ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် ထိုသူမှာ အလွန်အရသာတွေ့နေသည်။ အခြားသူများမှာလည်း မနေနိုင်တော့ပဲ ဧပရယ်၏ အဝတ်အစားများကို ဝိုင်းဆွဲချွတ်ကြသည်။ ထို့နောက် ဖြူဖွေးလှပလွန်းလှသော ဧပရယ်အား ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြင့် ကောင်းကျော်ရှေ့တွင် အကြိမ်ကြိမ် မုဒိမ်းကျင့်ကြသည်။
မိန်းမချောလေး ဧပရယ်အား လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင် စိတ်တိုင်းကျ ပြုကျင့်ကြသည်။ ဧပရယ်အား ၃ ယောက်တစ်တွဲ အပေါက်စုံအောင် လိုးကြသည်။ ဧပရယ်အား ဘေးစောင်းလှဲခိုင်းပြီး ရှေ့တစ်ယောက် နောက်တစ်ယောက် ညှပ်လိုးသည့်အပြင် ပါးစပ်ထဲသို့ပါ တစ်ယောက်ထည့်ခြင်း ဖြစ်သည်။
ထိုညက တစ်ညလုံး မုဒိမ်းကျင့်ခံရသဖြင့် ဧပရယ်မှာ ယောက်ျားများစွာ၏ သုတ်ရည်များကို လက်ခံလိုက်ရသည်။ ထိုသူများက ဧပရယ်နှင့် ကောင်းကျော်တို့ကို ဗီဒီယိုဖိုင်ဖြင့် ခြိမ်းခြောက်ထားကြသည်။
”ဟင်းဟင်း ရဲတိုင်မယ် စိတ်မကူးနဲ့။ ဒီဗီဒီယိုက ငါတို့လက်ထဲမှာ ပွားထားမှာ ဟင်းဟင်း။ မင်းတို့ ဆွေမျိုးတွေဆီ ပို့လိုက်မယ် ”
ထိုသူများမှာ ချောမောလှပသော အရွယ်ကောင်း အပျိုအမျိုးသမီးလေးအား အုပ်စုဖွဲ့ မုဒိမ်းကျင့်ရသဖြင့် အလွန်ကျေနပ်နေကြသည်။ ထိုသူတို့က ဧပရယ်၏ အဖိုးတန်ပစ္စည်း အားလုံးကို ယူသွားကြသည်။ ဧပရယ်အား အဝတ်များ ကျကျနန ပြန်ဝတ်ပေးပြီး ကောင်းကျော်ကိုလည်း ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ပေးကာ ဖုန်းနံပါတ်ယူ၍ ထွက်သွားကြသည်။
ဧပရယ်မှာ ကောင်းကျော်အား မနည်းကြိုးစား၍ ကြိုးဖြေပေးရသည်။
”ကိုရယ် ချစ်ကိုခွင့်လွှတ်နော် ဟင့် ဟင့်”
”မငိုပါနဲ့ချစ်ရယ်။ ကို ချစ်ကိုပဲ တစ်သက်လုံး ချစ်သွားမှာပါ”
”ချစ် ဒီကိစ္စကို ဘယ်တုန်းကမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုပဲ သဘောထားလိုက်ကြမယ်နော်”
ကောင်းကျော်နှင့် ဧပရယ်တို့ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး တင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်လိုက်ကြသည်။
———————————————
ဧပရယ်တို့ မြို့ထဲပြန်ရောက်ပြီး နောက်တစ်လတွင်ပင် မင်္ဂလာဆောင်လိုက်ကြသည်။ မင်္ဂလာဆောင်မှာလည်း မည်သည့်အနှောက်အယှက်မှ မရှိ။ ကြားရက်များတွင်လည်း အနှောက်အယှက် မကြုံခဲ့။ ဟယ်.. သတို့သမီးလေးက ချောလိုက်တာ၊ တကယ်လိုက်တဲ့ အတွဲလေးပဲ စသည့်အသံတို့တွင် ဧပရယ် စိတ်ညစ်စရာများကို မေ့သွားသည်။ မာလတို့ လူစုမှာလည်း ဘာမှမဆက်သွယ်။ သူတို့ဟာသူတို့ မလုံသဖြင့် ထွက်ပြေးနေခြင်းလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။
ထို့နောက်တွင်တော့……….
ဧပရယ် မင်္ဂလာဦးညအတွက် ကို မလာသေးခင် စိတ်ကူးတည့်ရာ ပြင်ဆင်နေမိသည်။ ကိုကတော့ သူငယ်ချင်းတွေ ခဏခေါ်သွားသည်။ အိမ်ဝင်းကြီးထဲတွင်လုပ်သော ဒင်နာတွင် ဧပရယ်မှာ အဖြူရောင် သတို့သမီးဝတ်စုံလေးဖြင့် အလွန်လှပနေခဲ့သည်။
သို့သော် သတို့သမီးလေး၏ ရင်ညွှန့်ဖွေးဖွေးအိအိလေးများကို စားမတတ် ဝါးမတတ် ကြည့်နေသူများ ရှိနေသည်ကိုတော့ မည်သူမျှ သတိမထားမိ။ ဧပရယ်မှာ နဂိုကမှ ခန္ဓာကိုယ်လှရသည့်အထဲတွင် ရင်သားများကို ဝတ်စုံက ပင့်တင်ပေးထားသဖြင့် ရင်းနှီးသော ကောင်းကျော်၏ မိတ်ဆွေများပင် ဧပရယ်အား မျက်လုံးကျွတ်ထွက်မတတ် ကြည့်ကြသည်။ အစားအသောက်များပို့ရင်း ဧပရယ်အား ခိုးကြည့်နေခဲ့သော ယောက်ျား ၃ ယောက်မှာ ဧည့်ခံပွဲမပြီးမှီ နာရီဝက်ခန့်အလိုတွင်ပင် ပျောက်သွားကြသည်။
”ဟျောင် ငါမအောင့်နိုင်တော့ဘူးကွ”
”လီး စောင့်စမ်းပါကွ။ မင်းလုပ်တာနဲ့ အစီအစဉ် ပျက်လိမ့်မယ်”
”တောက် ဒီလောက်ဖြူချောတဲ့ဟာလေးကို လိုးရရင် သေပျော်ပါပြီကွာ”
”အေး နှစ်ကောင်လုံး လိုးရမှာ လီးပဲ တိတ်တိတ်နေ”
မကြာမီပင် ကာမဘီလူးများက ယောက်ျားတကာ သွားရည်ကျရသော သတို့သမီးလေး၏ ဖင်တွေနို့တွေကို စိတ်ကြိုက် ကိုင်ကြတော့မည်။
ည ၁၀ နာရီခွဲနေပြီဖြစ်၍ လုံးချင်းအိမ်သစ်လေးထဲတွင် ဧပရယ်တစ်ဦးတည်းသာ ကို့ကို စောင့်မျှော်နေမိသည်။ နှစ်ဖက်မိဘများကို ဒင်နာအပြီး ကန်တော့စဉ်က ဝတ်စုံလေးကို မလဲပဲ မှန်တင်ခုံရှေ့တွင် စိတ်ကူးတည့်ရာ သနပ်ခါးလိမ်းနေလိုက်သည်။ ညဝတ်ဂါဝန် အပါးလေးများ ရှိသော်လည်း ဧပရယ် မဝတ်ချင်။ တစ်ခါဖျက်ဆီးခံရပြီးသည့်တိုင် ကို့ရှေ့တွင်တော့ ရှက်သည်။
ဧပရယ် အနီရောင်တွင် ပွင့်ရိုက်များပါသော အင်္ကျီခါးတိုအပါးလေးကို ဝတ်ထားသည်။ အောက်ကလည်း ထဘီအနီ။ ဘော်လီကတော့ ချိတ် ၅ ခုပါသော အမျိုးအစားကို ဝတ်ထားသည်။ ထဘီမှာလည်း တင်းနေရာ ပင်တီအရာလေး ပေါ်နေသည်။ ပလက်တီနမ် ဆွဲကြိုးလေးပါ ဝတ်ထားသဖြင့် ဧပရယ်မှာ အလှဘုရင်မလေးတစ်ဦး ဖြစ်နေသည်။
ထိုစဉ်……….
”ဟေ့ ချစ်လေး။ ဒီမှာ ချစ်လေးတို့ဆေးရုံမှာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တဲ့ ကောင်လေ။ မဲကြီးတဲ့ သိလား။ သူက မင်းကို မှန်းပြီးဆော်နေကျ”
”ဟျောင် ဟုတ်မှလည်းလုပ်နော်”
”ဟာ အေးဆေး ငါပိုင်ပါတယ်ကွ”
ဘယ်အချိန်ကတည်းက အိမ်ထဲဝင်နေကြမှန်း မသိသော မာလနှင့် အခြားယောက်ျားနှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
”ဟင်းဟင်း ချစ်လေးက မင်္ဂလာဆောင်လည်း မဖိတ်ပါလား။ ဟင်းဟင်း ဟိုတယ်ပွဲတွေ ကိုယ်လည်း တက်ချင်တာပေါ့ ဟဲဟဲ”
”ဒါပေမယ့် ဟိုတယ်မတက်ရတာ ကိစ္စမရှိပါဘူး။ သတို့သမီးလေးကိုယ်တိုင် ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ပေးဆပ်မှာပဲနော့် ဟားဟား”
”ရှင် ရှင်တို့ ယုတ်မာလိုက်တာ”
”ဟျောင် သန့်လှချည်လား ဆော်က။ အိမ်ကြီးကလည်း ဟီးနေတာပဲ။ ဟုတ်မှလည်းလုပ်နော် ဟျောင့်။ ငါထောင်ထဲ မသွားချင်ဘူး”
”လီးး စကားမများနဲ့ နို့သွားကိုင်ကြည့်။ ငါတာဝန်ယူတယ်”
”ရှင် ရှင်နော် ကျွန်မ ဒီလိုမိန်းမစား မဟုတ်ဘူး။ ရှင်တို့ မယုတ်မာနဲ့”
အမှန်က ဧပရယ် မာလအား မလှန်ရဲ။ ယခင်က မိမိကိုချုပ်၍ အဖုတ်ရော ဖင်ယော လှိမ့်နေအောင် လိုးခဲ့တာကို သတိရ၍ ကြက်သီးထမိသည်။
”ဟဲဟဲ ကိုယ်တို့က မယုတ်မာပါဘူး။ ချစ်က ထိုင်ထ အခါ ၁၀၀၀ ပြည့်အောင် လုပ်နိုင်ရင် ချစ်ကို ဒီည မလိုးဘူး ဟဲဟဲ”
”ဟို မ မလုပ်ပါနဲ့ ဟင့် ဟင့်”
”ဒါဆိုလည်း တစ်ခါတည်း လိုးရတော့မှာပေါ့”
”ဟို လုပ် လုပ်ပါမယ်ရှင်”
ယောက်ျား ၃ ယောက်က ပုဆိုးများချွတ်ချလိုက်ရာ မည်းနက်ရှည်လျားသော အတံသုံးချောင်းမှာ တရမ်းရမ်း ဖြစ်နေသည်။
”ကဲ စမယ် နားရွက်ဆွဲထား ၁ ၂ ၃ ၄ အောက်ထိထိုင်စမ်း”
ဆရာဝန်မချောကြီးမှာ ကူလီများရှေ့တွင် နားရွက်ဆွဲ၍ ထိုင်ထလုပ်နေရသည်။ အင်္ကျီက ခါးတိုဖြစ်၍ ခါးနားလေးကလွတ်ကာ ခါးသားဖွေးဖွေးဥဥလေးများ ပေါ်နေသည်။ မာလတို့သုံးယောက်ကတော့ ထိုင်လိုက်ထလိုက်တိုင်း ကော့ထွက်လာသည့် ဧပရယ့် ဖင်သားတင်းတင်းကြီးနှစ်လုံးကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ကြည့်၍ အရသာခံနေသည်။ ဧပရယ်ကတော့ မင်္ဂလာဦးညတွင်ပင် မုဒိမ်းသမားများနှင့် တွေ့ရပြန်ပြီ။
”ဟင် ”
ကောင်းကျော် မျက်လုံးများ ပြာဝေသွားသည်။ မင်္ဂလာဦးညတွင် မိမိ၏ အသစ်စက်စက် ဇနီးချောလေးမှာ လီးအတောင်သားဖြင့် ရပ်နေသော အသက် ၄၀ ခန့် အသားမည်းမည်း ကူလီကြီး ၃ ယောက်ရှေ့တွင် တဟင့်ဟင့် ရှိုက်ငိုရင်း ထိုင်ထလုပ်နေရသည်။ ပထမ ထိုသုံးယောက်ကို ဝင်ထိုးကြိတ်ရန် ပြင်လိုက်သော်လည်း မသိစိတ်ကြောင့် တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်နေလိုက်သည်။
”၉၁၊ ၉၂ လီးမို့ထိုင်တာလား။ ဖြန်းဖြန်း ထစမ်း”
”ဟင့်ဟင့်”
ချက်ကြီးက ဧပရယ့်လည်ကုတ်သား ဝင်းဝင်းလေးကို နှစ်ချက်ဆင့် ရိုက်ချလိုက်သည်။
”အေးကွာ ချက်ကြီး မင်းပဲ စိတ်တိုင်းကျကိုင်စမ်း။ ငါ ဘေးကနေ ထိုင်ကြည့်နေမယ်”
”ဟဲဟဲ ဒါကြောင့် ဆရာသမားကို ကြည်ညိုနေရတာ ဟားဟား”
ချက်ကြီးမျက်နှာ ဝင်းပသွားသည်။ ဘေးမှ အခြားအသားမည်းမည်း ရုပ်ကြမ်းကြမ်း ကူလီကြီးမှာလည်း ဧပရယ်ကဲ့သို့ ချောမောနုနယ်သော မိန်းကလေးမျိုးကို တစ်ခါမှ လိုးရလိမ့်မည် မထင်ဖူးသဖြင့် ၉ လက်မခန့်ရှည်နေသော ပုံမှန်မဟုတ်သည့် လီးကြီးမှာ မြင်းလီးကြီးကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။ ထိုသူ၏ အမည်မှာ မဲကြီး ဖြစ်သည်။ နာမည်နှင့်လိုက်အောင်ပင် တစ်ကိုယ်လုံး မဲနက်နေပြီး မုဒိမ်းမှု ၂ မှု ကြူးလွန်ဖူးသော ဝရမ်းပြေး ဖြစ်သည်။
”ကောင်မ မင်းကို အခွင့်အရေးတစ်ခုပေးမယ်။ မင်း အင်္ကျီချွတ်ပြီး ထိုင်ထလုပ်ရင် နောက်ထပ် ၆၀၀ ပဲ လုပ်ရမယ်”
”ဟင့် ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့ရှင်”
”စောက်စကားရှည်တယ်။ ဒါဆို ငါတက်လိုးတော့မှာနော်”
”ဟို ဟို ချွတ် ချွတ်ပါမယ်”
ဧပရယ်မှာ ရှက်ရှက်ဖြင့် အင်္ကျီနှိပ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်သည်။ ထို့နောက် အင်္ကျီချွတ်၍ ကုတင်ပေါ် တင်ထားလိုက်သည်။ ဧပရယ်၏ ပြည့်ဖြိုးသော ပုခုံးသားဝင်းဝင်းပေါ်တွင် ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းက တင်းယင်းစွာဖြင့် အနည်းငယ် နစ်ဝင်နေသည်။ ဝင်းအိတင်းယင်းသော ဧပရယ့်နို့နှစ်လုံးမှာလည်း ဘော်လီထဲမှ သုံးပုံတစ်ပုံခန့် ပေါ်နေသည်။ ဘော်လီမှာ ခါးတိုဖြစ်သဖြင့် ဝင်းအိချောမွတ်သော ခါးသားလေးက လက်တစ်ဝါးစာခန့် ပေါ်နေရာ ချက်ကြီးမှာ စိတ်အလွန်ကြွနေသည်။
ဧပရယ့်ဘော်လီရင်ပုံခွက်မှာ အပါးစား ပိတ်ချောစဖြစ်ရာ ရှင်မီးအတိုလေးကို တင်းကြပ်စွာ ဝတ်ထားသလို ဖြစ်နေသည်။ ဧပရယ့်နို့အုံများမှာ အလုံးလိုက် ပေါ်နေသည့်အပြင် ထောင်ထနေသော နို့သီးခေါင်းလေးများကိုပါ ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နေရသည်။ ထို့ပြင် ဘော်လီအသားမှာလည်း ချောမွတ်နူးညံ့၍ တင်းယင်းစွာ ကပ်နေရာ ဘော်လီချိတ် ၅ ခုပါ ခြင်းသာရှင်မြီးအင်္ကျီနှင့် ကွာခြားပြီး ရှင်မြီးအင်္ကျီထက်ပင် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုပေါ်လွင်စေသည်။
ကောင်းကျော်မှာလည်း မိမိဇနီးလေး၏ ဖြူဝင်းနေသော ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ငေးကြည့်ရင်း ဂွင်းတိုက်နေမိသည်။ ဧပရယ်မှာ ကောင်းကျော်ဖက်သို့ ကျောပေးထားသဖြင့် နူးညံ့ချောမွတ်သော ကျောပြင်လေးနှင့် တင်းယင်းနေသော ဘော်လီလေးကို တွေ့နေရသည်။
”ကဲ ဆက်လုပ်မယ်”
”၁ ၂ ၃ ၄”
မြင့်သွယ်နွဲ့နှောင်းသော ဧပရယ်၏ ကိုယ်ဟန်လေးမှာ တင်းယင်းစွာ လှပနေသည်။ ချိတ်ထဘီအပျော့လေးမှာ သေးကျင်သော ခါးနွဲ့လေးပေါ်တွင် တင်းယင်းနေသည်။ ဧပရယ် ဘယ်လိုမှ မရတော့။ ထိုင်လိုက်လျှင် ပစ်ပစ်ထိုင်နေရသလို ထလျှင်လည်း ဖင်ကြီးက နောက်သို့ ကော့ထွက်လာသည်။ ပေါင်သားများလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်နေပြီ။
”ဖြန်း ဖြောင်း ကောင်မ အခုမှ ၆၂ ပဲ ရှိသေးတယ်။ ထစမ်း”
”ဟ မရတော့ဘူးလား။ ဒါဆို ငါတို့လိုးရတော့မှာပေါ့”
”ဟင့်ဟင့် အီးဟီးးးး မလုပ်ပါနဲ့ရှင်”
ဧပရယ်မှာ ကလေးလေးတစ်ယောက်လို ငိုတော့
သည်။
”ကဲ ဒါဆိုလည်း နောက်အခွင့်အရေးတစ်ခု ပေးရတော့မှာပေါ့။ မင်းရဲ့ထဘီကို ချွတ်ပြီး လုပ်ရင် နောက် ၄၀၀ ပဲ လုပ်ရမယ်”
ဧပရယ် မတတ်နိုင်တော့။ တောင်းပန်လည်းရမည် မဟုတ်သဖြင့် ထဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ဖြူဝင်းချောမွတ်သော ပေါင်တံနှစ်ချောင်း ပေါ်လာသည်။ ဧပရယ်ဝတ်ထားသော ပင်တီမှာ အတော်ကြီးသဖြင့် ဖင်သား ၃ ပုံ ၂ ပုံခန့်ကို ဖုံးအုပ်ထားသော်လည်း အသားကပ်ဇာ ဖြစ်နေသဖြင့် လုံးတင်းနေသော ဖင်နှစ်လုံးမှာ အရှိအတိုင်း ပေါ်နေသည်။ အထူးသဖြင့် အဖုတ်နေရာက ဖောင်းထနေသည်။
”ကဲ ဆက်လုပ်မယ် ၄၀၀ ကျန်သေးတယ်”
ဧပရယ် တဟင့်ဟင့် ရှိုက်ငိုရင်း ထိုင်ထပြန်လုပ်ရတော့သည်။
”တောက် စောက်ဖုတ်ကြီးက တင်းနေတာပဲ။ လိုးရရင်တော့ကွာ တောက်”
”ဟင့် ဟင့် အဲ့လိုတွေ မပြောပါနဲ့”
”ငါလိုးမ ပြောတော့ လီးဖြစ်လား”
မည်းကြီးက ဧပရယ့်အဖုတ်ကို လက်နှင့်အုပ်ကိုင်၍ ညှစ်လိုက်သည်။ မည်းကြီးမှာ ယခင်က ဧပရယ်နှင့် မျက်မှန်းတန်းမိသော်လည်း ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း မပြောဖူးသော်လည်း အပိုင်ကွက်ထဲ ရောက်နေသဖြင့် ကြိတ်ကြွေခဲ့ရသော ဆရာဝန်မလေးအား တမင်အရသာခံ၍ ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း ပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်။
”ဆက်လုပ်စမ်း ထိုင်ထ ၁ ၂ ၃ ၄ အောက်ထိထိုင်စမ်း ဖြန်း ဖြန်း ဟင့်ဟင့်”
ဧပရယ်မှာ ရလိုရငြား အားတင်း၍ လုပ်နေသော်လည်း ဒူးများမှာ ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်တော့။
ကောင်းကျော်မှာလည်း ချောင်းကြည့်သည်သာဆိုသည်။ တံခါးက လုံးဝနီးပါး ပွင့်နေပြီဖြစ်၍ ပေါ်တင်ကြည့်တာနှင့် မထူး။ အထဲမှ လူ ၃ ယောက်မှာ ကောင်းကျော်ကို မြင်သော်လည်း ဂရုမစိုက်။ ယောက်ျားရှေ့တွင် မိန်းမကို အပိုင်ကိုင်နေရသဖြင့် ဖီးပိုတက်နေကြသည်။ ကောင်းကျော်မှာ မိမိဇနီးချောလေးကို တခြားယောက်ျား ၃ ယောက်က လုပ်ချင်တာ လုပ်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းတိုက်ရသည့် ဘဝ ရောက်နေသည်။ ဧပရယ်ကမူ ကောင်းကျော်ကို မတွေ့သေး။ ကောင်းကျော်လည်း မထူးတော့သဖြင့် အခန်းထဲဝင်ကာ ဂွင်းထုနေတော့သည်။
ကောင်းကျော်မှာ မင်္ဂလာဦးညတွင်ပင် ကိုယ့်မိန်းမကို သူများမုဒိမ်းကျင့်တာ ကြည့်၍ ဂွင်းတိုက်ရသည့်ဘဝ ရောက်နေသည်။
”ဟ အခုမှ ၂၁ ပဲ ရှိသေးတယ်။ မရတော့ဘူးလား ဟားဟား”
”ဟို ဟင့် ဟင့် ကျွန်မကို မ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်”
”ဟ ဘာမလုပ်ရမှာတုန်း ရှင်းရှင်းပြောစမ်း”
”ဟို ဟို ဟာလေ”
”ကျွန်မကို မလိုးပါနဲ့ဦးလို့ ပြောစမ်း”
”ဟုတ် ဟုတ် ဟို ကျွန်မကို မ မလိုးပါနဲ့ဦး”
”အေး ဟုတ်ပြီ။ ဒါဆို မင်းအောက်ခံပင်တီကို ဖင်ကြားထဲ ညှပ်ပြီးလုပ် ၃၀၀ ပဲကျန်မယ်”
”ဟာ အဲလိုမဟုတ်ဘူး ဒီမှာ ဒီလို”
မည်းကြီးက ဧပရယ့်ပင်တီအား အပေါ်ထိ အားကုန်ဆွဲတင်ပြီး ဖင်နှစ်လုံး လုံးဝပေါ်သွားသည်အထိ လိပ်
လိုက်ပြီး ဧပရယ့်ဖင်ကြားထဲ ညှပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆောင့်ဆွဲလိုက်ပြန်ရာ ပင်တီမှာ အပါးစလေးဖြစ်၍ ဧပရယ်၏ လုံးဝန်းတင်းယင်းသော ဖင်နှစ်လုံးကြားသို့ လုံး၀၀င်သွားသည်။ ဧပရယ့်အဖုတ်လေးမှာလည်း တင်းကြပ်လွန်းသဖြင့် နေရခက်လှသည့်အပြင် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နီနီရဲရဲလေး တစ်ဖက်က ပင်တီအပြင်သို့ ထွက်နေသည်။
”ကဲ ဆက်လုပ်စမ်း”
ဧပရယ် ဘယ်လိုမှ မရတော့။ ၁၀ ခေါက် မပြည့်ခင်ပင် ဒူးညွှတ်ကျသွားတော့သည်။ ထိုင်ထလုပ်တိုင်း ပင်တီအစက အစိလေးကို ပွတ်မိနေသဖြင့် စောက်ရည်လေး အနည်းငယ် ထွက်လာသည်။
”ဟင့် ဟင့် ကျွန်မကို မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင် ဟင့် ဟီးးးး”
”ကဲ မရတော့ဘူးဆိုတော့ လုပ်ငန်းစရတော့မှာပေါ့”
မည်းကြီးက ဧပရယ်အား နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ပေါ်သို့ ကိုယ်တစ်ပိုင်းဆွဲတင်၍ ကုန်းခိုင်းထားပြီး ပင်တီကို ဆောင့်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ဧပရယ်မှာ အောက်ပိုင်း အားလုံးဝ မရှိတော့သဖြင့် မရုန်းနိုင်တော့။
”အီးးးး ဟီးးးးး ဟီးးးးး မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင် ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ် ဟီးးးးး”
တဟင့်ဟင့် ရှိုက်ငိုရင်း မည်းကြီးလုပ်သမျှ ငြိမ်ခံနေလိုက်သည်။ ဧပရယ်၏ အဖုတ်လေးမှာ နောက်သို့ ပြူးထွက်နေသည်။
”ဖြန်း ဖြန်း ဖင်ကြီးက အိစက်ပြီး ကောင်းလိုက်တာ အိုး ကောင်းတယ်”
ဧပရယ်မှာ ဆေးရုံမှ သန့်ရှင်းရေးသမား၏ လိုးခြင်းကို ခံရတော့မည်ဟူသော အသိကြောင့် စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ မည်းကြီးက ဧပရယ့်အဖုတ်ထဲသို့ ၉ လက်မ ဂေါ်လီလီးကြီးကို တစ်ထစ်ချင်း ထည့်သည်။ မည်းနက်နေသောလီးကြီး ဧပရယ့်အဖုတ် နီနီရဲရဲလေးထဲသို့ တစ်ထစ်ချင်း တိုးဝင်နေပုံမှာ အသည်းယားစရာ ကောင်းလှသည်။
မည်းကြီးက ဧပရယ့်အဖုတ်ထဲသို့ လီးကို အဆုံးထိထည့်ထားပြီး မှန်တင်ခုံရှေ့သို့ ခေါ်သွားသည်။ ထို့နောက် ဧပရယ့်ဘော်လီချိတ်များကို ထောက်ကနဲ ထောက်ကနဲ တစ်ချိတ်ချင်း ဖြုတ်သည်။ ချိတ်နှစ်ခု ဖြုတ်ပြီးသောအခါ ဘော်လီကြိုးတစ်ချောင်းကို လက်မောင်းဘေးသို့ သပ်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆူဖြိုးမို့တင်းနေသော ညာဘက်နို့အုံကို အပြင်ထုတ်၍ နို့သီးနီနီလေးကို ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ ထို့နောက် ဧပရယ်၏ ခါးနွဲ့လေးကိုကိုင်၍ တစ်ချက်ချင်း ဖီးခံ၍ ဆောင့်ပေးသည်။
”ဗြွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖောက်ဖောက်”
”ဟ ချစ်လေးလည်း စောက်ရည်တွေ ထွက်နေတာပဲ။ ချစ်လေးလည်း ကောင်းနေမှန်း ကိုယ်သိပါတယ် ဟဲဟဲ”
”ချစ်လေး စောက်စိလေးက ရဲနေတာပဲကွာ”
မည်းကြီးက ဧပရယ့်အစိလေးကို လက်နှစ်ချောင်းညှပ်၍ ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရာ ဧပရယ်မှာ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်၍ တစ်ချီပြီးသွားရသည်။ မည်းကြီးက ဧပရယ့်ဘော်လီချိတ်များကို ပြန်တပ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဘော်လီထဲသို့ လက်နှိုက်၍ နို့ကိုင်ပေးသည်။ ဧပရယ်မှာလည်း မုဒိမ်းကျင့်ခံနေရသော်လည်း ကာမအရသာများကို တဝကြီး ခံစားနေရသည်။ မည်းကြီးက ဧပရယ့်ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲ၍ အားရပါးရ လိုးတော့သည်။
”ဗြွတ် စွပ်စွပ် ဖောက်ဖောက် ဟင့်ဟင့်”
ဧပရယ့် ဘော်လီချိတ်များကို ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ဖြုတ်သည်။ ထို့နောက် ဘော်လီချွတ်၍ ဧပရယ်၏ ဖြူဝင်းနေသော နို့တင်းတင်းအိအိလေးနှစ်အုံကို ကိုင်၍ဆောင့်သည်။ ဧပရယ်မှာ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးနေရသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် ကြာသောအခါ မည်းကြီး မထိန်းနိုင်တော့။ ဧပရယ့် သားအိမ်ထဲသို့ သုတ်ရည်ပူပူများကို ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ဧပရယ့် အတွင်းသားများကလည်း မည်းကြီး၏ လီးချောင်းကြီးကို သုတ်ရည်တစ်စက်မှ မကျန်အောင် ရစ်ပတ်စုပ်ယူရင်း နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားရပြန်သည်။ မည်းကြီးက ဧပရယ့်ကျောပေါ်တွင် မှောက်အိပ်နေရင်း လီးကို ဆက်စိမ်ထားသည်။
”ကဲ အဖုတ်ပြီးတော့ ဖင်လိုးပေးရမယ်”
နောက်ထပ် ၁၀ မိနစ်ခန့်အကြာတွင် မည်းကြီးက ဧပရယ်အား ဖင်စလိုးတော့သည်။ ဧပရယ်ကို ဖဲမွေ့ယာကြီးပေါ်တွင် ဖင်ထောင်ကုန်းခိုင်းထားပြီး နောက်မှ လီးကြီးကို ဧပရယ့်ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ တစ်ထစ်ချင်း ထည့်သည်။ ဧပရယ့်စောက်စိလေးကိုလည်း ကလိပေးသည်။ အလှဘုရင်မလေး ဧပရယ်ကတော့ သန့်ရှင်းရေးသမား၏ ဖင်လိုးခြင်းကို ခံနေရသော မိမိဘဝကို စိတ်နာနေမိသည်။ မည်းကြီးက ဧပရယ်အား ဖင်လိုးရင်း အိပ်ယာပေါ်တွင် တစောင်းလှဲလိုက်သည်။
”ဆရာသမားရေ ကောင်မကို အရသာအကောင်းဆုံး ပေးလိုက်ရအောင်။ ရှေ့ပေါက်လေး သွင်းပေးလိုက်ဦး”
မာလက ဧပရယ်၏ အောက်မှနေ၍ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးသွင်းလိုက်ပြီး ဆရာဝန်မချောလေး ဧပရယ်
အား နှစ်ယောက်ညှပ်၍ အားရပါးရ လိုးကြသည်။ မာလ၏လီးက ဧပရယ့်အဖုတ်ထဲ ဝင်နေချိန် နောက်က မည်းကြီးလီးကလည်း ဖင်ထဲသို့ ဆောင့်ပေးနေသဖြင့် ဧပရယ်မှာ ယောက်ျားကြီးနှစ်ယောက်ထံမှ ကာမအရသာများကို အစွမ်းကုန် ရရှိခံစားနေရသည်။ ထို့ပြင် ချက်ကြီးကလည်း ဧပရယ့်ပါးစပ်ထဲသို့ လီးထည့်၍ စုပ်ခိုင်းသည်။
ကောင်းကျော်မှာလည်း ကုတင်ပေါ်တွင် ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြင့် ယောက်ျားကြီးသုံးယောက်၏ ညှပ်လိုးခြင်းခံနေရသော မိမိဇနီးချောလေးကို နှမြောတသစွာ ကြည့်ရင်း လီးလည်း အလွန်တောင်နေမိသည်။ ဧပရယ်မှာ မိနစ် ၂၀ ခန့် အလိုးခံရသည်။
”ဟျောင် မည်းကြီး ငါပြီးတော့မှာ”
”အေး ငါလည်းပြီးတော့မှာ လုပ်ထား”
”အ အ ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ”
မရှေးမနှောင်း ပြီးသွားကြသော မာလနှင့် မည်းကြီးတို့၏ သုတ်ရည်များမှာ ဧပရယ့်ကိုယ်ထဲသို့ အပြုံလိုက် စီးဝင်သွားတော့သည်။ ချက်ကြီး၏ သုတ်ရည်များမှာလည်း ဧပရယ့်လည်ချောင်းအပြည့် စီးဝင်သွားသည်။ ကောင်းကျော်၏ လီးထိပ်မှ လရည်များမှာလည်း အရှိန်နှင့် ပန်းထွက်သွားတော့သည်။
”ဟဲဟဲ ခင်ဗျားမိန်းမက တအားလိုးလို့ကောင်းတယ်ဗျ။ ရုပ်ကလေးလည်းချော ဘော်ဒီကလည်းတောင့်ဆိုတော့ ဟားဟား”
မာလမှာ သူများမယားကို လင်ရှေ့တွင် လိုးရသည်ကိုပင် ဖီးတွေ့နေပုံရသည်။ ကောင်းကျော် ဘာမှမပြောတော့။ ဧပရယ်နှင့် ကောင်းကျော်မှာ တောထဲတွင် ဝိုင်းမုဒိမ်းကျင့်ခံရစဉ်ကပင် ဦးကျိုးသွားပြီဖြစ်၍ မာလတို့ကို မတားဆီးရဲ။
”ဘယ်လိုလဲ မင်းမိန်းမကို လိုးချင်နေပြီလား”
”ဟားဟား စိတ်မညစ်ပါနဲ့ကွ။ မင်းမိန်းမကို ငါတို့လိုးတာ သူလည်းကောင်း ငါတို့လည်းကောင်းတယ်ကွ။ သဝန်မတိုပါနဲ့ကွာ ဟားဟား ဝေစားမျှစားပေါ့ ဟင်းဟင်း”
မာလနှင့် ချက်ကြီးတို့မှာ ကောင်းကျော်ရှေ့တွင်ပင် ဧပရယ်အား ပုံစံအမျိုးမျိုးနှင့် အကြိမ်ကြိမ် သားမယား ပြုကျင့်ကြသည်။ ဧပရယ်မှာလည်း ကောင်းကျော်၏လီးကို တွေ့ပင်မတွေ့ဖူးသေးချိန်တွင် ယောက်ျားကြီးများ၏ အနိုင်အထက် သားမယားပြုကျင့်ခြင်းကို အကြိမ်ကြိမ်ခံရသဖြင့် ကာမအရသာများကို ခံစားတတ်လာသည်။
တစ်ချီပြီးသော်လည်း မာလတို့က အားမရသေး။ ဧပရယ်အား ဖင်ရော နို့ကြားထဲရော ပါးစပ် အဖုတ် စုံအောင် လိုးကြပြန်သည်။
”ဟဲဟဲ လင်မယားနှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး ငါတို့ကို ထောင်ထဲထည့်ဖို့တော့ မကြံနဲ့။ ဖာတန်း ပို့ပစ်လိုက်မယ် ဟင်းဟင်း”
နောက်ပိုင်းတွင် ညတိုင်း ဧပရယ့်အိပ်ခန်းထဲတွင် ယောက်ျားနှစ်ယောက် အမြဲရှိသည်။ ကောင်းကျော်မှာ ကိုယ့်မိန်းမကိုပင် လိုးခွင့်မရှိပဲ ညတိုင်း သူများလိုးတာကြည့်၍ ဂွင်းတိုက်ရသည့်ဘဝ ဖြစ်နေသည်။
”ဟဲဟဲ ဟျောင့်တွေ သူ့မိန်းမကို သူလည်း နို့ကိုင်ဖူးချင်မှာပေါ့။ နို့တော့ ကိုင်ခိုင်းလိုက်ပါကွာ ဟားဟား”
ချက်ကြီးက ဧပရယ်အား နောက်မှ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေရင်း ပြောသည်။
”ဟဲဟဲ မှန်တာပေါ့။ ကိုင်ချင်ကိုင်လေ ဟင်းဟင်း။ လိုးခွင့်တော့ လောလောဆယ် မပေးနိုင်သေးဘူး”
ဧပရယ်၏ ရင်သားနှစ်အုံမှာ နူးညံ့တင်းအိနေပြီး ကိုင်လို့ကောင်းလှသည်။ ယခုတော့ မိမိပိုင်ဆိုင်ရမည့် ဇနီးချောလေးကို မုဒိမ်းသမားများက လိုးချင်သလို ညတိုင်း လာလိုးနေကြသည်။
အပိုင်း (၅) ဆက်ဖတ်ရန် ဒီကိုနှိပ်ပါ
Post a Comment